pretty when you cry ×chanmin×

×6×

İnanin ne yazdigimi bende bilmiyorum,cok utaniyorum
Yorum yapmayi ve oy vermeyi unutmayin iyi okumalarr💌

Seungmin'den
"sen bana mı aşıksın?"

"Kim ben mi?Hayır,arkadaşlarım saçmalıyor sadece, sen onlara bakma"hızlıca konuşup tepkisine baktım.

Soğuk bir sesle"iyi,al kekini"dedi

Keki elime atıp ordan uzaklaştı.Arkasından bakakaldım.Az önce ne olmuştu?Ondan hoşlandığımı düşünüyor olmalıydı!Kesin rezil oldum!Kantinden çıkıp sınıfa girdik kafamı sıraya koydum.Gerçekten kötüydüm.

Türkçe dersindeydik.Sanki sesler kafamda yankılanıyordu.Bitmek bilmeyen ders sonunda bitmişti.Zil çalar çalmaz lavaboya koştum.Midem deli gibi bunalıyordu.Çok halsizdim.Gidip yüzüme su çarptım.
Lavabodan çıkmadım,midemin ağrısı kesilmiyordu.Ders zili çaldığı halde sınıfa girmedim çünkü ders dinleyecek halim yoktu.Midemin bunaltısı artınca kabinlerden birine girdim.Kusmaya başladım.

Kusmam bitince rahatladığımı hissettim.Kabinden çıkıp elimi yüzümü yıkadım.Her an bayılabilirdim.Yüzüm bembeyazdı. Normalde pek hasta olmazdım ama olursam çok kötü olurdum.
Aynaya bakarken birisinin girdiğini gördüm.Gelen Bangchan'dı.Kapıyı kapatıp düz bir ifadeyle bana baktı.
"Sen iyi misin?yüzün bembeyaz"

Gözlerimi yere dikip"iyiyim"dedim.
"Sen iyiye benzemiyosun,gel revire gidelim"dedi ve kolumu çekiştirmeye başladı.

"bırakır mısın?iyiyim ben"

"Hayır değilsin,ölü gibisin"

Kolumu sertçe çekip"Kendim giderim rahat bırak"dedim

Donuk bir ifadeyle yüzüme baktı.
"İyilik yapıyoruz uslu dur"

Hiçbirşey demedim.Birlikte revire indik.Doktor aşırı soğukta kaldığımı ateşim olduğunu söyledi.Bol bol dinlenmemi önerdi.Revirden çıkınca Chan bir hap kutusu ve su verdi.

"Bunlar ne?"

"Ağrı kesici"

Kısık bir sesle"teşekkür ederim"dedim.Hapı almaya çalışırken hapı havaya kaldırıp yüzüme baktı.

"Benden çok mu nefret ediyorsun?" dedi.

"Ne?"

"duydun işte cevap ver"

Bir anlık sinirle cevap verdim.

"Evet,evet senden nefret ediyorum.Aklıma yaptığın zorbalıklar geldikçe daha da nefret ediyorum.Böyle iyilikler edip yaptıklarını unutturmaya çalışma sakın"dedim.Hızla ordan uzaklaştım.Ne dediğimi bende bilmiyordum.Bunları söyleyen ben miydim ona bile inanamıyordum. İyice halsiz hale geldiğimi farkettim.
Müdür yardımcısının yanına gidip izin aldım.

Keşke almasaydım.

Eve geldiğimi gören babam sinirle kalkıp bana bağırmaya başladı.
"Yine saçma bir neden yüzünden mi geldin?En ufak bir şeyde izin alıp eve geliyorsun, nasıl erkeksin sen!Tüm gün evde yatıyorsun!Matematikten 85 almışsın.Ders notların berbat,bir boka yaramıyorsun!Senin gibi evladım olduğu için utanıyorum!Oku en azından da bir şeye benze pezevenk herif!Keşke doğmasaydın!"

Duyduklarımla sinirlerim tepeme çıktı.Ders çalışmaktan bu hale gelmiştim ve babam Tükürüklü ağzıyla bana laf yetiştiriyordu.

"Sen mi utanıyorsun ben mi!Annemi bayılana kadar dövdün,sarhoş sarhoş eve gelmelerin bitmedi!Evin yolunu unuttuğun oldu,annemi başka kadınlarla aldatıp durdun,sen kendinden utan be!Senin gibi olmamak için bu hale geliyorum ben!
Utanmak yerine gurur duy!"

