Sabah tabikide gonca hocanın bağırışıyla uyandık. Kumru,siyah eşofman ve sarı sweat giydi. Ben ise,gri eşofman,bol ve uzun turkuaz sweatshirt giydim. Bakalım buseler ne giycek.
Herkes sıralar halinde dizilmiştik. Etrafa baktığımda buseler yoktu. Gonca hoca,"buse,yaren ve gaye nerde?"dedi. Buselerin çadırından ses duyunca o yöne doğru baktım. Evet! İstediğim görüntü. Pijamalı girls'lar geldi! Herkes biyandan gülüyor biyandan şaşırıyordu. Ay karnım ağriycak şimdi. Kumru,"irem,ben bukadar komik olacağını bilseydim hiç ısrar etmezdim."dedi ve gülmeye devam etti. Ne sandın yar....kızım! İrem aklına koyduğu herşeyi başarır. Çünkü, onun inanılmaz bir gücü ve kurnazlığı varr.
Bir gün boyunca ne mi yaptık. Oturduk,gezdik,yedik,içtik. En sonunda eve gitme vakti geldi. Aslında 2 gün kalcaktık ama hava şartları yüzünden 1 gün kalabildik. Herkes otobüse binmeye başladı. Kumru ve koray diğer otobüste oldukları için onlarla vedalaştım. Otobüse bindiğimde bu sefer boş yer o...neydi ismi....heh uğur. Onun yanı boştu. "Yanına oturabilirmiyim?" "Tabi gel otur."dediğinde başımla onaylayıp yanına oturdum.
5-10 dk boyunca ikimizde konuşmadık. Niye bana bakıp duruyorlar. Yani bi bakıyorum uğur bana bakıyo. Bi bakıyorum görkemler bana bakıyor. Uğurla niye böyleler. Sessizliği ilk bozan uğur oldu. "Görkem ile aranda bişey mi var? Yani seninle konuşmama neden sinirlendi?"dedi. "Hayır ya aramızda hiç bişey yok. Hem o bana kötülük yaptı."dedim. Görkemlere doğru baktığımda hepsi bana şaşkın şaşkın bakıyodu. Ne yani bizim konuşmamızımı dinliyo. "Ne? Yalan mı?"dedim. Uğur elini kolumun üstüne koyduğunda ona doğru geri döndüm. Görkemin tarafından ses duyunca oraya doğru geri döndüğümde görkem sinirli bi şekilde ayağa kalktı. Yanıma gelerek kolumu tuttu ve ayağa kaldırdı. Görkem, "Ne dokunuyon lan kızın koluna!" Uğur," sanane! Sen rahatsız oldun mu irem?" Off noluyo ya. Kolumu kurtararak. "Tartışmayı kesin!"dediğimde görkem kolumu tekrar tutarak geri yerine götürdü. Görkem," serhat kalk!"dedi. "Of ya neden ben ya."dedi üzülmüşcesine. Oğuz,"ağlama serhat,ağlama."dedi. Serhat,"ne ağlaması ya gözüme toz kaçtı."diyerek uğur'un yanına oturdu tiksinerek.
"Ne yapıyosun şimdi?(!)"dedim. "O çocuktan uzak dur demedim mi sana?(!)"dedi. "Sen dememişmiydin 'ne halt yersen ye' diye?"dediğimde cam dışarı bakmaya başladı. Gıcık ya! Koluna hafif bir şekilde vurarak önüme geri döndüm. "Ne vuruyon ya?"dedi sahte üzüntüyle. Sırıttım.
Bu sefer yolculuk uzun geçmişti. Çok fazla trafik vardı. Otobüs okulun bahçesinde durduğunda herkes inmeye başladı. Başım zonk zonk ağrıyo ya. Umarım hasta olmam. İndiğimde koray'ı gördüm ve yanına gittim. "İrem sen iyimisin?" "Niye sordun?" "Yüzün soluk gözüküyo"dedi. Elini anlıma götürdü. "İrem,senin ateşin var."dedi. "Gel benim arabamla gidelim eve."dedi elimdeki çantayı alarak.
Sessiz yolculuktan sonra koray beni evime bıraktı. "Görüşürüz " "görüşürüz". Eve girdiğimde annem ve babama selam verdim ve hemen odama gittim. Çantadakileri boşalttıktan sonra duşa girdim. Pijamalarımı giydim ve başımı bir havlu ile sardım. Annemin yanına gittim"anne benim ateşim var mı?"dedim yanına giderek. "Evet. Noldu? Orda ince ince şeyler giydin üşüttün demi." "Hayır. Ufak bi talihsizlik yaşandı. Nehire düştüm." Annem şaşırarak, "ah kızım. Biraz dikkat etsene."dedi. Annem bana hap getirdi. Onu yuttuktan sonra sıcak çikolata yaptım. İçtikten sonra hemen yatağıma yattım. Yarın zaten cumartesi olduğu için tatildi. Rahat rahat uyurum artık.
