❤️Okul Aşkı ❤️

6.bölüm

Görkem gittikten sonra arkasından baka kaldım. Sonra Gonca Hocanın seslenmesiyle toplanma alanına gittim. Gonca Hoca,"çocuklar ilk günden sizi çok yormak istemiyoruz ama herhangi bir kaybolmayı önlemek için sizi buraları gezdircez. Sıradan sakın ayrılmayın ve hocalarınızın izni olmadan biryerlere gitmeyin bu sizin için tehlikeli olabilir. Şimdi ikişerli sıraya geçin ve beni takip edin."dedi. Sıraya geçtim,yanıma Koray'ın gelmesini bekliyordum ama yanıma buse geldi. Arkamızda ise yaren ve gaye sırıtıyorlardı. Allahım başlıyoruz. Buse koluma girdi ve sıkıca tuttu. Sorarcasına baktım. Bana "ne var?"dermişcesine baktı. Sonra yürümeye başladık.

Çok fazla yürümeden busenin beni bir anda sağ tarafa sürüklemesiyle kurtulmaya çalıştım. Ama maalesef yaren ve gayenin sayesinde asla kurtulamazdım. Çok hızlı yürüyorlardı. Allahım neden ben nedeeen. Lan! Nehir mi o. Nehirin başına götürürdüler. Arkama döndüm. "Napıyorsunuz be?(!)"dedim bağırarak. Buse"gözlerimin içine baka baka önümde el ele tutuşuyorsunuz. Duyduğuma göre ben diğer otobüsteyken sen görkem'in yanında oturmuşsun. Bak İrem sen görkemden ayrılana kadar ben senin yakanı bırakmam!"dedi. Ya bu hala görkemle sevgili olduğumuzu mu düşünüyor. Doğru ya ben ona sevgiliyiz demiştim. Bıktım artık söyleyimde bitsin bu çile. "Ben görkemle sevgili değiliz!"dediğimde üçüde şaşırarak baktı. Yaren"nasıl ya?" "Sev-gi-li de-ği-liz idraak edemiyomusunuz?" Buse "neden o zaman bize 'sevgiliyiz' dedin?" "Sana sinirlendiğim için söyledim!"dedim. Buse,"bende sana çok sinirlendim. Ama sana olan  bu sinirim asla geçmiycek irem. Ben ne olursa olsun senin yakanı bırakmiycam."dedi sırıtarak. Hiç beklemediğim anda beni ittirdi. Nehire düşücem! Eyvah! Naneyi yedik! En son da beklenen o an geldik. Nehire düştüm. Düşerken çığlık attığım için ağzımada su kaçmıştı. Suyun yüzeyine çıktığım "gerizekâlı!"dedim. Bide hâlâ gülüyolar. Gaye,"bay bay su yılanııı."diyerek el sallayıp gitti.

Sudan çıktıktan sonra kendimi hemen çimenliğe attım. Ama buz gibiydi. Üşümeye başladım. Kalkdım ve yürümeye başladım. Allahım umarım geldiğim yeri biliyorumdur.

Salaklar! Bari kaybolmam için daha ileride nehire atsalardı. Kamp yerini bulmuştum. Ama tirtir titriyordum. Hâlâ heryerim ıslaktı. Umarım hasta olmam. Kamp yerine girdiğimde herkes birden bana bakmaya başladı. E normal. Benimde karşımda sucuk gibi ıslanmış birisi olsaydı bende ters ters bakardım. Buseler hemen çadırın önünde bana bakarak gülüyolardı. Koray koşarak,"bu ne hal irem. Ne yaptılar sana." "Daha sonra anlatayım."dedim. Uzaktan kim geliyo öyle. Görkem! Gene hızlı adımlarla buraya doğru geliyor. Yanıma gelirken montunu çıkarttı. Bana uzattı. Ne yani görkem bana montunu mu veriyor. Bu şey görkem. Bizim sınıftaki. Ay evet o görkem. Görkem,"al giy şunu. Ayrıca burda aval aval dikileceğine gitde üstünü değiştir. Hasta olcaksın."diyip yanımdan gitti. Koray,"ne yapıyo bu şimdi"dedi. Ona şuan hiç cevap veremiycem. Çünkü konuşmam için ilk önce şu kalbimin eskisi gibi atması lazım. Buse'nin yıma sinirle geldiğini gördüm. Süslü horoz! Buse elimdeki montu sert bir şekilde aldı. Buse,"bu mont seni hak etmiyo. Sucuk!"işteeeee. Bu son söz.....ben bu kızı döverim. Malesef canım kendim kendimi tutamıycam. Dal kızım. Elimi buse'nin taçlarına dolayarak saçını çektim. İşte süslü horoz çırpınmaya başladı bile. Buse,"bırak be bıraaaaak!" "Bağır sen bağır! Bu sefer seni kimse elimden alamıycak."dedim ve ayağına çelme takarak onu düşürdüm.

Hocaların gelmesiyle kavgamız son bulmuştu. Ve ben çadırda kumru ile uzanmış sadece düşünüyordum. Kumru kendisinden biraz bahsettikten sonra onu sevmeye başladım. Tam benlik bir kız.

Kumru,"gerçekten öyle bişey yapmayı düşünüyor musun?" "Evet" "ama ya yakalanırsan" "umrumda bile değil. Kendimi göstermezsem bana böyle yapmaya devam ederler." Evet aklımda bir plan vardı ve ben o planı ne olursa olsun yapıcam. Saate baktığımda 02:13'dü. Bence artık herkes uyumuştur. "Kumru geliceksen gel ama ben kendimi riske atmak istemiyorum dersen çadırda bekle."dedim. Şimdiden uyarıyımda kazdığım kuyuya ben düşmeyim. "Gelicem!"dediğinde başımla onayladım.

Çadırdan sessiz adımlarla çıktık. Çadırın ışığını kapattıktan sonra buselerin olduğu çadıra doğru gittik. Çadırın fermuarını açdıktan sonra 3 süslü horozlar uyuyordu. Sessizce sol kenarda duran 3 çantayı aldım. Hepsine tek tek baktığımda tam tahmin ettiğim gibi kıyafetler vardı. Horozlara baktığımda busenin üstünde pembe pandalı pijama,gayenin üzerinde turuncu tavşanlı pijama,yarenin üzerinde beyaz mor kalpli pijama vardı. Çok komik gözüküyolar. Gülmemek için ağzımı bantlıycam şimdi. Çadırın fermuarını kapattıktan sonra çantaları alıp nehire doğru gittik. Nehire geldiğimizde çantaların hepsini açıp kıyafetlerin hepsini nehire attım. Planım buydu. Burdan bakılınca basit ama sonuçları çok komik olucak.

Kumru ile birlikte çadırımıza doğru ilerlerken koray ile karşılaştık. Koray neden bana değilde kumruya bakıyo. Ne oluyo yaa. Koray,"senin gece gece burda ne işin var. Ya bişey olursa?"dedi nazikçe. Ama bende burdayım ve bunu kumruya bakarak söylüyo. "İyiz biz koray. Ama senin burda ne işin var?" "Dur ben sana sorayım sizin burda ne işiniz var?"dedi. Ne diycem ben şimdi. 'Buselerin kıyafetlerini atmaya geldik'mi? Diycez. Kumru benden önce davranıp,"anlarsınya kızız"
Koray anlarmışcasına yanımızdan gidicekken kolundan tuutum,"sen nereye?" "Anlarsınya erkeğim"dedi ve gülerek yanımızdan gitti.

Çadıra geldiğimizde ilk yaptığımız şey kafamızı yastığa koyup uyumak. Düşünüyorumda buse'nin yarınki utançlığını gördüğümde hangi oyun havası oynasam.

Arkadaşlar bu aralar bölümler kısa ve az geliyor. Bunun için özür diliyorum. Bilmiyorum ama yazdığım her bölüm bana çok uzun geliyor. Ve bu yüzdende bölümü hızlıca bitiriyorum. Ama bu halim düzelcek umarım. Bide arkadaşlar yeni bir kitap yazıcam. Adı "İntikam". Lütfen bana ordanda destek olmayı unutmayın. Bana destek olmay istiyosanız oylayın ve yorum yazın.

zdeneylul ❤️

Bu aqlamız8nda kitaplarını okuyun. Oda çok güzel yazıyo. Onun hikâyelerinide oylayın ve yorum yazın.

SİZLERİ SEVİYORUM ❤️