ECEM

31 Mayıs

Tuğba ile geçirdiğim vakit Gerçekten güzeldi ama uzun sürmedi Çünkü okuluna gitmesi gerekiyordu Ben de onu uğurladıktan sonra kendi işlerimle ilgilenmeye devam ettim Deniz Bey'e telefondan ulaşıp modellik Ajansı ile alakalı şeyleri dinleyip durdum Sonunda karar verdik yaz geliyordu Ve yaz defileleri için yeni kapaklar lazımdı kapak manken olacaktım Kuzey asla defile gibi bir yere gitmeme izin vermezdi Bu yüzden en mantıklısı dergi kapağı olmaktı Şu an kafamda bu işler net olmasa da Ufak da olsa bir fikrim vardı...

Kuzey'in gelmesine daha çok vardı söylediğine göre geldiği zaman Annesini de getirecek ve şu nikah konusuna konuşacakmışız zaten telefonda konuşmuştuk telefonda Kuzey anlatmıştı ama yüz yüze konuşmak gibi olmaz Ben böyle düşünürken Kapı çaldı Kuzey olmayacağı çok barizdi.

Kapıya doğru geldim Kapıyı açtım da Kuzey'in Annesi vardı içeri Buyur ettim

Anne: Ececiğim duyduğum kadarıyla evleniyormuşsunuz Kuzey anlattı Nikah tarihi 1 haziranmış Harika ya keşke sana bir düğün yapabilseydik Ama doğru kalmaz Sonuçta Neyse bunları şimdi ayaküstü konuşmayalım içeri geçelim bir kahve içelim

müstakbel kayınvalidem ile beraber salona kahve içmeye gittik Sibel Hanım kahveleri hazırlarken Biz de konuşmaya başladık.

Anne: Bundan sonra bana anne demeni istiyorum çünkü Mademki kuzeyle bir yuva kuracaksınız Yani sen de benim kızımı sevdirsin zaten seni tanıyorum az da olsa ve daha çok tanıyacağım O yüzden rica ediyorum Lütfen resmi bir şekilde konuşmayalım.

Söylediklerine karşılık başımı salladım.

Anne: senin ailen rahmetli oldukları için bu yüzden sakın yabancı gibi hissetme ve emin ol ki beni kendi annen gibi gör ben biz bir kayınvalide olmayacağım Ben bir anne olacağım hiçbir zaman da bir kayınvalide olmadım Sen benim ilk gelinimsin Bu yüzden ben de hiç bir oğlumu evlendirmediğim için bilmiyorum bu his nasıl bir his beni anlayışla karşıla

anlayışla karşılayacağım anne dedim uzun zaman sonra birine anne demek bana garip geliyordu

Anne : bu arada seni birkaç konu için uyarmak istiyorum Kuzey'in psikolojik problemleri var Belki bunu biliyorsundur bilmiyorsundur Ama ilaç kullanıyor onu bu ilaçları olabildiğince kullandırmaya çalış olur mu  bundan bahsedilmesinden nefret eder bilmiyorum sana bahsettim ama olabildiğince onunla ilgilen bu konuda ve yanlış bir şey olursa bana söyle

söyledikleri karşısında şaşırdım ve Kuzeyin bana niye söylediğini anlamadım Hani bana her şeyi anlatacaktı neyse bozuntuya vermeden dinlemeye devam ettim

Anne:ben Sakarya'da yaşıyorum Normalde buralara fazla gelip gitmiyorum bana telefondan ulaşabilirsin her daim telefonum açık olur bir şey olursa yanıma da gelebilirsin Kuzey dıştan çok sinirli gözükse de inan ki öyle biri değil Belki bunu ona daha yakın olduğun zaman anlayacaksın böyle acil bir Evlenme kararı vermenizi Pek doğru bulmasam da sonuçta beni ilgilendirmiyor.

