×25×

386 46 15
                                    

Ay kac gun olmuss

Neyse neyse

Yakinda final yapicam😞😞

Oy vermeyi ve yorum yapmayi unutmayinnn keyifli okumalarr💞

Seungmin'den

Eve vardığımızda Chan kapıyı itip bana yol verdi."Neyi bekliyorsun?"
Kafa sallayıp içeri girdim.Heyecandan  saçmalamamak için elimden geleni yapmam lazımdı.Fakat ellerim bu durumu onaylamıyordu.Sürekli terliyordu.

Mutfaktan gelen kadın sesiyle kaşlarımı çattım.Annesi evde miydi?
Neden bana söylememişti?

"Annenin evde olduğunu söyleseydin keşke" kıkırdayıp elini omzuma koydu.Kulağıma yaklaşıp fısıldadı.
"Olması sorun olmaz bence"
Şaka mı yapıyordu?Eğer şakaysa hiç komik değildi.Boğazımı temizleyip Chan'ı bir kenara ittim."Aklından ne geçiyor senin?" koltuğa oturup omuz silkti.

"Senin aklında ne geçiyorsa o geçiyor"

İç çekip Chan'a yaklaştım.Bir kolundan tutup kaldırmaya çalıştım.
"Saçmaladığının farkında mısın? kalk hadi uyuyalım" kafa sallayıp kendini daha çok koltuğa bastırınca göz devirdim.Benimle resmen oynuyordu.
"Daha çok erken, uykum yok"
Ama benim vardı.Gözlerimi kapatsam hemen uyuyabilirdim.

"Benim var ama"

Soluk verip beni kendine çekmesiyle sendeleyip üstüne düştüm.Ben kalkmak için çırpınırken o memnun hali ile gülümsüyordu."Sarhoş musun ne bu hareketler?" beni kendine çevirip kafa salladı."Bunları yapmam için sarhoş olmam mı gerekiyor?"

"Öyle demek istemed-"

"Geldiğinizi söyleseydiniz keşke"

Karşımda gördüğüm kişi Chan'ın annesi olmalıydı.Kalkıp üstümü başımı düzenledim.Chan ise kılını bile kıpırdatmadı.Başımı yere eğip selam verdim."Merhaba efendim"
Ellerim eriyordu.Cidden eriyordu!

"Hoşgeldin, bu arada ben Chan'ın annesiyim"

Onu biliyordum zaten.Gergin yüzüm ile gülümseyip kafa salladım.
"Memnun oldum"

"Bu kadar resmi olmana gerek yok"

Karşımdaki kadın bana böyle bakarken resmi olmayıp da ne yapacaktım! Tam bir başkan gibi giyinmişti.Her an azarlayacakmış gibi bakıyordu.Yutkunup ellerimle oynamaya başladım.Bulunduğumuz ortam çok garipti.

"Neyse sizi bölmek istemiyorum,
oğlum ben işe gidiyorum sabah görüşürüz!"

Elindeki çantasıyla yanımdan sıyrılıp Chan'a el salladıktan sonra evden ayrıldı.Kullandığı parfüm ne bilmiyordum ama çok güzel kokuyordu.Modadan anlıyor gibi gözüküyordu.Şık giysileri ile resmen parlıyordu.

Elimle saçımı katıştırıp kendimi koltuğa attım."Hiç benzemiyorsunuz" aniden söyediğim şey ile Chan kafasını bana çevirdi."Ne konuda?" biraz hm'ladıktan sonra iç çektim.
"Annen çok kibar birine benziyor, hiç annene çekmemişsin"

"Daha nasıl kibar olabilirim?"

Omuz silkip dudak büzdüm.
"Onu ben de bilmiyorum"
Esneyip koltuktan kalktım.Çok yorulmuştum."Benim uykum geldi, uyuyalım mı?"

Kafa sallayıp onayladı."Uyuyalım"
Ondan hızlı davranıp odaya çıkıp kendimi yatağına attım.Yatağın üstünde değil de pamukların üstünde yatıyordum sanki.Üstüme atlayan Chan ile kahkaha attım.
"Bacağım acıyor!" hızla üstümden kalkıp endişeli gözler ile bacağımı kontrol etti."Şaka yaptım!"

pretty when you cry ×chanmin×Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin