8.Bölüm

5 2 0
                                    

Çok düşündüm bir ihanete uğrarmıyım arkamdan bıcaklayan biri olurmu en yakınlarım bunu bana yaparmı diye çok düşündüm.

Bana ihanet ettimi diye geçirdim.

Onun yanında bunca yıl onun yanında çalışmıyordur diye dua ettim.

Onu burda görmek karşımda görmek beni sarsıntıya uğratmıştı bana yaklaştı elimi havaya kaldırdım onu durdurdum.

"Bana yapmadım de " dedim gözleri kaçırdı bana bunu yapmıştı ben onu merak ederken onun için korkarken bana hiç birşey söylememişti.

"Bana yalan olduğunu söyle Burcu onun ajanlığını yapmadığını sana yalan söylemedim de Burcu " dedim gözümden bir damla yaş düştü hemen sildim.

Güçsüz değildim ben ama bu beni çok kötü etkilemişti başımın dönmesiyle bir yere tutunmak istedim tutunacak yer bulamayınca ayaklarımın üstüne yere düştüm dizim acımıştı ama kalbimin acısı daha fazla olduğu için etki etmemişti.

"Biliyordun sen, babamın kim olduğunu, neden yalan uydurdun o zaman neden baban hasta çok kötü durumu dedin kardeşim olduğunu ortaya attın ya ben birisinie de güvenemeyecekmiyim ben, beni ateşin içine attın " dedim .

Burcu'ya bakarak ama o bana bakmıyordu "neden bakmıyorsun ağır mı geldi söylediklerim, peki senin bana söylediğin yalanlar onlar senin içini nasıl yakmadı,  Burcu yalanı sevmiyordun sen ne değişti " dedim yüzüme bakmaya başladı "onunla bu bir değil " dedi kahkaha attım.

"Senin için hangisi yalan sayılıyor peki benim sana mutluyum deyip üzgün olmam mı değişim senin şimdi ortaya çıkan yalanın mı ya ben onu yalan olarak değil üzülme diye söyledim sen bir ay küsmüştün şimdi ben ne yapayım Burcu" dedim.

Yanıma geldi oda dizinin üstüne çöktü beni kendine çekip sarıldı.

"Başka çarem yoktu ben de istemedim sana yalan söylemeyi sana demeyi çok istedim ama hep engel oldular yakında oda öğrencek dediler Aden, ben hiç bir zaman yalanı desteklemedim ama 'işin geri yapacaksın' dediler sen mesela işin gereği yalan söylemezmiydin " dedi bana sorduğu soruyla nefesi tuttum benim işim yoktu ki artık yüzüne baktım "sayenizde işimde yok artık " dedim ayrılıp ayağa kalktım bura beni boğuyordu artık nefes alamıyordum elim boğazıma gitti

"Buranın çıkışı nerde " dedim hepsi bir birine baktı "çabuk söyleyin " dedim nefesim gitgide azalıyordu "Baran tut düşcek " dedi Alev yere düşmeden Baran beni kucağına aldı gözlerim kapandı.

Sesleri duyuyordum "nerden anladın düşeceğini " dedi Ada "Acil tıp tekniği aldım " dedi Alev sonrası karanlık

Beni takip ediyorlardı kaçmaya çalıştıkça yere düşüyordum garip kurt sesleri duyuyordum ellerim ve bacaklarım titremeye başladı çok kötü hissediyordum kendimi.

Gözlerim açılmaya başlayınca farklı bir yere getirildiğimi anladım rüyamdaki gibi titriyordum hatta çok pis üşüyordum güneş yüzüme vuruyordu sabah olmuştu kaç saat uyuyordum acaba ayak seslerini duydum gözlerimi hemen kapadım titrmem daha çok artmaya başladı.

"Abi hiç iyi gözükmüyor çok titriyor bişey yapsana " dedi Ada yanıma birinin geldiğini hissettim bu Pusat'tı parfümündan tanımıştım.

Anlıma konulan elle kitlenmiştim "Savcı uyanık olduğunu biliyorum kalk hadi " dedi gözlerimi açtım nerden anlamıştı ya ama bir mafyadan bahsediyorduk değil mi "bana ne yaptınız neden bu kadar titriyorum " dedim Ada hemen yanıma geldi.

"Abim birazdaha uyu diye ilaç verdi o da yan etki yaptı " dedi anında midem bulanmaya başlamıştı kusacağımı hissediyordum ayağa kalkıp hızlıca bahçeye çıkıp öğürmeye başladım .

Gülmenin Umudu Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin