Reborn As A Vampire Goddess: Love of a thousand years

Chapter 4

Diana pov

    Here is the revised version of the text with corrections in grammar, proper word usage, punctuation, and English:

"What exactly is happening to her? Kahit pa natutuwa ako sa malaking pagbabago ni Princess Sky, hindi ko pa rin maikubli ang takot at pangamba na unti-unting nabubuo sa loob ng sistema ko. I was literally shocked by what I witnessed a while ago. Hindi ako mapakali at paulit-ulit na sumasagi sa isipan ko ang dalawang putol na ulo na dilat na dilat habang may hindi maipaliwanag na expression sa mga mukha nila.

Narito kami ngayon dalawa sa loob ng silid ni Princess Sky habang nasa harap namin ang mga pagkain na nakuha namin kanina lang. She was just staring at the food in front of her, like her mind was not with her.

"Princess Sky-" I was cut off by her words.

"Storm... Just call me Storm," She suddenly stood up and walked toward the window. Malalim ang iniisip at hindi ko mawari kung ano nga ba ang nilalaman ng kanyang isipan.

Hindi maikakaila na malayong-malayo sa Prinsesang pinaglingkuran ko mula pagkabata, she was completely different, like I was with another person.

Naalala ko ang nangyari kanina lang. Hindi nakapagsalita ang lahat ng naroon sa hapag-kainan, maging ang hari at reyna dahil sa kakila-kilabot na aura na naramdaman ng lahat mula sa kanya ng tangkain siyang hawakan ng mga royal knight. That was literally beyond someone's expectation.

Hindi agad sila nakakilos, pati ako sa takot na baka bigla nalang gumulong ang ulo ko sa sahig without knowing it.

Before I knew it, nakapagteleport na pala kami sa loob ng kanyang silid. I never knew the weak princess na palaging umiiyak sa isang tabi habang binubugbog ng mga kapatid niya ay may kakayahang maglabas ng nakakakilabot na aura. That was really the first time it happened.

Simula ng magising siya mula sa bingit ng kamatayan, nagbago na ito ng tuluyan. At labis ko itong kinatutuwa. Mas gusto kong lumalaban siya at hindi nagpapaapi.

Princess, I swear to all the gods and goddesses, that I will only give you my loyalty and trust. No matter what you do, I will always support you, at handa akong ibuwis ang buhay ko para sa iyo.

"Diana, eat your food," kahit nakatalikod ito mula sa gawi ko, ramdam ko ang kaseryosohan nito.

Napatango na lamang ako dito at nagumpisa ng kumain. Napapikit ako at ninanamnam ang sarap sa unang kagat ko... ang sarap. Halos magningning ang mga mata ko dahil ito ang kauna-unahang pagkakataon na makakain ako ng maayos na pagkain.

"Princess... I mean Storm, eat your food too," sabi ko naman sa kanya. Nakatingin lamang siya sa bilog na buwan na nasa harapan niya, tila ba nahuhumaling dito.

"Don't mind me," Ito lamang ang sinagot niya at bumalik na muli sa pagtitig sa buwan.

*****

Storm Pov

Here is the revised version of the text with corrections in grammar, the use of British English, punctuation, and spelling:

I was mesmerised by the breathtaking beauty in front of me. Mula pagkabata, ito ang isa sa mga nakagawian ko, ang panoorin ang maganda at maliwanag na buwan sa tuwing may problema ako.

Pakiramdam ko ay nawawala ang mga dinadamdam ko at hinihigop ng buwan. Malalim akong napaisip, ano ba talaga ang rason kung bakit ako napunta sa lugar na ito, sa katawan na ito.

Nalaman ko kanina lamang na hindi basta-basta mahina ang katawan ng prinsesang ito. Mayroon din itong nakatagong kapangyarihan na umaayon sa kakayahan ko ng nasa mortal world pa lamang ako, higit sa lahat ay nagtataka ako kung bakit labis akong nahuhumaling sa dugo... Oo, literal na dugo.

Ng tumalsik ang dugo ng dalawang royal knight na pinugutan ko ng ulo kanina lamang ay may pumasok sa bibig ko at hindi sinasadyang matikman ko ito. I was bewildered, it was really sweet. I want more... I want to taste it again, I want blood. Nawalan ako ng gana ng makita ang mga pagkain sa harap ng mesa dahil hindi maalis sa natikman kong likido ang isip ko.

