Altay asistanım Gülşah ile dudak dudağa dün gece kalmam için müsaade ettiği odasına girmişti. Ama bu nasıl olurdu ki ? Altay ve Gülşah aralarında ne gibi bir bağlantı vardı ? Gülşah benim bu evde olduğumu biliyor muydu? Kafamda ki soruların cevabı bende yoktu. Ve hiç bir zamanda bu sorulara tek başıma yeterli olacak beni tatmin edecek cevapları bulamayacaktım.
Bu evden hemen gitmeliydim. Onları o halde gördüğümden beri midem bulanıyor düşündükçe daha çok sinirleniyordum.
Başından beri biliyordum bu eve ait olmadığımı hoş böyle bir çabamda yoktu ancak olaylar benim çok ama çok dışımda gelişmiş ve kontrolü sağlayamamıştım. Yaptığımız ufak anlaşma sonucu kalmayı kabul etmiştim.
Vücudum gerilmiş ne hissedeceğimi ne yapacağımı bilemez bir durumdaydım. Altayın'da istediği gibi ses yapmamaya dikkat ederek yakıp yıktığım benim için ayrılan odaya girdim.
Bu evden bir an önce gitmek istiyordum şuan en doğrusu buydu. Evimden bana sormadan getirttiği eşyalarımı apar topar toplayıp valizi dolabın içine yerleştirdim. Bu evden valizle çıkmam mümkün değildi. Eşyalarımı daha sonra bir şekilde aldırırdım. Yatağın üzerine giymek için ayırdığım kıyafetlerimi bir güzel giyindim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Yasemin'in kombini:)) Güzel kızım beniiiiiimmmmm..
Saçlarımı ensemde gelişi güzel bir topuz yaptım ve çantamın içine yeteri kadar kişisel malzemelerimden koyup komodinin üzerinde duran telefonumu aldım. Bir süredir uğramadığım çiftliğe gitmek istiyordum. Bu yüzden kalacağım evin biraz çeki düzen alması adına çiftliğe haber vermeliydim. Perihan ablayı arayıp bu konuyu da çözmüştüm. Şimdi sıra bu evden sorunsuzca çıkmaktaydı. Ne yapsam Altay'a haber gitmeden çıkabilirdim diye düşünüyordum sorun şu ki sadece düşünüyordum çünkü eyleme geçireceğim dahiyane bir fikrim yoktu.
Düşün düşün nereye kadar en iyisi duruma göre hareket etmekti. Yine Altay Bey'in de dediği gibi ses yapmadan aşığaya indim ve çıkış kapısını dua ederek açtım. Ben kapıyı açar açmaz karşıma geçen adını bilmediğim yeni korumalardan en suratsız olanı "Bir emriniz mi var Doktor Hanım" deyip ellerini önünde bağladı. Kafamı geriye atıp sabır diledim Rabbimden.
Dudaklarımı birbirine bastırıp yalancı bir gülümseme ile hımhı önümden çekilmeni istiyorum deyip yanından geçmek adına bir adım attım. Benim bu hamlemle oda geriye doğru bir adım atıp tekrar önüme geçti. "Çıkamazsınız Doktor Hanım" Kaşlarımı olabildiğince çatıp Allah Allah buna sen mi karar vereceksin ? Dedim. "Estağfurullah doktor hanım" Eee o zaman çekil şimdi önümden "Altay Abi'nin haberi olmadan çekilmem mümkün değil şimdi lütfen zorluk çıkarmadan içeri girin Dok-"
