ACI KAN (DÜZENLEMEDE)

YENİDEN BAŞLANGIÇ

Sabah gözlerimi açtığımda Jasonı görünce ister istemez gülümsedim.  "Günaydın" dedim uykulu sesimle. İlk defa sabah kalktığımda acıktığımı hissettim. "Günaydın güzelim"dedi o da tatlı ses tonuyla. "Acıktım"dedim küçük çoçuklar gibi dudağımı bükerek. "Biliyorum bebeğim. O yüzden aşağıda kahvaltın hazır. Hadi kalk sütün soğumasın."dedi sanki annem vardı karşımda. "Valla mı?"dedim heyecanlı çıkan sesimle. "Hadi güzelim hadi. Sana neden yalan söyleyeyim."diyerek kollarımdan tuttu ve başımı öptü. "Tamam hayatım kalkıyoruuuumm"dedim ve yataktan fırladım. İlk başta banyoda rutin işlerimi hallettim. Sonra odaya geri döndüm. Dolabın kapağını açtım ve siyah bir dar paça üstünede soğuk olur diye kırmızı örgülü kazağımı giyindim. Saçlarımı yukardan sıkıca at kuyruğu yaptım. Makyaja gerek yoktu zaten. Ve karnımdan acil çağrılar gelince koşarak aşağı indim. " Yavaş ol Lacy!"diye bağıran Jason  ı daha fazla sinirlendirmemek adına yavaş yavaş indim merdivenleri. "Napim aşkım ya açım diyorum. Aaaaççç"dedim sandalyeyi çekip ağzıma peynir atarak. Daha sonra ağzım doluyken konuşmaya çalıştım."Imm..... şimdi... aşkım... ben kah....valtı yapıyorum ya hani....."   "Lacy ağzındakini bitir be güzelim. Boğulacaksın şimdi!"diye yalandan tersledi beni Jason. "Hmm tamam aşkım. Şimdi sen vampirsin " " O ne şüphe "dedi Jason alayla.elimle omzuna vurdum." Ya niye sözümü kesiyon sus bi dinle ya!"diye sitem ettim. Ya bu nasıl iştir ya bi susmuyo ya. Karı gibi dırdır edip duruyo sabahtan akşama kadar. "Tamam güzelim. Ee ben vampirim. Sonra?"dedi sonunu merak edermişçesine.  Sütümden bir yudum aldım.
Ve konuşmaya devam ettim. "Şimdi ben de insanım"dediğimde gözlerini devirdi ve gülümsedi. "Yaa Jason !anlatıyorum az sabret bi ya"dedim tepkisine karşılık olarak. "Tamam tamam. Hadi anlat merak ettim artık."dedi artık ciddi bir tavırla. Son kez sütümden bir yudum aldım. Bu sütte ne alakaysa artık. Koskoca kız olmuşum bana kalkmış süt içirtiyo. Neyse bunu aklımın bi kenarına yazdım sormak için. "Ben insani özellikler sergilerken bana yardımcı olacağını söylemiştin."dediğimde kafasını olumlu anlamda salladı. Ve devam etmem için kafasını tekrardan salladı. "Hıh işte o yüzden bende  diyorum ki sen baya bi zorlanacaksın. Yani nebilim insanlık özellik vampirlikten farklı. Ve bende gerçek anlamda çekilmez oluyorum. Ve bu açıdan sana zorluk çıkarmak istemiyorum. Hem ormanda avlanman gerekecek hem de benim için gidip yiyecek bişeyler bulman. Bunlar çok zor. Bende düşündüm ki git-"cümlemin devamını tamamlayamadım. Çünkü Jason masayı kaldırıp duvara geçirdi. Burada sinirlenecek birşey yoktu ki. Jason kıpkırmızı gözlerle bana döndü. Şuan kalbim ağzımda atıyordu. Korkuyla ellerim titriyordu ve göz yaşlarım akmak için hucüm ediyorlardı. "Ne demek gitmek lan! Ben sana diyorum ki insan olduğun için baya bi zorlanacaksın sen bana kalkmış diyosun ki gitmem daha iyi olacak! Beni duymuyormusun sen Lacy! Benim olan benim yanımda olur. Her ne