ACI KAN (DÜZENLEMEDE)

GERÇEKLER

Bazen kendi kendime cocuklugumda ki halimi düşünüyordum. Bu çok garipti. Cocuklugumda vampirleri duyuyordum ama onların olup olmadığına dair hiç bir bilgim yoktu. Ve onlardan korkmuyo değildim ama insan bir düşününce varlığı hakkında herhangi bir bilgin olmadığı , sadece bir efsane olduğunu söyleyip duran annem ve arkadaşlarımla yetiniyordum. Bir gün annemle birlikte bir alışveriş merkezine gittiğimiz günü hatırlıyorum. Yine "bana bunu al yok bunu istiyorum ya da bunu istiyorum "diye diye annemi çileden çıkaran biriydim. Bir gün bu huysuzlugum başıma bela olacağını dusunmezdim. Ağlayarak kabinlerden birine girdim , annemde arkamdan bana kızarak geliyordu. Aslında endişeleniyordu, bir taraftan da annem küçük olduğum için bir yerlere çarpıp dusmemden korkuyordu. Ve bende hiçte uslu bir çocuk olmadığımıda hatırlıyorum. Hicbirseyin farkına varmamistim. Girdiğim kabinde susuzluktan gözü dönmüş bir vampiri görene kadar herşey yolundaydı. Ne olduğunu başta anlamamistim çünkü çocuktum daha doğrusu henüz bir insandim. Arkami donmemle çığlığı basıp ağlamam bir olmuştu. Annemin korkulu, endişeli sesi kulaklarimi doldururken son duyduğum şey bu sesler olmuştu. Boynumun acısı tüm vücudumu sarıp sarmaliyordu. Acıyla inlenerek yere düşen küçük vücudum kaskati kesilmisti. En son kabinin kapısının kirildigini ve beni isiran ve benden bir iki yaş büyük olan bir çocuğun karmaşa içinde ağzı ve elleri kanlar içinde kostugunu hatirliyorum. Herkes telaş içinde etrafıma toplandı. Annem kanlar içinde olan boynumu gördüğünde daha fazla dayanamadı ve sinir krizi geçirerek bayıldı. Apar topar beni kucaklarina alıp hastahaneye yetiştirmeye çalışıyorlardı. Ama boynumdaki acı yerini kapatmisti ve olduğumdan daha dinamik hissediyordum. Garip bir şekilde agzimin kuruduğunu hissediyordum ama su değilde farklı bir şey istiyordum. Sanki bütün vücudum istediğim şeye programlanmis ve istediğimi alamassam olecegimi sanıyordum. Istedigim şey beni çok garip hissettiriyordu. Çünkü tam olarak istediğim "KAN"dan başka bir şey değildi. Kendimi zor zaptedebiliyordum. Küçük ve şımarık bir kız çocuğu olduğum için istediğimi almakta kararliydim. Küçük gözlerimi açtığımda gözlerimin alev almış bir şekilde yandigini hissedebiliyordum. Burnuma nefis bir şekilde kan kokusu geliyordu. Ve kendimi hiç olmadığım kadar hareketli hissediyordum. Yerinde durmayan bir kız cocuguydum ama bu kadar da adrenalin salgilamiyordu küçük vücudum. Araba birden durdu ve tekrar havalandim. Sanırım kucağa alinmistim. Sonra bagrismalar, aglamalar bir birine girmişti. Acilen beni ameliyata alinmam gerektiğini söyleyen beyaz onluklu adama karşın yaninda duran ve gözlerimin içine dikkatlice bakan diğer beyaz onluklu adam söze girerek " Bu tür bir vakayla bir defasında yine karsilasmistim. Önemli bir şey degil zaten uzak ülkelerin birinde zehirli bir örümcek tespit etmiştim. Yani demek istediğim bu vakayi cozebilirim. Ama ilk başta burayı bosaltmanizi istiyorum. "dedi. Aslında bu adam bana sanki daha fazla zarar verebilecekmis gibi geliyordu. Ama suan bunu dusunemeyecek kadar susuzdum. Hastahane odasını bosalttiktan sonra beyaz onluklu yani kısaca doktor bana sevecen bir şekilde yaklaşıp" Merhaba küçük hanim. " diye söze girdi. "Şimdi benim sorduğum sorulara dikkatli ve kendinden emin bir şekilde cevap vermeni istiyorum." Bende soylediklerine karşın sadece kafamı evet anlamında salladim. Adam küçük ellerimi kendi ellerinin içine aldı ve konuşmaya başladı. "Şimdi bana tam olarak ne istediğini soylermisin?"diye sorunca biraz düşündüm ve ne tür bir şeyi canımın istediğini tespit ettikten sonra dehşetle küçük gözlerimi kocaman açtım ve daha sonra" Kan" diye cevapladim. Adam ilk başta oflayarak başını yere eğdi. Daha sonra ise "Tamam canım şimdi bu istediğin şeyi sana vericem ama öncesinde aileni eve göndermem gerekecek. O yuzden şimdi senin uslu bir şekilde burada oturmani istiyorum." Tekrar kafamı tamam anlamında salladim. Adam ellerini elimden çekti ve sonra arkasını dönüp odadan çıktı. Aslında tam olarak bir şey anlamış değildim ama nasıl bir hisse artık herseyi anlıyormusum gibi bir şey hissediyordum.Sonra kafamı kaldırdım ve etrafı incelemeye koyuldum Bir kaç dakika sonra kapı yavaşça açıldı ve tekrar beyaz onluklu adam içeri girdi. Ama bu sefer yalnız değildi arkasından da annem ve babam belirdi. Beyaz onluklu adam bana göz kirpti ve uslu dur anlamında kafasını salladı. Biraz sonra annem hemen söze atladı. "Tatlım biz şimdilik eve gidiyoruz ama yarın kesin yanına geliriz. Doktor bey önemli bir şey olmadığını söyledi. Şimdi test sonuçlarını bekliyoruz dedi. O yuzden bu gece burdasin. Tamam mı? tatlım."dedi ve yanıma gelip tam beni opecegi sırada beyaz onluklu adam hemen annemin kolundan tuttu ve kulağına " Efendim bulaşıcı olabilir. " dedi. Annem de hemen geri çekildi ve babamda aynı şeyleri söyleyip odadan çıktılar. Biraz zaman geçtikten sonra beyaz onluklu adam içeri girdi ve " Hazirsan artık başlayalım" dedi.