Amcamın ağlayışı canımı yakıyordu. Yengemin ölümü onu fazlasıyla üzmüştü, üstelik daha baba bile olamamıştı. Babam onu sakinleştirmeye çalışsa da başarılı olamıyordu. Ben ise anneme sımsıkı sarılmıştım. Daha 5 yaşındaydım ve amcamın bağırmasından korkuyordum. Bu yaşta bağrışma seslerinden korkmak doğal olmalıydı. Hastaneden çıktıktan sonra babam, annemi ve beni eve bıraktı. Annem de babam gibi üzgündü. Bende üzgündüm fakat belli etmiyordum. Annem bana yiyecek birşeyler hazırlamıştı. Oyuncak arabamla oynarken yemek yiyordum.
------
Yengemin ölmesinin üzerinden 6 ay geçmişti. Amcam bir kızla konuşuyordu. Tek bildiğim kızın soy adıydı. Duyduğuma göre soy adı Kim. Kız çok tatli birine benziyordu. Amcam ondan hoşlanıyordu sanırım. Babama hep o kızı tanıtıyordu.
-------
Doğum günüme 1 gün kalmıştı. Amcam doğum günümde o kıza evlenme teklifi etmek istiyormuş. Babamdan öğrendiğime göre kızla uzun süredir sevgililermiş ve kız anne olmayı çok istiyormuş. Amcamda baba olmak isteyince yakinlasmişlar. Doğum günümde o kızla tanışacaktım ve o kız belki yengem olurdu.
-------
Amcam kıza evlenme teklifi etmişti ve kız ise kabul etmişti. Doğum günümü ise mutlu bir şekilde kutlamışlardı. Artık 6 yaşındaydım. Yengem -daha olmadı ama- beni çok sevmişti. Hep benle şakalaşıp beni güldürüyordu. Doğum günümde bana en fazla hediye alan ise tekrardan yengem olmuştu.
----------
Amcam ve yengem evleneli 1 yıl olmuştu ve yengem hamileydi. Üvey yengem olsa bile öz yengem gibi seviyordum.
-----
Kuzenim dünyaya geldiğinde çok mutluydum. İlk önce ben almıştım kucağıma onu. Yengem ve annem isim koyma kavgası yapıyorlardı. Amcam araya girdi.
"Bırakın da Minho seçsin ismini"
Amcama baktım. Sonra odadaki diğer herkese baktım. Küçüklüğümden beri sevdiğim bir isim vardı. Yengeme bakarak "adı Seungmin olsun" dedim. Herkes bu ismi cok sevince adını Seungmin koydular. Seungmin de artık ailemizin bir parçasıydı. O zamanlar bilmiyordum Seungmin'e bağlanacağımı....
---------
Seungmin ile aramda 7 yaş var, fakat bu umrumda değil. Ben 23 yaşındayım ve Seungmin 16 yaşında. Ailesi yurtdışına gittiği için bizim evde kalıyor. Seungmin ile aynı odayı paylaşıyoruz. Seungmin'den hoslaniyordum. 3 yıldır aşığım ona. Fakat bana hyung demesi sinirlerimi bozuyor. Evet hyungu olabilirim fakat bana hyung yerine sevgilim demesini istiyorum. Onun da beni sevmesini istiyorum. Bazen evde tekken onu öpesim geliyor. Kendimi zor tutuyorum. Onun tüm zerresini seviyorum. Kendinde kusur olarak adlandırdığı tüm herşey benim için kusursuz. O benim hayatım. O hayatıma girdiğinden beri sadece onu düşünüyorum. Ona birşey olucak diye cok korkuyorum.
----
"MİNHO HYUNG!"
Seungmin bana seslendikten sonra telaşlandım. Sesi ürkmüş gibi geliyordu. Koşarak odamıza gittim. Hızlıca kapıyı açtım. Seungmin yatağımın üzerinde duruyordu. Elinde ise büyük ayıcığı vardı. Kendi yatağının yanında duvar vardı ve oraya bakıyordu. Hızlıca duvara baktım. Korkunç birşey çıkacak zannetmiştim ama duvarda sadece küçük Bir örümcek vardı. Seungmine bakıp güldüm.
"Cidden örümcekten mi korktun?"
Sesim alay eder gibi çıktığı için kaşlarını çattı.
"Örümcek fobim var.."
"Oh tamam bekle hemen alıyım"
Cebimden bir peçete çıkarıp Seungmin'in yatağının üstüne çıktım. Örümceği aldım ve balkona çıktım. Örümceği bırakıp içeri girdim. Seungminin yanına gittim. Çoktan ayağı kalkmıştı. Mükemmel duruyordu. Tahmin edemeyeceğinizden fazla... Kendimi tutamadım ve Seungmin'e arkasından sarıldım. Seungmin bana döndü. Tekrar dayanamayıp yanağına küçük bir öpücük kondurdum. Biraz şaşırsa da birşey yapmadı. Sanırım kuzeni olduğum için birşey demedi.
Seungmin'in telefonu çaldı. Minho'yla ayrılıp cebinden telefonu çıkardı. Minho merak eden bakışlar attı.
"Annem arıyor"
Seungmin odadan çıkarken telefonu açtı.
"Efendim anne, birşey mi oldu?"
" Seungmin... Özür dilerim."
" Ne için?"
" Baban... Seni evlendirmek istiyor.."
" NE! BEN DAHA 16 YASİNDAYİM ANNE!"
" Biliyorum. Babanı ikna edemedim bebeğim, gerçekten üzgünüm.."
" N-niye beni evlendirmek istiyor..?"
" Sence sen niye amcangilde kalıyorsun?"
" Yurtdışında olduğunuz için?"
" Hayır bebeğim. Sana anlatmalıydık. Baban hani eve geç geliyordu ya?"
"E-evet?"
"Her iş çıkışı bara gidiyormus. Tüm parasını içkiye vermis. Birde işten atılmış, para olmayınca sen aç kalma diye amcangildesin bebeğim. Baban zengin bir şirketin çocuğuyla sadece para için evlendirmek istiyor seni."
" Anne ben istemiyorum. Lütfen benim yerime ikna etmeye çalış, o-olur mu?"
" Deneyeceğim, hem zaten seni o adamla evlendirmem ben"
" Adam? Ben kız zannediyordum."
" Bende öyle zannediyordum."
" Anne simdi kapatmam gerek, Minho hyung'un yanina gitmem gerekiyor, görüşürüz"
" Görüşürüz bebeğim, kendine dikkat et ve bu dediklerimi kafana takma!"
Seungmin telefonu kapattı. Ne ara dolduğunu bilmediği göz yaşlarını serbest bıraktı. Minho duyup yanına geldi.
" Seungmin iyi misin?"
Sesi titrek çıkmıştı. Seungmin icin endişeleniyordu. Seungmin acı çekerse ölürdü Minho. Seungmin onun herseyiydi.
" İ-iyiyim ben."
"Anlatmak istersen hep burada olacağım"
Seungmin bir süre yere baktı ve Minho ya döndü. " Sanırım anlatacağım..."
_____
Selammmmmmm. Öncelikle belirtiyim bundan sonraki hafta bölüm gelcek:)