olursa olsun. Ben şikayetçi değilim anladın mı beni!"diye kükredi aynı zamanda eline ne geçiyorsa duvara fırlatıyordu. Jason ın benim gitme fikrime karşılık bu kadar sinirleneceğini düşünmemiştim. Şuan çok korkuyordum. "B-ben ö-özür dilerim"dedim ağlayarak. Daha fazla dayanamadım ve odama doğru koşup kapıyı kilitledim. Kapının arkasına çöktüm ve hıçkıra hıçkıra ağladım. Bu ağlamam sadece şuan olanlar için değildi. Tüm hayatımın bana kötü süprizlerle  karşılamasına ağlıyordum. Birde üstüne Jason la olan kavgamız da eklenince daha fazla dayanamadım. Yoruldum ve bitkin düştüm. Bunları hakedecek birşey yapmadım ben. "Lacy"adımı seslenen kişi az önce etrafı yakıp kavuran Jason değilmiş gibiydi. Sesi daha çok mahçup çıkmıştı. Ama beni gerçekten korkutmuştu. "G-git burdan J-jas-on"dedim sesimi kontrol edemiyordum. İçim dışıma çıkana kadar ağlamıştım. Ve hala daha ağlıyordum. Ama elimde değildi. "Güzelim aç şu kapıyı lütfen. Özür dilerim. Kendimi tutamadım."diye açıklama yapınca daha da fazla şiddetli ağlamam. Canım yanıyordu. "Jason"diye fısıldadım. Benim ondan başka  kimim vardı ki annemle babam öleli üç yıl olmuştu. Ama vampir olduğum için pek fazla acısını hissetmemiştim. Ama şimdi insandım. Ve bunlar bana daha çok acı vermeye başlamıştı. Jason ı kaybetme korkusu daha çok sarmıştı beni." Burdayım güzelim. Hadi aç kapıyı."dedi. Sesi daha çok acı çeker gibiydi. Ama halim yoktu kalkıp kapıyı açmaya. "Jason!"diye bağırdım bu sefer. "Yanıma gel!"diyede daha şiddetli bağırdım." Lacy! Lacy sakin ol güzelim. Aç şu lanet kapıyı. Yada çekil arkasından kapıyı açayım! Lacy!"o da bağırdı aynı şekilde. Zar zor ayağı kalktım ve yatağımın kenarına oturdum ve tekrar hıçkıra hıçkıra ağlamaya devam ettim. Kapının kırılma sesiyle o tarafa baktığımda Jasonın  endişeli ve kıpkırmızı gözleriyle karşılaştım. Yanıma yaklaştı ve beni kucağına çekip saçlarıma öpücükler kondurdu." Sakin ol bebeğim. Sakin ol. Biticek herşey. Ve sen sonuna kadar benim yanımda kalıcaksın"dedi sesi itiraz istemez gibi çıkmıştı. Zaten bende artık gitmek istemiyordum. Sonuna kadar Jason la kalmak istiyordum. Olması gerektiği gibi. "T-tamam Jason. Lütfen bağırma olur mu?"dedim ürkek çıkan sesimle. "Tabiki hayır. Bağırmam sana artık. Burdan gitmeliyiz."dedi ve beni kucağına alıp aşağıya doğru inmeye başladı. "Lacy" "Hmm"dedim uykulu sesimle. "Ah be güzelim! Uykun var ve sen bana söylemiyosun"dedi yalandan kızarak. Benim için endişelenecek tek bir kişi varsa o da hiç şüphesiz Jason dı. "Napim ya uykum yoktu ilk başta ama sonra ağladığımda ister istemez uykum geldi."dedim biraz daha sırnaşarak Jasona.
"Tamam tamam hadi gel biraz uyu. Yarın çıkarız yola. Tamam mı?"diye sorduğunda Jason bende tam olarak Jasona sarıldım ve uykunun kollarına bıraktım kendimi.
(Jason)
Lacy bana daha çok sarılınca bende kollarımı ona sardım ve kulağına "İyi geceler bebeğim" diye fısıldadım. Yarın burdan gidip artık hayatımızı bir düzene sokmamız gerekiyor. Bu yüzden karşımda güçlü bir kız görmek istiyordum...