"THAT'S NOT WHAT YOU THINK"
CHAPTER 33Rain p.o.v
Habang naglalakad napapikit ako ng may bumangga sa 'kin. agad akong napasalanpak sa lapag at kumalat din ang mga print na attendance na ipinadadala sa 'kin ng prof namin sa may faculty office. Pag-angat ko ng tingin nakita ko ang isang lalaki na nakatingin sa 'kin at tila kinakabahan.
ngumiti nalang ako atsaka pinulot ang mga kumalat na papel sa sahig. "You don't need to worry about me. Ayos lang ako." Saad ko.
"Sorry talaga ah...n-nagmamadali kasi akong papunta sa music room kasi may rehearsal kasi ako ngayon." Pinulot niya din ang iba pang mga papel na nagkalat at agad na iniabot yun sa 'kin. humingi ulit siya sa 'kin ng tawad bago tuluyang umalis.
I think he's around 18-20 years old and a freshman student. He's a architect student at kung papaano ko nalaman? it's because of his green i.d lace.
Dito kasi sa school may iba't-iba kulay ang mga I.d lace and it's base on your course kung anong kulay.
Pagkarating ko sa faculty agad kong ini-abot sa professor ko ang mga papel na pinapadala niya sa 'kin bago ako tuluyang umalis.
Andito kaya siya ngayon?
Tanong ko sa sarili ko ng mapadaan ako sa music room. Wala akong marinig mula dito sa labas dahil sound prof ang music room, kaya dahan-dahan kong binuksan ang pinto at napangiti ako ng makita ko yung lalaki kanina.
He's playing the piano. and the sounds coming from it is so captivated. ngayon lang ako nakarinig ng ganito kagaling mag-piano.
He's amazing!
Napatingin ako sa katabi niyang babae na agad ko namang namukhaan. Si prof, Anne, anong ginagawa niya dito?
"Chismosa?" Nagulat ako ng may marinig akong magsalita sa gilid ng tenga ko.
"K-kib! anong ginagawa mo dito?"
"Ako nga dapat ang magtanong niyan sayo, what are you doing here? listening to others conversation?"
Nanlaki ang mata ko ng tumingin si prof, Anne kung saan kami nakatayo ni kib kaya agad kong hinawakan ang kamay niya atsaka kami tumakbo palayo doon.
"Muntik na tayo doon ah." Hingal kong saad bago tumingin kay kib na kasalukuyan din akong tinitingnan. "Bakit mo ba ako sinusundan?" Tanong ko sakanya.
"Umm... hahaha...."
"What?! say it!" Medyo inis ko ng saad sakanya.
"Umm...can I ask you something?"
"Ano ba yun? at ganoon ba talaga kahalaga yun para sundan mo ako ng isang buong araw?"
"Of course it's important."
"Then say it."
"Are you still virgin?" Halos mabingi ako sa tanong na yun ni kib. I mean ha?
"A-ano?!"
"A-are you still, v-virgin?"
"Tang! inulit pa talaga!"
"Pero sabi mo—!"
"Shut up! oo virgin pa ako! kaya ano naman!" Sigaw ko. tumingin muna ako sc paligid at baka may tao pero pasalamat ako na wala.
"Hahaha I already knew it." Masaya niyang saad bago kumindat sa may damuhan kaya ako napatingin doon at masalalong naginit ang ulo ko ng makita ko sila fatima at ang iba pa na nakatumpok doon, at nagtatawanan.
So kayo pala yun!
Tumakbo sila ng bigla akong tumakbo palapit sa kanila. Hinabol ko sila but parang nga runner ng track in field ang mga yun at ang bilis tumakbo. umupo nalang ako sa may bench at huminga ng malalim.
YOU ARE READING
PSST! MISTER WRITER (on-going)
RomanceAng pagmamahal talaga ang pinakamasayang pwedeng maramdaman at maranasan ng isang tao, pero pwede rin na ito din ang maging dahilan para magdusa at masaktan ang damdamin ng isa't-isa. Ang pagmamahalan sa pagitan ng isang idolo at umiidulo at ang mga...