Roads On My Leg | gxg

2-

Sabah alarmımı kapatıp biraz daha uyuduğum için son derece hızlı bir şekilde hazırlanıp dışarı çıktım. Otobüs durağı evimize uzak değildi ama geç kalmamak için oraya kadar kostum. Bu kadar acele etmemin sebebi okula geç kalmamak değil, onun otobüste olduğu saate yetişmek içindi.

Umarım denk gelirim, lütfen ya. Gece karar verdim, eğer onu görürsem konuşacağım.

Beş dakika kadar bekledikten sonra durağa yaklaşan otobüsün önüne doğru yürüdüm.

Evet, işte orda. Benim için yer tutmuş bi de.

Onu gördüğümde sevinmiştim çünkü bir buçuk haftadır göremiyordum. En son Batu'yla otobüse bindiğimizde yanına oturmuştum, o zamanda yüzüme bile bakmamıştı.

Yanına oturduğumda kafasını cama yaslamış uyuyordu. Üstünde önünü tamamen ilikledigi siyah bir hirka, altında da siyah kargo pantalon vardı. Yanlışlıkla fazla baktığımı fark edince hemen önüme döndüm. Uyuduğu için konuşma planım da yok olmuştu. Ben de kulaklığımı takıp oturmaya devam ettim. Arada göz ucuyla ona bakıyordum ama o cidden uyumuş, hiçbir şekilde hareket etmiyordu. İneceği duraga yaklaştığımızda koluna dokundum. Adını bilmediğim için elim kolunda öylece kaldım. Sonra öylece durmanın çok saçma olduğunu fark edip "Şey, kalkmalısın. Sanırım ineceğin durağa yaklaştık."

Gözlerini yavaşça açıp kolunu tutan elime baktı. Hızla elimi geri çekip dediklerimi tekrar ettim.

"Durağı kaçırma diye... Uyandırayım diye şey yaptım." Ardından geçebilmesi için ayağa kalktım.

O da hiçbir şey demeden ayağa kalktı ve arka kapıya doğru ilerledi.

Cidden mi? Hani konuşacaktım salak gibi kaldım. Daha kızı uyandıramadım bile. Hadi ben konusamadım o niye bir şey demiyor? Aaa, insan teşekkür eder be.

Arkasından hiçbir şey dememiş olmasına söyleniyordum. Onun indiği duraktan iki durak sonra ben inecektim. O nedenle ben de ayağa kalktım.

...

"... gözünü açtı, baktı yüzüme mal mal sonra bir şey demeden kalktı gitti." dedim arkadaşlarıma dönerek.

Nazlı "Bence bu kadar düşünme. Zaten tanısmıyorsunuz bile." dedi.

"Of takmıyorum da ne bileyim konuşsak güzel olurdu."

"Sırf canın sıkılıyor diye crush arayışındasın sen de." dedi Serra.

"Yoo"

Serra "Neyse ya, nerede kaldı bu Lina?" diye sordu önündeki yastığı koltuğa bırakıp ayağa kalkarken.

"Oyy, sen çok mu özledin Lina'nı?"

Lina'nın gelip gelmediğine bakmak için oturduğu koltuktan kalkıp okul koridorunda ilerleyen Serra Nazlı'nın dediğini duymadı.

"Nazlı dalga geçme siker bak görürsün o zaman." dedim.

Çok vakit geçmeden Serra ve Lina oturdukları yerin ilerisinde gözüktüler. Serra elini Lina'nın omzuna atmış bir şeyler anlatıyordu.

"Hoşgeldiniz efeniiim." dedim, onlar yandaki koltuğa oturduğunda.

"Nerde kaldınız ya, zil çalacak birazdan." dedi Nazlı.

Lina "Kantinde sıra varmış o yüzden beklemek zorunda kaldım." diye cevapladı.

"Sırf şu salağın canı çikolata istedi diye sırada mı bekledin o kadar?" dedi Serrayı göstererek.

"Hayııır, ben de su alacaktım o yüzden. Yoksa niye bekleyeyim?"

"Ben bilmem niye bekleyesin ki?" dedi alaycı bir ses tonuyla.

"Uğraşmayın kızla. Sırf size bir şeyler almadı diye bu kadar kıskanmayın."

"He aynen kıskanıyoruz" dedi Nazlı.

"Çocuğum öğretmen zili çaldı. Hadi kalkın." hocanın dediğini takmyarak oturmaya devam ettik.

"Kime diyorum, kızım o nasıl oturuş okuldasın. Yorgan da getirelim mi? Kalk hadi kalk!" hocanın cırt sesi her bağırdığında daha da inceliyordu. Onun bağırışına uflayarak ayağa kalktık.

Lina'yla birlikte sınıfımıza doğru ilerlemeye başladık. Biz yürürken nöbetçi hoca hala birilerine laf ediyordu. Arkama dönüp baktığımda Lina'ya el sallayan Serra'yı gördüm. Onun bu haline gülümseyerek yanımdaki Lina'ya döndüm. O ise hiçbir şeyin farkında olmadan sınıfa doğru ilerlemekteydi.

---

Yazarken ben niye bunu yazıyorum perileri geldi.

Bu arada minik bir bilgilendirme: Lina ve Mina aynı sinifta (lan bunların isimleri uyumluymus, yeni frak ettim) neyse diğerleri yan sınıflarında ayrıca Mina ve Lina eşit okuyor, diğerleri ise sayısal.
Batuhan, minanin arkadaşı bunların grubuna dahil değil.

neyse ya umarim guzel olur.

Baaaayyyyy <3