Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
.
Sessizlik, sevgisizlik.. Sesini çıkaramadığı yılları, bağır çağır bağırdığı günleri..
Hepsini görmüş geçirmişti. En dibe düşmüş, zirveye yerleşmeyi de bilmişti.
Mabedin girişine kadar gelmişti fakat girip de içerdekilere açıklama yapmak istemediğinden orada bekliyordu. Biten sigara paketini de atmıştı bir çöpe. Yapacak bir şeyi yoktu girmekten başka.
Elleri telefonunu bulduğunda İrel'i aradı. "Aç."
Yerin altında ayak sesleri doldu kulağına. Birkaç saniye içinde de gizli kapak açılmıştı. "Ecmel neden buradan geldin abi sen?"
Tüneli kullanması gerekirken düşünmeden fikir değiştirmişti. Nedeni bir hiçti..
"Hazar'ı ara güvenlik sağlansın."
"Ali nerede?"
Adımları duraksadı önce. Öfkesinin gözünü kör ettiğini hissediyordu. Ne için bir anda kabarmıştı bilemedi.
"Sorularınla beynimi sikeceğine işini hallet İrel!" Dişlerini sıkarak konuştuğu için sesi boğuk çıkmıştı.
Kilitlenmiş adama bakıp hızla geçti gitti yanından.
Odasına gelene kadar sakinleşmeyi istiyordu lakin içeri girdiğinde başaramadığını fark etti.
Elindeki telefon zeminde yankı yaptığında üzerindeki gereksiz kıyafetlerden de kurtuldu.
Arkada kalan odaya ilerletti adımlarını. Elleri kaşınıyordu, bir şeylere zarar verme yetisi vardı sanki.
Gördüğü kum torbası ile gözleri parladı.
Karşısına duraksayıp gözlerini yumduğu gibi yumruğu havaya kalkıp hızla inmişti.
Ardı arkası kesilmeyen yumruklarının ardından duraksadı. Yine eldiven giymemiş, elleri yer yer soyulmuştu. Ufak bir gülümseme ile kendine geldi.
Başına giren ağrıya iyi gelir mantığı ile soğuk bir duş için odasındaki banyoya yöneldi.
Pantolonundan da kurtulup suyu açtığı saniye gözüne giren buz gibi su ile irkildi.
Tüm bedeni donup kalmıştı sanki. Hareketlerini kontrol edemediğini hissettiğinde yavaşça yere çöktü.
