ja też

dzienne noce, nocne dni, słońce i księżyc, albo odwrotnie

w dzienne noce zasypiam tak błogo
że nocne dni nie chcą dawać się spać
cóż mogę zaradzić na to
wtedy śpi mi się najlepiej

koce stają się tak miękkie
a myśli są tak cicho gdzieś w oddali
nie przeszkadza mi nawet tykający zegarek
ani rozmowy za ścianą

chcę wtulić się w skrawek świata
który w tę dzienną noc jest tylko mój
tylko po to by w nocny dzień
wydawał się tak obcy i odległy

gdy słońce pokazuje swe rogi
zmuszając innych do biegu
ja nie potrafię dobrze biegać
mylą mi się czasy a tu mamy tylko jeden

księżyc budzi moje niespokojne myśli
wolałabym by słońce było tu cały czas
wtedy dzienne noce oblałyby mój świat
i może stały się dniem jak należy

lub zlałyby się w jedną plamę
w sumie to wszystko mi jedno
tylko nie zabierajcie mi dziennych nocy
wtedy nie muszę myśleć

gonitwa słów w mojej głowie
w nocne dni plącze się jak nitka
nigdy nie potrafiłam szyć
dzienne noce mi to wynagrodzą

teraz proszę odejdźcie na chwilę
bo właśnie składam swoje nocne dni
chaotyczne słowa poplątane jak nitka
w jeden krótki wiersz