Yok aslında Kuzey istemişti Yani evlenme teklifini bana Kuzey etti ve benim için evlenme konusu problem olmadı ve olmazdı desteğiniz için teşekkür ederim

Anne : Rica ederim her zaman Çünkü seni çektiklerini iyi anlıyorum zamanında eşimle Ben de böyle yani çok gençti Tabii senin gibi 20 yaşında değildim ama daha çok 18 yaşlarında evlendim evlenmemi sebebi de Bulunduğum yerde savaş olmasaydı Ya çok uzun bir hikaye bu Belki bir gün anlatırım ama şu an konumuz bu değil..

Anne : özellikle Kuzey asla yapmaz ama yine de ne her ne olmuş olursa olsun bak Kuzey asla ama asla bir kadına el kaldırmaz Ama ne olursa olsun tekrar altını çizerek söylüyorum en küçük bir şey de gelip bana söyle

Yok yok Kuzey öyle şeyleri yok zaten biliyorum dedim Ama gerçi bu dediklerimden ben bile emin değildim. Cümlelerimi Şöyle devam ettim Kuzey nerede Kuzey Beraber geleceğinizi söylemiştim niye beraber gelmediniz Kuzey'in acil bir işin mi çıktı?

Anne ;Kuzey Veysel ile konuşuyordu kapının önünde ve biraz oyalanmasını istedim bunları söylemek için baş başa olmamız daha münasip olurdu  sonuçta yarın düğünün var ve Bunları bilmek Her genç kızın hakkı bugün 31 Mayıs Çarşamba yarın 1 Haziran ve senin en mutlu günün olabilir Bunu iyi değerlendir. .

Günler çok çabuk geçmişti kuzen iki gün olmuştu Yarın neredeyse kaçınılmaz bir şeyin sonuna giriyorum Kuzey ile evlenecektim Bu iyi bir şey miydi kötü bir şey miydi hala kavrayamadım ama en fazla ne olabilir  diyordum içinden Ben böyle için için bakarken Sibel kahveleri getirdi ve kahveleri yudumlarken Kuzey içeri girdi.

hoş geldin

Hoş buldum Ecem dedi ve yanıma geldi Kuzey yanıma oturdu kolunu omuzuma attı ve annesine dönüp Ne konuşuyorsunuz tatlı dedi

Anne :Hiç öylesine havadan sudan konuşuyorduk işte Biz de öyle yarın nikahı var Onu söylüyorduk.  konvoy olacak değil mi?

Kuzey; bunu konuşmuştuk Seninle anne asla böyle bir şey olmayacak emin ol çok köklü bir aileyiz ama yine de evlenirken o konvoy o arabaları istemiyorum Sade ve düz nikah dairesine girip imza atıp çıkacağız Ece'yi herkese tanıştırmak istemiyorum Niye herkes Ece'yi tanısın zaten Ece'nin eşim olduğunu biliyorlar yeterli dikkatleri üzerime çekmek istemiyorum ve başımda onca Bela varken Ece'yi herkese göstermek Ece için tehlikeli olabilir bir yemek daveti veririz eş dost kim varsa gelir yemeğimizi yeriz konu kapanır herkese yapmamız gereken bir şey yok.. zaten Ece isteseydi yapardım değil mi Ece?

Evet evet dedim anne ve oğul arasında kalmak istemiyordum zaten benim için de o kadar önemli değil de düğünde araba konvoyu biz kahve içerken Kuzey bir bardak su istedi anne oğul sıradan konuşmalarını yaparken Ben de televizyondaki haber başlıklarını okuyordum.

Bir haber benim gözlerimi şoka etti haber de şöyle yazıyordu yeni evli çift balayı Kabusu bu haber izlemeden diğerine geçtim Evren Sanki bana her türlü işkence yapıyordu. .

Kuzey ve annesi konuşmalara dalmışken lavaboya kalktım tuvalete kadar gittim lavabonun içine girdiğimde Elimi yüzümü yıkadım aynada kendime baktım mavi gözlerim cam gibi parlıyordu siyah saçlarımı toplamak için bir Toka aldım ve topladım ve yüzümü tekrardan yıkadım saçlarım birbirine girmişti onları taradım düzenledim kendime iyi hissettiğin zaman çıktım kuzey ve annesi kapının önünde konuşuyordu Kuzey'in annesi uzun süre kalmayı sevmiyordu zaten...