Şuan Minho beni evine getirmişti.Korkuyordum ama bence yapmaz dimi?Sikmez beni dimi?
"Jisung noldu bi durgunsun?"
"Şaka mı yapıyorsun?"
"Ne konuda?"cidden şaka yapıyor olmalıydı.
"Lan bugün bana neler yaptın!"demiştim sinirli bir şekilde.
"Haaa onları diyosun."
"Ya bi siktir git ciddi misin?"
"JİSUNG!'
"Ü-üzgünüm"ben bunu derken oda mutfaktan kahve ve çikolata getiriyordu.
Ve sanki koskoca evde başka bir yer yok gibi dibime oturup elini belime doladı.Bu sıradada elindekileride sehpaya bıraktı.
"Eeee neden beni buraya getirdin?"
"Senle bazı şeyler konuşucam."
"Eee hadi söyle"demiştim çünkü hemen gitmek istiyorumdum buradan.
"Bak Jisung,ben ne dersem onu yapmanı istiyorum.Eğer yapmak istemiyorsan,ki böyle bi hakkın yo-"
"NE DEMEK YOK YA,BAK SENİ ŞİKAYET EDERİM SAL BENİİ!!!"
"Bir daha sözümü kesme..."demişti Minho net bir şekilde.Tırstım amk piskopat mı acaba?
"Ve beni kimseye şikayet edemezsin.Eğer edersen sana yapabileceklerimi sayıyorum.
1-arkadaşlarına zarar veririm
2-seni,neyse anladın sen
3-sana zarar veririm
4-Zaten şikayet etsende bir işe yaramaz."bu ne demek oluyordu amk.
"Peki beni ne zaman bırakacaksın"dedim sadece,kekelememeye çalışarak.
"Asla.Çünkü sen benim çok ilgimi çektin miniğim,ve bunda benim bir suçum yok."bunu derken de yanağımı okşamaya başladı,ondan gerçekten nefret ediyor ve iğreniyordum.
"Ve birşey soracağım miniğim"hayır ya hayır,gözlerim dolmaya başlıyor.
"N-ne?"
"Tekmi yaşıyorsun?"
"E-evet"ağlama ağlama diye de geçiriyordum içimden.
"Neden ailen nerde?" Evet en nefret ettiğim soru.
"Y-yo-k"gözümden bir damla yaş akmıştı.
"Şşşşş tamam birşey yok geçti .Hem artık benle kalıcaksın."demişti sarılarak.Hemen kendimi ondan uzaklaştırdım.
"NE!?" Hayır ciddi değildi,bunlar bir kamera şakasıydı.Dimi?
"Ne ne bebeğim"
"Güzel şakaymış"dedim çekingen bir tavırla.
"Şaka yapar gibi bir halimnmi var?"dedi tek kaşını kaldırarak.
"Konumunu söyle eşyalarını almaya gidelim."lan nasıl bu kadar rahat bu piç lan.
"SİKTİR GİT YA BEN BURDA KALMAK İSTEMİYORU-"Sözüm birinin bana vurmasıyla kesilmişti.Şuan yerde yanağımı tutuyordum.
"KES SESİNİ BU KADARI YETER,SANA ÇOK YÜZ VERMİŞİM BEN BELLİ KONUMUNU SÖYLE BEN ALIP GELECEĞİM!!"dedi ve beni kolumdan sürükleyerek bir yere götürdü.
"KONUMU VER!"dedi beni bir odanın içine fırlatırken.Şuan bütün algılarımı kaybetmiştim, hiçbir şey yapamıyordum.
"SANA KONUMU VER DEDİM.NE İSTİYORSUN KATİL OLMAMIMI?HA SÖYLESENE"Ağlıyordum,evet şuan en istemediğim şeylerden birini yapıyordum.Minho'nun ise gözü dönmüş hiçbir şey görmüyor gibiydi.
Tam bana vuracakken;
"T-ta-tamam ve-vericem l-lütfen v-vu-vurma."ağlamaktan konuşamamıştım bile.Gerçekten çok acınası biriydim.
"VER!!"Minho'nun gözleri şuan kapkaraydı ve sanki içinde ateş var gibiydi.
Şuan gerçekten korkuyordum.Zaten oldum olası böyle şeylerden korkardım.
"T-telefonuna a-a-atsam olurmu?"korkak bir tavırla sormuştum. Sadece kafasını salladı.
Telefonu elime alıp konumu attım.Atmamla beraber ikimizin telefonunda bir mesaj geldi.
11/A Sınıfı
Jin hoca
Çocuklar okulda tadilat olduğu için 1ay tatilsiniz.
Hepinize iyi günler☺️
Sadece yöneticiler
Hayır ya ciddi olamazsın.Minho elimden telefonu alıp odadan çıkıp kapıyı kilitlemişti.
Selaaaam.Nasılsınız?Ben oy sınırı koymaya karar verdim,5 Oy.
Hepinize iyi geceleeeeer.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
New student
Fanfictionseme:Minho uke:Jisung İlk hikayem yazım yanlışları net olur. Jisung okula yeni nakil olan bir öğrencidir.Lee minho ise ilk günden ona takıntılı olmaya yemin etmiş gibiydi.
