41)Sonra Zoruna Gider....

7.9K 488 6
                                    

KORAY

Gözlerimi yavaşca araladığımda bi an nerde olduğumu kavrayamadım sonra dün Hatice anneyle uyuduğum geldi aklıma yanıma baktım Hatice anne gülümseyerek beni izliyodu üzerimdeki pikeyi iterek yavaşca kalktım gözlerimi ovaladım

"Saat kaç oldu anne...kusura bakma uyumuşum baya bi"

dediğimde kıkırdadı

"Saat 10 oldu İbrahim...hadi kahvaltıyı hazırladım.bahçeye"

dediğinde doğruldum elimi yüzümü yıkadıktan sonra ne kadar derin uyuduğumu farkettim ben hep tilki uykusunda olurdum! Uykum ağır değildi ama o kadar yorulmuştum ki ölü gibi yatmıştım bahçeye çıktığımda çok güzel bi hava ve süper bi manzara vardı!

"Hadi dikilip durma orda İbrahim gel hele!"

dedi gülerek bende gülümseyerek gittim ve masaya oturdum kahvaltılıkların yanında gözlemede yapılmıştı ve çay! Tam bi köy sofrasıydı ve ben bayılırdım ölürdüm yani böyle sofraya pizzadan önce köy sofrası gelirdi! Kuşların cıvıldayışları duyuluyodu

"Annem sen niye zahmet ettin bu kadar"

dedim mahçup ifademle ağzıma zeytin tıktı

"Şşş sus bakem! Hadi ye"

dediğinde gülümsedim ellerini tuttum ve öptüm benim de böyle bi annem olsa nolurdu?

Ellerine sağlık annem"

dediğimde güldü ve saçlarımı karıştırdı

"Hınzır oğlan seni"

dediğinde beraber kahkaha attık ve kahvaltımızı yapmaya başladık çok güzeldi! Hele gözlemesi bi harikaydı!
Telefonumu açtığımda 25 mesaj 54 arama gördüm! Omuz silktim sonra Zeynebi aradım tek çalışta açtı

"Senin derste olman lazım nerdesin sen?! Nasıl açtın telefonu hemen?"

diye sordum

"Asıl sen nerdesin gerizekalı?! Başlarım.dersine Koray!"

dedi titrek sesiyle gülümsedim

"Koray nerdesin iyimisin?"

"İyiyim...gayet iyiyim ben"

dedim

"E kimse çağırıve onuda İbrahim"

dedi Hatice anne biraz düşündüm

"Hadi len ne bakıp durun!"

dediğinde gülerek kafa salladım ve Zeynebe adresi verdim! Bi saate kadar burda olurdu muhtemelen derin bi nefes aldım Hatice anne yanaklarımı sıktığında gülümsedim

ZEYNEP

Levent bey ve Korhan abiyle beraber Korayın verdiği adrese gidiyoduk Korhan abinin gözleri kan çanağı gibi olmuş hiç uyumamışa benzerken Levent bey de öyleydi! Korhan abi ifadesizce duruyodu sonunda verdiği adrese geldiğimizde bi dağ başında sadece bi kaç evin olduğu bi yere gelmiştik etrafımıza baktık biraz yürüdükten sonra kırmızı duvarlı bahçeli güzel bi ev gördük bahçede iki kişi oturuyodu biri türbanlı yaşlı bi teyzeydi diğerininde arkası dönüktü siyah giyinmişti

"İşte Koray! Yanındada bi teyze var"

dedi Korhan abi ilk defa konuşarak evet Koraydı! Koşarak gittik kadın Koraya bişeyler dediğinde Koray bize döndü ayağa kalktı boynuna atladığımda sımsıkı sarıldı saçlarımı öptü gözyaşlarımı geri çevirdim tontiş tatlı teyze bize dikkatle bakıyodu geri cekildim alnımdan öptü sonra Korhan abi sarıldı

Umudun Sesi #Wattys2016Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin