İMKANSIZ

-5- "Baban gitti Alin"

Fatih amcam hızlı adımlarla yanıma geldi ve yüzüme sert ve can acıtan bir tokat attı , dedem hemen Fatih amcama bağırdı .

Ne yaptığını sanıyorsun sen?

Fatih : Nereden bilelim , Âlin sana para yüzünden iyi davranıyor da , biz anlamadık .

Amcamın bunu demesiyle ağzım bir karış açık kaldı .

Nasıl böyle düşünürdü? Ne hakla böyle konuşurdu?

Oturduğum yerden kalkıp amcama avazım çıktığı kadar bağırmaya başladım .

Âlin : Herkes sen mi?

Fatih : Bak doğru konuş benle .

Âlin : Sende benle doğru konuş .

Fatih : Allah Allah .

Dedi ve bir iki adım atıp yanıma geldi .

Burak : Baba , olmaz . Müsaade etmiyoruz .

Size ne? Ben Aline güveniyorum . Dedeme masum bir gülücük atıp amcalarıma döndüm .

Nesrin : Baba yapma lütfen , biz senin çocuklarınız . Çocukların dururken Aline mi bırakacaksın her şeyi?

Evet öyle yapacağım kızım .

Burak : Bu saçmalığa daha fazla dayanamayacağım . Ben gidiyorum , yürü Alev .

Alev hemen kalkıp , Burak amcamın koluna girdi . Burak amcam dedeme sert bir bakış atıp evden çıktı . Nesrin halam dedemin elini tuttu ve kulağına bir şeyler söyledi . Nesrin halamın dediklerine dedem alayla gülümsedi .

Nesrin : Baba bir düşün .

Düşündüm kızım ama neyi düşündüm biliyor musun?

Halam kafasını sağa sola salladı ve ''Neyi?'' dedi .

Dedemde alaylı bir şekilde gülümseyip ''Senin ne kadar aptal olduğunu düşündüm'' . Dedi . Dedemin bu dediğine gülmemek için elimden geleni yaptım ama olmadı , ağzımdan küçük bir kıkırtı çıktı . Halam sinirli bir şekilde bana baktı ve hiç bir şey demeden evden çıktı .

Şimdi Fatih amcam , ben ve dedem kalmıştık . Fatih amcam derin bir nefes aldı ve bana döndü .

Fatih : Bu burada bitmedi Alin .

Alin : Ne demeye çalışıyorsun sen?

Fatih : İleride anlarsın .

Dedi ve dedemin elini öptü . O kadar şeyden sonra dedemin elini öpmesi çok tuhafıma gitmişti , dedemde şaşırmış olacak ki anlamsız gözlerle oğluna baktı . Fatih amcam gülüp ''Kendine iyi bak baba'' dedi . Yok yok kesin bu manyak bir şeylerin peşinde , çok dikkatli olmam lazım . Fatih amcam evden çıkınca , ne olduğunu anlamamış gözlerle dedeme baktım . Dedem gözleri ile yanında ki koltuğu gösterdi , hemen yandaki koltuğa oturdum ve dedeme baktım .

Kabul ettiğin için teşekkür ederim ''Çakır'ım'' .

Asıl ben teşekkür ederim dedecim .

Ne için? Ben bir şey yapmadım ki?

Bana güvendim .. Beni bırakıp gitmedin dede .

''Çakır'' .

Dede lütfen sözümü kesme . Ben hep yalnızdım , hayata bir sıfır yenik başlayanlardandım . Biliyorsun annem doğumumda öldü , babam desen beni annemin katili olarak gördü , bu yüzden beni yedi yaşında bırakıp gitti . İşte babamın bırakıp gittiği gün ben hayatın ne olduğunu anladım dede .

''Çakır'ım'' ..

Elimle bir dakika işareti yaptım , ve gözlerimi sildim .

