Kayıp sır

5. bölüm

Buseden:

Sabah kavga sesiyle uyandım. Alışmıştım, o yüzden fazla tepki vermedim. Önce lavoboya gittim, sonra yatağımı toplayıp üstümü değiştim. Yemek için mutfağa gittim. Kavga bitmek bilmemişti. Ah bu yetişkinler, bir türlü anlaşamadılar. Aldırmayıp mutfakfa mısır gevreğimi yemeye başladım. O sırada annem mutfağa geldi su içmek için. Babam da annemin peşinden geldi.
Babam: "Bıktım hepinizden, hayatımın içine ettiniz."
Annem: "Asıl ben bıktım sizden. Yıllardır sizin için yemek yapmaktan, kızına bakmaktan, hepsinden bıktım." Başka zaman olsa bu sözler kalbimi acıtırdı ama artık alışmıştım. Gevreğimi yiyerek sanki film seyrediyormuş gibi izlemeye başladım.
Babam: "Sizin yüzünüzden saçlarım beyazladı. Yapmadığım iş kalmadı."
Annem: "Ben mi dedim Ayselin kocasının aklına uyup boyundan büyük işlere kalkış diye, söyle ben mi dedim?"
Babam: "Sabrımı zorlama benim. Sizin için yaptım her ne yaptıysam, yapmaz olaydım. Kızın oturup rahat mısır gevreğini yesin diye yaptım."
" Haydaa konu yine bana geldi. Lütfen beni bulaştırmayın, bırakın kahvaltımı yapayım sonra gidicem." Dediğimde ikisi de bana ters ters baktı. " Ayrıca Aysel dediğiniz bizim Aysel teyze mi? Hani Leylanın annesi, o mu?"
Annem: "Evet o, kocasıyla baban neler yaptı bilmek ister misin?" Şaşkın şekilde yüzlerine bakıyordum.
Babam: " Sussana kadın, geçmiş geçmişte kaldı. Buse, kalk git odana yeter yediğin, zaten senin yüzünden yemek yetiştiremiyorum eve." Bağırıyordu bana. Aman ne kırıcı. "Doğurmasaydınız kardeşim ben mi dedim doğurun diye."
Annem: "Ne biçim konuşuyorsun sen."
"Yalan mı ? Doğurmasaydın, bana mı sordunuz beni yaparken?"
Babam: "Merak etme hayatımın en büyük hatasını yaptım. İki hatam oldu, biri annen olucak bu karı diğeri de sen."
Annem: "Beni hata olarak göreceğine yediğin haltları say." Yine sesleri bir birine karıştı. Sanırım artık mutfaktan çıksam iyi olucak.
Odama gidip kulaklığımı takıp müzik dinleyerek test çözmeye başladım. Onları unutmak için hep böyle yapıyorum. Aslında aileme bunun için teşekkür etmem gerek sanırım, sayelerinde sınıf birincisiyim. Az önce olanlar yaşanmamış gibi ders çalışmaya başladım.

Aleynadan:

Sanırım yine fazla geç uyumuşum. Film izlerken saatin farkında olmuyorum. Sadece saatin değil, hayatın farkına varmıyorum, sorunlarımı unutuyorum.
Kalkıp rutin işlerimi halletim. Sonra yemek için mutfağa gittim. Annem murfakta yemek yapıyordu. Beni görünce umursamadı bile.
"Günaydın." Dedim ama yine tepki yoktu.
Hayalet gibiydim onlara göre. Umursayan yoktu beni.
Ailem benim doğmami istemiyormuş. Hatta beni aldırmak istemişler ancak babaannem izin vermemiş. Siz doğurun ben bakarım demiş. Bir şekilde ikna etmeyi başarmıştı. Ben doğduktan bir kaç gün sonra annem fazla ağlıyorum diye sinirlenip boğmaya kalkmış. Babaannem yetişip kurtarmış beni. Sonra almış bana bakmaya başlamış. Sütten kesilmiyim diye sütannem olucak birini bulmuş. Bazen arada annemler ziyarete geliyordu beni. Babaannem ben 10 yaşındayken vefat etti. O zamandan beri ailemle yaşıyorum. Annem bana karşı hep soğuk davranıyor, babam arada gelip nasıl olduğumu ve ya bir şeye ihtiyacım olup olmadığını soruyor.
Aslında bu evden hayalet olmak işime geliyor. Bir yere gidince izin almama gerek kalmıyor. Varlığımı hatırlayan olmuyor.
Yemeğimi yedikten sonra odama dönüp film izlemeye devam ettim.

Leyladan:

Evde durmaktan fazla bunalmaya başladım. Normalde olsa evden çıkmamak için kırk takla atardım.

 
  * KAYIP KORSANLAR *
   GRUBUNDAN YENİ MESAJ

Leyla:
Arkadaşlar, benim evde oturmaktan canım sıkıldı.
Evden çıkıp inşaata gidicem. İsteyen varsa gelsin.

Buse:
Oylama başlatıyorum: Leyla delirdi diyenler + atsın.
İlk artı benden olsun hatta.
+

Aleyna:
+