pretty when you cry ×chanmin×

×20×

Slm visneli keklerr
İy buney

Nasilsiniz🧞‍♀️

İnstagrama yeni video atmistim
Hem de 3 kez ama tutmadi sildim
Simdi tekrar attim ne kadar enayi oldugumu sorgulamayin (yine tutmadi)

Destek olursaniz sevinirimm
Oy vermeyi ve yorum yapmayi unutmayinnn iyi okumalarr💘

Seungmin koşturarak Chan'ın evine ilerliyordu.Ona ne olduğunu merak ediyordu.Ona zarar geldiğini düşünüp kafasında senaryolar kuruyordu. korkuyordu, çok korkuyordu.
Soluklanarak ellerini dizlerine koydu.Biraz dinlendikten sonra koşmaya devam etti.Chan'ın evi bakış açısına girince yüzünü ekşitti.
Eve yavaş bir şekilde ilerledi.Kapıyı birkaç kez tıklattı.Bembeyaz bir yüz ile karşılaşmayı beklemiyordu.
"Chan,bu halin ne?" Seungmin endişeli yüzü ile Chan'ın yüzünü avuçlarının içine aldı.Chan baygın gözleri ile Seungmin'i izledi bir süre.

"Saatlerce kustum,hiç iyi değilim"
Sesi yorgun ve kısık çıkıyordu.O hiç iyi değildi, mesajda da belirttiği gibi.

Seungmin annesini arayıp ne yapacağını sormuştu.Chan'ın evinde birkaç ilaç vardı.Seungmin lazım olanları alıp Chan'a yaklaştı.
"Hadi şu ilaçları iç,akşam diğer ilaçları getiririm" Chan kafa sallayıp elini midesine götürdü.Midesi çok ağrıyordu.Yediği bir şeyden dolayı olabilirdi.Tatilde bildiği bilmediği herşeyi yemişti.Seungmin'in elini elinin üstünde hissetmesi ile bakışlarını ona çevirdi Chan.
"İyileşeceksin,ben burdayım"
Seungmin gülümseyerek Chan'a moral vermeye çalışıyordu.
Chan ilaçlardan içip tekrar yatağa uzandı.

Chan,Seungmin'in elini sımsıkı tutup kendine çekti "Gitmeyeceksin değil mi? " Seungmin bir iç çekip telefonunu çıkardı.Annesine mesaj atıp telefonunu cebine geri soktu."Hayır gitmeyeceğim, bu arada aç mısın?" Seungmin'in bu ilgili tavrı Chan'ın hoşuna gitse de reddetti.Ağzına sürdüğü en ufak bir şeyde kusmasına neden oluyordu.

"Hayır değilim,biraz atıştırdım"

Seungmin kafa salladıktan sonra Chan'a yaklaşıp yanağına ufak bir öpücük kondurdu.Chan şok geçirmiş gibi bakıyordu."Ama hastayım"
Seungmin kaşını kaldırıp gülümsedi
"Evet hastasın?" Chan dudak büzüp ellerini birleştirdi."Sana hastalık bulaşır mı?" Chan'ın lafına gülemeden edemedi Seungmin."Kusuyorsun sadece,bir şey olmaz"

Chan gülümseyip Seungmin'e sarıldı.Onu çok seviyordu.Yaptığı hatalardan çok pişmandı.Seungmin'in güzel kalbini birçok kez kırmıştı.Uyumadan önce sürekli bunları düşünüp kendini suçluyordu.Chan'ın iç çekişini duyan Seungmin çekilip ona baktı.
"Yanlış bir şey mi yaptım?"
Chan Seungmin'in masum gözlerine bakıyordu,öylece.Sırf onun yüzünden bu güzel gözlerden yaşlar gelmişti.
"Seungmin,ben çok üzgünüm"

Seungmin neden böyle bir şey söylediğini anlamamıştı.Birden söylediği için biraz garipsemişti.
"Neden böyle bir şey söyledin ki?"
Chan bir öncekine kıyasla daha derin bir iç çekti.O an dili tutuldu sanki.
Ne diyeceğini hiç bilmiyordu.
"Seni dövdürüp üzdüğüm zamanlar aklıma geliyor sürekli kendimi suçluyorum,çok özür dilerim,ben olmasaydım bütün bunları yaşamazdın"

Chan'ın yanaklarından birkaç damla süzüldü.Seungmin Chan'ın bu haline daha da üzülmüştü.

Chan başını eğip küçük hıçkırıklarını saldı odaya.Seungmin elleriyle Chan'ın yanağındaki damlaları sildi.
"Tek suçlu sen değilsin,seni sürekli kızdıran bendim,kim olsa bana kızmazdı?üzülme artık hepsi geride kaldı,başka bir sayfa açıp mutlu olmak yerine kendini daha çok mahvediyorsun,bak birlikte çok mutluyuz" Seungmin Chan'ın kafasını kaldırıp yüzüne baktı.Eliyle karşısındaki yüzü biraz okşadı.Çenesini kavrayıp kendine çekti.Göz yaşlarından dolayı ıslanan hafif kuru dudakları kendi dudakları ile buluşturdu.