But, I control myself, I need to figure out what is literally happening to me. Is Princess Sky a vampire? I can hear the footstep two meters away or more, the breath of every living being, and even the beat of every person's heart. I even hear the crackling sounds of the dry leaves, the movement of everyone in front of me, I can even see the freaking things ten meters away or a hundred miles I guess, what the??? What the effin hell is happening to me?

My eyes, I felt something heat in my eyes, while looking at the moon in front of me, my body wanted something.

"Storm!" I was taken aback by the sudden call from my back. What was that??

The heck! Everything's back to normal. I sigh, what happened to me a while ago?

"Storm..." Napatingin ako kay Diana na nakakunot ang noo habang nakatingin sa akin.

"What??" Tanong ko sa kanya.

"What happened to your... your eyes?? And your hair??" Tanong naman nito habang nakaturo pa ng bahagya sa aking mga mata. Napakunot naman ang aking noo sa tinuran niya. I walk toward the mirror and look at my reflection.

I was in awe when I saw my eyes in the mirror. My Golden eyes were now gone, they changed into a pair of one silver and the other one is violet. My silver hair has now become Purple with gold highlights. My white complexion has become even whiter and paler. What happened to me? So hindi talaga guni-guni ang lahat?

I walk towards the window again and look outside, literal akong napanganga ng makita ang nangyayari sa city. For pity's sake, we are a hundred miles away from the city. This castle was built a hundred miles away from the crowded city.

Now, now! This is really interesting... Napangisi na lamang ako sa aking isipan.

Nagulat ako ng makita ang isang lalaki na mabilis na tumatakbo at pilit tinatakasan ang tatlong nilalang na humahabol sa kanya. Sugatan na ito at bakas sa walang emosyon nitong mukha ang sakit sa bawat daing na kanyang binibitawan. He was stabbed by the silver knife in his stomach at tingin ko nanghihina na rin ito.

When I saw and smelled his blood, I don't know what happened to me at basta nalang ako tumalon sa bintana at tumakbo pasalubong sa kanya. Rinig ko pa ang sigaw ni Diana ngunit hindi ko na ito alintana.

He was taken aback when he saw me in front of him. He was wearing an eye mask and a black hoody. Napalingon ito sa kanyang likod at nanghihinang ibinalik ang tingin sa akin.

In a snap of my fingers, I was already holding his hands and teleported him to my room. Hindi na nakahuma pa ang lalaki ng basta ko na lamang siya kinagat sa kanyang leeg at sinipsip ang kanyang dugo. Hindi ko alam kung bakit tila nahuhumaling ako ng husto at hindi makapagpigil sa aking nararamdaman.

Dahil narin sa panghihina ay tuluyan ng nawalan ng malay ang lalaki. Ng matauhan sa ginawa, agad kong tiningnan ang mukha ng lalaking ito, at literal na napanganga ng masilayan ito ng malapitan, what a beautiful creature. I check his pulse at napahinga ng maluwag ng malamang humihinga pa pala ito, sayang naman kung hindi na.

Napailing na lamang ako sa aking naisip.

Wala na si Diana sa kwarto kaya ay mag-isa kong inalalayan ang lalaki papunta sa kama. I check his wound at bigla akong nakuryente ng hawakan ko ang silver knife na iyon. Dahil sa inis, kahit hindi alam kung magagawa ko, I close my eyes at inisip na mawala ang bagay na iyon, when I felt a familiar heat feelings in my eyes, Napangiti na lamang ako ng pagmulat ko ay wala na ang kutsilyo na iyon.

Para bang labis akong nakuntento at nabusog matapos kong tumikim ng kanyang dugo kaya nawala na ang pagnanais kong muling uminom mula sa kanyang mga sugat. Instead, I put my hand on his wound and healed.

Kahit na hindi pa rin ako makapaniwala sa lahat ng nagagawa ko at nangyayari sa paligid ko, hindi ko pa rin maiwasang mapangisi ng malaki. Walang pandidiri akong nararamdaman sa kaalamang isa akong bampira, instead, mas lalo lamang akong natuwa.

Prepare to die, imbeciles...