Sözümü bitirir bitirmez sert bir tokat yemem bir oldu.Zaten halim yoktu birde babamla uğraşıyordum.Daha fazla dayanamayıp evden çıktım.Annemin ağlama sesleri dışarıdan duyuluyordu.Mahallede kuytu bir yer bulup merdivenlerine oturdum,nefes nefese ağlıyordum.

Bu yaşıma kadar çekmediğim kalmamıştı
Kalbim acıyordu.Daha fazla dayanamıyordum.Yaşadıklarıma daha fazla katlanamıyordum.
Hepsi geçecek diye bekliyorum ama bir türlü geçmiyor,her seferinde acısı artıyordu.Kusana kadar ağlayacaktım.Yeterince dolmuştum.
Küçükken babam annemi dövdüğünde odamda sessizce ağlardım.Ağladığımı duyduğunda veya gördüğünde kemerini çıkarıp döverdi. Normal bir insan gibi ağlayamazdım.
Sesli bir şekilde ağlamaya başladım.Ağlamam bir türlü kesilmiyordu.Sonunda rahatlarım umuduyla ağlamaya devam ettim.

"Hey,Seungmin sen misin?"

Duyduğum sesle yavaşça kafamı kaldırdım Bangchan önümde eğilmiş endişeli bir şekilde bana bakıyordu.

"hey-Küçük sen iyi misin?"

Kısık sesle
"ordan iyiye mi benziyorum"
dedim.

"Gözlerin şişmiş iyi değilsin"

"Gözlerimin şişmesinden mi anlayacaksın iyi olup olmadığımı!Her yerde karşıma çıkıyorsun rahat bırak beni iyi değilim!Sanki önceden beni zorbalayan sen değilmişsin gibi,bana yakın arkadaşım gibi davranmayı bırak. Yaptıklarının izleri hâlâ duruyor sen unutsan da ben unutmam,unutamam!"

Katıla katıla ağlamaya başlayıp Bangchan'ın göğsüne vurmaya başladım.Bangchan üzgün ve ifadesiz bir şekilde bana bakıyordu.

Beni itip"Tabiki de unutturmaya çalışacaktım!Pişmandım çünkü,yaptıklarımdan dolayı köpek gibi Pişmandım!Keşke yapmasaydım diyorum,içimdeki sesler susmuyor!
Sana iyilik yapmaya çalışıyorum onu bile kabul etmiyorsun ne yapmamı bekliyorsun anlamıyorum!Senden kaç kez özür diledim bir daha uğraşmacağımı söyledim! Affettiğini söylüyorsun ama beni görünce yüzün sirke satıyor ne yapmamı istiyorsun!"

Ağlamayı kesip ona baktım.Sanki az önce bağıran ben değilmişim gibi
Kısık ve sakin bir sesle
"B-ben özür dilerim,bi anlık sinirimle sana patladım"dedim.Hâlâ hıçkırıyordum.Uzun bir sessizlik oldu. Yüzüne daha fazla bakamayacağımı anlayınca yanaklarımı şişirip etrafı izlemeye başladım.

Bangchan kısık bir sesle
"Ağlarken bile çok güzelsin"dedi

Başımı hızla çevirip"Ne?"dedim.

Konuşmama izin vermeden dudağıma yapışmasıyla afalladım.Gözlerim fal taşı gibi açıldı.
Kollarından tutup sıkmaya başladım. Aradan biraz geçince karşılık verdim sıcacık dudakları huzur veriyordu.Hızlıca benden ayrılıp yüzüme baktı.

"Sevgilim ol"

Söylediği şeyle şok oldum.Ne diyeceğimi bilmiyordum.yüzüne öylece bakıyordum.Kızardığımı hissedebiliyordum.
"İstemiyorsan sorun d-"
"K-kabul ediyorum" yaşadığım şaşkınlık nedeniyle konuşmakta zorlanıyordumŞaşkın bir şekilde bana baktı.Gerçekten mi?"kafamı sallayıp yere baktım.Gülümseyip ona baktım.Hızlıca ona sarıldım.Bana huzur veren nadir şeylerden birisi de onun bana sarılması oldu.

Slm👽
nasil da agziniza sictim ama🙂
Takip edip yorum yaparsaniz sevinirim bos yere yaziyormusum gibi geliyor
Oy vermeyi ve ficimi paylasmayi unutmayin bu sefer hamam boceklerine veririm sizi😻

İg:lyyseung

👋😾