Sabah alarm sesiyle değil kendi isteğimle uyandım. Saate baktığımda 10:12 geçiyordu. Tuvalete gittim. İşlerimi hallettikten sonra odama geri döndüm. Yatağımı topladım. Pijamalarımı çıkararak daha rahat ve sıcak şeyler giydim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Üstümü giyindikten sonra kahvaltı için annemlerin yanına indim. Kahvaltı sofrasını toparladıktan sonra odama çıktım. Yaklasık bi 1:30 saat telefonda gezindim. Sonra zaten klasik ders. Ev ödevlerimi yaptıktan sonra birazcıkta derse çalışayım. Resmen iki buçuk saat boyunca ders çalıştım. Daha sonra okuma kitaplarının olduğu rafa gittim ve ölüler konuşamaz adlı kitabımı aldım. Kitabı daha önce okumuştum yarısında kalmıştım ona da akşama kadar okudum ve bitirdim. Bugün çok sıkıcıydı hep aynı şeyleri yaptım. Akşam yemeği yapmak için anneme yardım ettim. Akşam yemeğini yedikten sonra gene odama kapandım. Telefonumu elime aldım ınstagram'a girdim birazcık dolaştıktan sonra bir anda bir bildirim geldi. Bu WhatsApp'tan değildi mesajlardan ve gizli numaraydı. Bana konum atmışlardı. Korktum. Bu neydi şimdi. Konumu attıktan sonra bir mesaj daha geldi. "Attığım konuma gel."yazıyordu. Hemen askıdan montumu aldım annemle fark etmeden dışarı çıktım.
Neden geldim ki? İşte ne yapacan merak. Konumun tam olduğu yerdeydim. Ama kimse yoktu. Geldiğim yer bir boks salonunun önüydü. Sağıma soluma baktığımda birileri geliyordu. Birazcık daha yakınlaştıktan sonra bunlar buselerdi. Ama yanında tanımadığım iki kız daha geliyordu. Buse,"kıyefetlerimi sen aldın dimi?" "Evet ben aldım. Hakettin" Gaye,"sende bunu hakettin"
Yazardan
Gaye iremin saçını tutarak çekiştirmeye başlar başlamaz yanlarındaki iki kızda iremin iki kolundan sert bi şekilde tutar. İrem kendini korumaya çalışır ama...yani kaç kişiler. Buse,gaye,yaren bide iki tane kız. İrem en sonunda kendini saldı ve yere düştü eliyle yüzünü sper etti. Evet. İrem'i şuan tekmeliyorlar.
Görkem'in Anlatımıyla Bugün boks maçım vardı. E kim kazancak. Tabiki de ben. 4-0 yenmiştim. Şimdi ise yorulmuş en üst kattan aşağıya iniyorum. Bakalım yarın hava nasıl olcak. Ben hava durumunu yıldızlardan çıkarıyorum. Eğer yıldızlar fazlaysa yarın hava sıcak olcak. Böyle. One ya. 4-5 kız toplanmış birisini dövüyorlar. Bi dakka bi dakka. Lan bu irem. Hass...elimdeki çantayı yere fırlatıp hayvan gibi koşuyom. Bide yorgunum. Aşağıya indiğimde sadece irem vardı. Ama yere yığılmış şekilde. Yanına koşup kafasını iki elimin arasına aldım. Yüzü mahvolmuş ya. Kan içinde kalmış. İrem'i kucağıma alıp arabama bindirdim. Ne yapcam ben. Ne yapabilirimki eve götürcem. Evime.
Ben evde yanlız yaşadığım için kimse bişey diyemezdi. Kapıyı anahtarımla açtım. İrem'i koltuğa bıraktıktan sonra ışıkları açtım. İlk yardım çantası nerdeydi yaa? Heh odamda. İlk yardım çantasını baya aradım. Ama sonunda buldum. İremin yanına indiğimde uyanmış boynunu sürtüyordu. "Günaydın."bi anda korktu. "Sen mi getirdin buraya?" "Evet. Gel pansuman yapayım." Pansuman için tentürdiyot ve pamuk çıkarttım. İlk önce dudağının kenarını pansuman yapıcakken göz göze geldik. Gözünü hemen kaçırdı. Ne oluyo bana ya. Dudağının kenarını pansuman yapmaya devam ettim. "Teşekkür ederim" göz kırptım. Ve bu sefer kaşındaki yarayı pansuman yaptım. "Görkem ben eve gidiyim."dedi. "İstersen burda kalabilirsin." "Yok ben gideyim. Annemlere söylemedim dışarı çıktığımı. Eğer beni görmezlerse korkarlar." "Tamam ben seni bırakayım."
Arkadaşlar bu sefer bu bölümü birazcık daha uzun yazdım. Bana destek olmak istiyorsanız sol en alt köşede yıldız var ona tıklayın. Zaten bu hikâye'ye biraz ara vercem. Zaten kimse okumuyo. Eğer beğenilirse yazarım.
Arkadaşlar yeni kitap yazdığımı söylemiştim. "İntikam" onu yazdım onu da lütfen okuyun.
