KORAY (Medyada çocuklar var. Alttakilerin ismi yazmıyo. Sırasıyla Yağız Selim ve İrem alttakiler)
"Amirim çok vahşi bişeyle karşı karşıyayız"
dedi Hüseyin derin bi nefes aldım. Şimdi siz diyeceksiniz ki ne amiri? Bu adam istifa etmemiş miydi? Hemen o konuya açıklık getireyim. Ne yazık ki istifa ettikten 3 sene sonra mesleğime büyük bi özlem duymuş ve tekrar işimin başına dönmüştüm. Cinayet çözmek benim işim napabilirim ki? Bundan zevk almakta....psikopatça olabilir. Ama yapacak bişey yok.
"Ceset keskin bi aletle parçalara ayırılıp siyah çöp poşetine konmuş amirim"
dedi Hüseyin
"Poşeti bulup ihbar eden adamla bi konuşalım bakalım."
dedim adamın yanına vardık baya korkmuş görünüyodu siyah çerçeveli kare gözlüğünü düzeltti ve yutkundu
"Anlat bakalım"
dediğimde titreyen ellerini birbirine kenetledi
"Her zamanki gibi işe gidiyodum sonra keskin bi koku burnuma doldu poşetine yanına yaklaştım ağzı sıkıca bağlıydı şüphelenip sizi aradım. Olay bundan ibaret komserim"
dedi adam kafa salladım
"Tamam adamı serbest bırakın. Olay yeri incelendi mi?"
"İncelendi amirim....parmak izine rastlanmadı. Cesedin orta yaşlarda bi erkek cesedi olduğunu bulduk. Fakat kimlik teşhisi yapılamadı."
dedi Hüseyin bilgisayarın başına oturduk
"Yakın zamanda verilen kayıp ihbarlarına bakalım"
dediğimde kayıp ihbarlarındaki insanlara baktık. Sonra cesede en yakın olanı bulduk
"Ekrem Güngör, cesede en yakın kişi. Kayıp ihbarını veren Emine Güngör. Ekrem Güngörün eşi. Hemen teşhis için kadını alın"
dedim Hüseyin iş başına geçti. Sonra çalan telefonuma cevap verdim.
"Söyle güzelim."
dedim Zeynebe
"Koray şu eşek sıpası olunla konuş. Okula gitmek istemiyorum diyo beni deli ediyo"
dedi Zeynep sinirli sesiyle dudaklarımı birbirine bastırdım
"Tamam ver bakıyım aslanımı"
dedim söylenerek telefonu Selime verdi
"Aslanım....niye gitmek istemiyosun sen"
dediğimde ofladı
"Ya baba zaten öğle arasından sonra iki ders var! Ben gitmek istemiyorum"
dedi mızmız sesiyle
"Aslanım olur mu öyle şey? Daha 2.sınıftasın okuldan daha şimdiden bıkılır mı?"
"Bıkılır!"
dedi
"Ama sen gitmessen kardeşin Melisi kim koruycak? Hem Yağız abin de yanlız kalır. Tamam ya gitme gitme. İrem seninle yine dalga geçsin"
dediğimde biraz sessizlik oldu
"Gidicem"
dediğinde gülmemek adına dudaklarımı birbirine bastırdım
"Aferin aslanım"
"Görüşürüz baba!"
diye arkadan bağıran Melisin sesiyle gülümsedim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Umudun Sesi #Wattys2016
Literatura FemininaSona yaklaştığını hissediyordu. Ama bu yaklaştığı ilk son değildi. Umudu tutunduğu tek daldı. Hayatı boyunca hep umudun sesini duymak için yaşadı. Kaybettiğini hissetti Canı yandı, sustu. Ağlamak istedi bağıra bağıra ağlamak istedi, yapmadı yapama...
