pretty when you cry ×chanmin×

×13×

Biraz gec atiyorum bolumu kusura bakmayin lutfen😔bayraminiz mubarek olsunn💗
Oy vermeyi ve yorum yapmayi unutmayin iyi okumalarrr💞

Aylar geçmiş,okulun kapanmasına üç beş gün kalmıştı.Seungmin,sınavlar bittiği için rahattı.Sabaha kadar ders çalışma derdi kalmamıştı.Son hafta olduğu için okuldan rapor alıp evde dinleniyordu.Chan ile görüşmesi
zorlaşmıştı.Seungmin,her saatini Chan ile geçirmek istiyordu.Fakat ne zaman dışarı çıksa onu sorguya çeken babası zorluk çıkarıyordu.
Seneye son sınıf olacağına rağmen hâlâ küçük çocuk gibi azarlanıyordu.
Seungmin arkadaşlarıyla buluşacağını söyleyip evden ayrılmıştı
Yalandı.Chan,babasının onu azarladığını öğrendiğinden beri
Seungmin'in babasına kin besliyordu.
Chan ağaçların arasından Seungmin'in evini gözetliyordu.
Kapınan çıkan çocuğu gülümseyerek izliyordu Chan.Uzaktan çok küçük gözüküyordu.

Parkın bankına oturmuş,etrafına bakınarak Chan'ı bekliyordu Seungmin.Chan gelmemişti. Seungmin'in morali az da olsa bozulmuştu.Çoğu zaman Chan erkenden gelir,Seungmin'i hediyelerle
karşılardı.Fakat Chan ortalarda yoktu.
Omzunun üstündeki el ile irkilen Seungmin hızla arkasına döndü.
Babası sandığı Chan'ı gördüğünde rahatladı."Geç kaldın."Chan elini Seungmin'in saçlarına atarak gülümsedi."Hediyenin gelmesi uzun sürdü,kusura bakma".Gülümseyerek onayladı karşıdaki."Bu kadar uzun süren hediye de neymiş?"Seungmin,
Chan'ın arkasına bakmak için çabalarken Chan onu itiyordu."Şimdi değil,az sabret"Kaşlarını çatarak itiraz etti Seungmin"Bakıcam banane!"
Seungmin'in omuzlarından tutarak yerine oturttu Chan."Sen beni değil de
hediyeleri seviyorsun galiba?"
Kafasını olumsuz anlamda sallayıp Chan'ın elini tutan Seungmin,
dudaklarını büzdü"Hayır,sadece bu kadar uzun süren bir hediye getirmedin,o yüzden meraklandım."
Chan şakasına da olsa kızmak istiyordu ama yapamıyordu işte.
Gözüne çok tatlı geliyordu,sürekli ısırmak istiyordu.

"Bende sana hediye aldım, beğenecek misin bilmiyorum"
Seungmin hevesli bir şekilde cebindeki hediyeyi çıkardı."Neymiş o hediye?"Seungmin,elindeki hediyeyi Chan'ın eline tutuşturdu."Aç hadi"
Başını sallayarak yavaş hareketlerle hediyeyi açtı Chan.Gördüğü şey ile gülümsemesi bir oldu.Seungmin onun için bir bileklik yapmıştı.Diğer el yapımı bileklikler gibi değildi.Biraz farklıydı.Seungmin heyecanla Chan'ın
tepkisini bekliyordu.Chan'ın kötü bulacağından endişeleniyordu."Ne kadar güzel bir hediye böyle!"Chan'ın tepkisini gören Seungmin,gülemeden edemedi.Chan'ın bileğini tutup bilekliği takmasında yardımcı olmaya
çalıştı."Bileğine çok yakışacak"
Bileğine takılan bilekliğe bakıp bileğini salladı Chan."Nasıl,yakıştı mı bileğime?"Seungmin,Chan'ın elini tutup başını salladı"Çok yakıştı,sana hep yapayım böyle!Seungmin'in cevabını duyan Chan'ın ağzından ufak kıkırtılar çıktı.

"Bende sana hediyemi vereyim o zaman!"başını sallayarak onayladı karşısındaki oğlan.
Chan'ın uzattığı çiçeği gören Seungmin,büyük gülümsemesini sundu."Vay canına,çok güzel!"Chan gülümseyerek çiçeği karşıdakine verdi."Bunu eve götüremem ki"Chan,
kaşlarını çatarak ciddi bir ifade taktı kendisine."Nedenmiş o?"başını yere eğerek konuşmaya başladı karşıdaki.
"Babam kızabilir"Chan,Seungmin'in
çenesini kavrayıp yüzüne bakmasını sağladı."Ona da çiçek alırım"
Seungmin,gözlerini kırpıştırarak ona bakıyordu.Chan,gözlerini Seungmin'in pembe dudaklarına indirdi."Parlatıcı mı sürdün?"
Karşıdan cevap gelmiyordu.Seungmin
öylece Chan'ın suratına bakıyordu.
Kafa sallamakla yetinip geri çekilmeye çalıştı.Chan çenesinden tutup Seungmin'in dudaklarına uzandı.Seungmin omuzlarından tutarak Chan'ı kendinden uzaklaştırdı
"Etrafta çok insan var" Chan umursamadan Seungmin'e yaklaştı
"Dudaklarını özledim"Seungmin,
kalbinin hızla attığını farketmemişti bile."B-Bende özledim ama insanl-"