Kayıp sır

2.bölüm

"Uyan artık, saat 10 olmak üzre."
Birden gözümü açtım. Yerimden fırlayıp etrafa baktım. Sabah olmuştu, odamda sadece annem vardı. "Sonunda uyandın." Dedi annem.
"Ama nasıl olur, ben uyumadım daha penceremde -" annem hemen sözümü kesti: "Yine fazla dizi izlemişsin anlaşılan. Kalk elini yüzünü yıka bende senin için kahvaltıyı hazirliyim"
Fazla sorgulamadım, hayal gücüm devreye girmiş anlaşılan.
Banyoda yüzümü yıkayıp havluyla kurularken aynaya gözüm takıldı. Bir süre kendimi inceledim. Göz altı torbalarım morarmıştı. Sağlıklı uyumuyordum. Saçlarım yıpranmış gözüküyordu, bakıma ihtiyacı vardı.
Kendimi incelemeği bırakıp mutfağa gittim.
"Ooo teşrif buyurdunuz sonunda."

"Bakıyorumda keyfin yerinde."

"Nasıl mutlu olmaya bilirim ki , işlerim güzel ilerliyo, sen yanımdasın."

"İşlerin yolunda olmasına sevindim . Uzun süredir aralıksız çalışıyordun . Şimdide evden çalışıyorsun ve ne kadar yorulduğuna kendim şahit oluyorum."

"Son zamanlarda seninle ilgilenemedim. Derslerin nasıl ?"

"İyi."

"Aleyna ve Buseyle aran nasıl ?"

"Her zamanki gibi iyi. "

"Sanırım pek konuşmaya niyetin yok." Sustum sadece birşey demeden yemeğimi yiyordum. "Anladım. Konuşmak istemiyorsun. Olsun, başka zaman konuşuruz. " Dedi ve yemeğini yemeye başladı. Yüzü asıktı, konuşmadığım için alınmış olmalıydı. Genelde benimle fazla vakit geçiremiyordu. Babam ben doğmadan önce öldü ve annem tek başına bana bakmaya başladı. Sürekli çalıştığı için çocuk bakıcısı tutardı.

***

Yemeğimi bitirdikten sonra sofrayı toplayıp odama gittim. Telefonu alıp mesajları okumaya başladım.

*Kayıp korsanlar*
Grubundan yeni mesaj

Aleyna:
Dün gece garip birşey oldu.

Leyla:
Evet dün gece garip birşey oldu. Sizinle mesajlaştıktan sonra pencereden dışarıya bakarken gölge gördüm bana bakıyordu. Gözlerini gördüm sonra bana doğru koşmaya başladı ve birden penceremdeydi gözlerime bakıyordu.
Bir anda kendimi yatakta buldum ve sabahtı annem beni uyandırmaya çalışıyordu.

Aleyna:
Dün gece ilham geldi ve ödevleri bitirdim diyecektim...
Leyla bence rüya görmüşsün.

Leyla:
O zaman gece hiç konuşmadık demek oluyor bu.

Buse:
Hayır konuştuk.

Leyla:
O zaman eminim sizinle mesajlaştıktan sonra telefonu yatağa atıp pencereden dışarı bakmaya başladım.

Buse:
Acaba delirdin mi ?

Aleyna:
Zaten hep deliydi. Şimdi nasıl delirsin.

Leyla:
Bence de delirdim. Acaba hastahaneye gidip deli raporu mu alsam ?

Aleyna:
Eğer ödev yoksa orda ben varım.

Buse:
Eğer iğne varsa ben yokum.

Leyla:
Oyun bozanlık yapma Buse. Sen de bizimle geliyorsun.