O gün okula gitmemiştim . Karnelerin alınmasına bir hafta kadar bir süre vardı . Sabah erkenden kalktım , o gün sana gelecektim senden karne hediyesi isteyecektim . Bu yüzden sevinip duruyordum etrafa sürekli gülücükler saçıyordum , erkenden kalktığım için karnımda erkenden acıkmıştı tabi , üzerimi değiştirip aşağı indim , Aşağı indiğimde dadım Fidan teyze ağlıyordu . Beni gördüğünde hemen göz yaşlarını sildi ve yüzüne yapmacık bir gülümseme taktı .

Fidan : Kızım gel kahvaltını yap gel kuzum .

Alin : Fidan teyze neden ağlıyorsun .

Fidan : Yok bir şey güzelim gel hadi kahvaltını yap .

Dedi ve elimden tutup beni mutfağa götürdü . Kahvaltıdan sonra puzzle yapmak için odama çıktım . Ne kadar kaldım o odada bilmiyorum . Sıkılmıştım ve acıkmıştım . Odadan çıkıp aşağı indim . Fidan teyzem biriyle konuşuyordu . (dedeme baktığımda dikkatle beni dinliyordu , gözleri dolmuştu)

Tamam Hakan bey , bir şey belli etmemeye çalışacağım .

''...''

Tabi Hakan bey ona iyi bakacağım .

''...''

Kendinize iyi bakın Hakan bey .

Fidan teyzem arkasını döndüğünde beni görmeyi beklemiyordu . O yüzden şaşkın şakın yüzüme baktı .

Fidan : Kuzum .

Alin : Acıktım Fidan teyze .

Fidan : Ben hemen bir şeyler hazırlayayım kuzum dur .

Dedi ve mutfağa gitti . Bende salona oturup ''Babamla , Fidan teyze ne konuşuyordu acaba diye düşünüp durdum'' . Fidan teyze ''Yemek hazır kızım gel'' diye bağırınca . Koşarak mutfağa gittim .

Yemeğimi yerken . Fidan teyze acıyarak bana bakıyordu . Onun o bakışlarına anlam veremiyordum . Yemeğimi bırakıp Fidan teyzeme döndüm .

Alin : Neler oluyor Fidan teyze? Babam nerede?

Fidan : İşte kızım baban . Gelecek .

Alin : Hayır işte değil biliyorum .

Fidan : Kızım hadi yemeğini ye .

Alin : Yemeyeceğim işte , babam gelene kadar yemeyeceğim .

Fidan : Alin bak lütfen böyle yapma lütfen . Baban çok üzülür .

Alin : Babam beni sevmiyor ki neden üzülsün?

Fidan : Baban seni seviyor kızım hemde çok seviyor .

Alin : Hayır sevmiyor , benimle oynamıyor , konuşmuyor . Beni görmezden geliyor .

Fidan : Alin yemeğini ye hadi tatlım?

Alin : Hayır Fidan teyze yemeyeceğim .

''...''

Alin : Babam nerede?

Fidan teyzem derin bir iç çekti ve artık dayanamadı ''Baban gitti Alin üzgünüm'' .. Dedi .

Baban gitti . Demesi ne kadar kolay oysa . Baban gitti demek Fidan teyzem için çok kolaydı dede . Ama benim için zordu hemde çok zordu . Annemin ölümü çok zordu . Babamın gidişi çok zordu . Kaldıramıyordum . O minik bedenim ve kuş gibi kalbim bu kadar acıya katlanamıyordu . Ama sen vardın , hep vardın yanımda . Bana destek çıkan sendin , güvenen , özleyen , merak eden sendin . O yüzden Dedecim şimdi sana söz veriyorum bana olan güvenini boşa çıkarmayacağım ..

Dedemin sol gözünden bir damla yaş süzüldü . ''Hep yanındayım güzel torunum benim'' . Dedi . Dedeme buruk bir şekilde gülümsedim ve onu odasına götürdüm , yatağına yatırıp , üzerini örttüm ve odama gittim .. Benimde uyumam gerekti , yarın benim için büyük bir gündü . Şirketi devir aldığım için evrak ve belgeler hazırlanacaktı . Yarın yoğun ve yorucu bir gün geçirecektim o yüzden hemen dişlerimi fırçaladım , pijamalarımı giydim ve kendimi uykunu huzurlu kollarına bıraktım ..