Gülmenin Umudu

6.Bölüm

Merhaba umarım beğenirsiniz.

°°°°°°°°°°°°°°°°

Gözlerimi açtığımda bir odanın içindeydim etrafa baktım.

Kafam çok ağrıyordu bana ne yapmışlar üstüme baktım üstüm değişmiş yattığın yerden kalkmaya çalıştım.

Kalkacakken dengemi kaybettim yere yapıştım " aaaaa ah ya neden ya neden ben ya doğduğumdan beri yüzüm gülmedi neden ben " dedim isyan ettim birden kapı açıldı.

O girdi içeri beni kolumdan tutup sürüklemeye başladı.

ben debelendikçe daha çok sıkıyordu kolumu " bırak canımı acıtıyorsun " dedim bişey demedi yüzüme bile bakmadan tekrar sürüklemeye başladı.

Bir kapının önünde durdu kapıyı açıp beni içine attı. Kendisi kafa işareti yapıp yanıma geldi.

"Beni neden bayıltıp duruyorsunuz üstümdekiler ne zaman değiştirildi " dedim "merak etme kardeşim değiştirdi bu arada senin iyi olman için uğraşıyoruz bizde " dedi yüzündeki ciddiyeti bozmadan bana bakmayı bırakmadı.
(Kısa not: kardeşi Ada Korelin )

"Kesin öyledir herşeyi duydum beni babama vermemek için bayıltığınızı babamı bitirmeye çalıştırdığınızı söylesene bir zamanlar aynı şey için çalıştığınız adamdan ne intikam alcaksın söyle " dedim bağırarak beni uyutup duruyorlardı ayılcakken seslerini işitiyordum tekrar bayıltıyorlardı.

1 Gün Önce

Galipten sesler duyuyordum beni uyuttuklarını anlamıyordum biraz numara yapsak sayıncası olmaz

"Kızı ne zamana kadar uyutup durcaksın abi Halit Kara bunları öğrenirse yada kızını kullanacağını öğrenirse çok kötüşeyler olcak " dedi Ada biraz sessiz durdular sonra onun sesi duyuldu "ben Halit Kara'yı bitirmek istiyorum çok hatalar yaptı şimdi kurtulamaz kızını bana emanet etmesi hataydı ben elime geçen fırsatı şimdi hakkıyla kullanıcam "

ne hakkılan diye bağırasım geldi ama birşey görmüyordum uyandığımı anlamamaları gerekiyor.

Şimdiki Zaman

Hala bakıyordu ya bana bişeyler yapma pilanını ortaya çıkarcaktı belkide yanıma gelip kolumu sıktı "herşeyi biliyorsan o zaman oyunuma ortak olcasın babanı bitircem " dedi omzumu silktim "bitir bundan banane babama olan nefretimi siz daha iyi bilirsiniz " dedim "ne de olsa araştırmışsınız beni değil mi " güldü elini kaldırdı başımı eğdim elini omzuma koydu vurcak sanmıştım.

Onun yüzünde değişik hal aldı "ben sana vurmucaktım ben öyle cani insanlar gibi değilim kadına asla el kaldırmam " dedi elini omzumdan hemen geri çekti geriye doğru gitti tekrar bana döndü "gelelim işimize " dedi gözlerimin içine baktı gözlerimi kaçırdım farklı bişey vardı gözlerinde, duygusuz değil sadece gözlerine duyguyu yansıtmıyordu ona baktığımı fark edince gözlerimi çektim.

Yanıma gelip oturdu "bak tamam yeter bu kadar zaman kaybettiğimiz sende babandan nefret ediyorsun o zamana benim planıma sende destek olcaksın "dedi "neden sana destek olayım benim ne çıkarım olcak bu işten " dedim.

Kaşını çatarak bana bakmaya başladı ayağa kalktı "ne istiyorsun " dedi direk bende kaşımı kaldırdım "ilk benim istediğim olcak " dedim daha çok kaşlarını çattı"babandan intikam almıcakmısın sen " dedi kafamı hayır anlamında salladım "o benim babam değil ve ben babamdan nefret ediyorum intikamım başka birilerinden " dedim.

"Bide birileri var bunlar çoklu kişiler ne yaptılarda intikam alcaksın " dedi dediği kelimeyle eskiye gittim.0

Aden'in Anlatımıyla (6.yaş günü)

Ben bu gün doğmuştum annemgil bana çaktırmasada süpriz yaptıklarını biliyordum odamda hazırlanırken annem odaya geldi telaşlı telaşlı "kızım beni dinle şimdi evimize davetsiz misafir geldi sen şimdi odanın kapısını kilitliyeceksin dolabına gireceksin hani saklambaç oynuyorduk ya  bende babana dicem seni bulacak ama ben diyene kadar çıkmak yok " dedi tam gidecekken.

"anne bu gün benim doğum günüm onlarda katılsınlar sen dememişmiydin davetsiz misafir bile olsa güzle ağırlanmalı diye " dedim kafasını salladı " evet anneciğim ama bunlar kötü insanlar şimdi dediklerimi yap kapını kilitle " dedi odadan çıktı.

Kapımı kilitleyip dolaba girdim hiç bir ses duymuyordum neden doğum günümde odamda tek başıma duruyordum ki ama annem öyle dediyse bir bildiği vardır.

Çok uzun zamandır dolapta duruyordum dolabın kapağını açtığım an odamın kapısı sert bir şekilde açıldı. Karşımda babamı gördüm.

Yüzü ifadesis bir şekilde bana bakıyordu beni kucağına aldı.

"Baba beni buldun ama çok uzun oldu çok iyi yere saklanmışım değil mi " dedim bir şey demedi annem nerdeydi "başını ey " dedi düz bir ses tonuyla başımı eydim "baba annem de gelcekti nerde " dedim bedeni kasıldı hemen beni arabaya bindirdi kendiside bindi arabayı çalıştırdı.

Hava kararmıştı yolu izleye durdum yol akıp giderken araba bir yerde durdu babam arabadan indi benim tarafıma gelip beni kucağına aldı.

Babam o kadar güçlüydiki kahramandı benim babam geldiğimiz yere baktım kocaman bir binaya girdik.

Bir kadın karşılamıştı bizi "buyrun burdan efendim " dedi bize bir kapı göstermişti.

Babam o kapıya doğru ilerledi o kapı benim nefesimin daralandığı ayaklarımın benimi taşımadığı an olmuştu, gözlerimdeki bütün yaşın doğum günümü yerle bir ettiği gün olmuştu, o kapı benim çocukluğumun benden alındığı gün olmuştu.

Babam beni o kapıdan içeri soltuğunda bir aileminde burda olduğ bunu belirtmişti kulağıma eğilip "anne çok uzaklara gitti kızım bende onu bulmaya yanına gidiyorum " diyerek gitti.

Ben doğum günümde annem ve babamın beni bıraktığını ve bir daha gelmiceklerini öğrendim.

Gözlerimdeki kuruyan su damlasını ellerinle sildim. Ayağa kalktım orda kendime bir söz vermiştim anne mi kim öldürdüyse bulcaktım.

Babamın bana söylediği yalanı ben büyünce annemin katillerini bulmaya adıcaktım.

Merhaba arkadaşlar tekrardan uzun oldu biraz biliyorum hikayede değişiklik yapamamı biraz daha olay katmamı istiyorsanız yorumlarda belirte bilirsiniz.

Bundan sonraki bölümlerde intikamın alevleri belli olcak umarım bölümü beyenmişsinizdir.

Diğer bölümlerde görüşmek üzere.