Kayıp sır

3.bölüm

Anneme dışarı çıkacağımı söylersem izin vermez. Bu yüzden birşey demeden gitmeyi tercih ettim.
Çantama her ihtimale karşı bıçak, ip, yiyecek birşeyler koydum. Belki acıkırım diye. Sonuçta yemek yemeyi severim.
Saat 8:30  civarı evden çıkıp buluşma yerine gittim.
Buluştuğum yer eski bir inşaat binası. Bina inşa edilirken bir çok işçi hayatından olmuş, bu yüzden de binanın inşasına son verdiler. Binaya kimsenin girip çıktığı yoktu. Aleyna ve Buseyle birlikte hep oraya gider birlikte vakit geçirirdik.
Sanırım ilk ben gelmiştim. Kabul, biraz ürkütücü gözüküyordu.
Aldırmadan dışarı bakıp gökyüzünü izliyordum.
Birden bir ses geldi, bizimkiler geldi zannettim.
"Sonunda geldiniz" dedim.
Bu kez ses arkamdan geldi. Dönüp baktığımda kimse yoktu, sonra yine bir gölge geçti. Sonra arkamda bir gölge hissettim. Dönmeye korkuyordum. Döndüğümde siyah bir gölge vardı karşımda ve birden üstüme saldırdı.
"Leyla uyan artık" diksinerek uyandım. Şaşırmış şekilde etrafa baktım, pencerenin kenarında oturmuştum , Aleyna ve Buse karşımda durmuş bana bakıyordu. Ayağa kalkıp heyecanla "Nerde o?" dediğimde bana şaşkın şekilde bakıyorlardı.
"Sakin ol, uyumuşsun sadece, rüya görmüşsündür." diyerek  Aleyna bana sarıldı.
Biraz da olsa rahatlamışdım. En azından rüya olduğunu bilmek beni rahatlatmıştım.
"Şimdi neredeyse acil durum alarmı çalıcak." Buse konuyu değişti.
"Saat 8 oldu mu ya?"
"Ohooo uyuyan güzel sen uyurken zaman hızlı geçiyor" diyerek güldü Aleyna.
O sırada alarm sesi gelmeye başladı bile:

"Dikkat ! Bu bir tatbikat değildir. Kimse 1 ay boyunca evden çıkmasın. Aksi taktirde başınıza geliceklerden biz sorumlu değiliz. Dışarı çıkarsanız göz altına alınırsınız.
Dikkat ! Bu bir tatbikat değildir. Kimse 1 ay boyunca evden çıkmasın. Aksi taktirde başınıza geliceklerden biz sorumlu değiliz. Dışarı çıkarsanız göz altına alınırsınız."

İki kez tekrarlandıktan sonra durdu.
Sonra sessizlik bürüdü her tarafı. Bir birimize bakıp birşey demiyorduk.
Sessizliğini bozan ben oldum
"Rüyamda yine aynı siyah gölgeyi gördüm, bu kez tam karşımdaydı."
Buse: "Belki de kafana çok taktığın için oldu. Rahatla biraz, gerginliği bir kenara bırak."
"Sanırım biraz kafamı dinlemeye ihtiyacım var."
Aleyna: "Arkadaşlar şimdi ne yapmamız gerek ?"
Buse: "Birşey yapmamıza gerek yok , oturalım her zaman olduğu gibi sohbet edelim."
Aleyna: "Eve gitme mevzusunu diyorum."
Buse: "Birşey olmaz her zaman gittiğimiz yol. En fazla zombiler bizi yer"
"Korkutma kızı sonra gece uyuyamaz"
Aleyna: "Evet Buse korkutma beni sonra gece uyuyamam. Uyumazsam eğer seni ararım, açmazsan ev telefonunuzu ararım, olmadı anneni, sonra babanı."
Buse: "Bu bildiğin taciz."
Aleyna: "Ne sandın sence normal biri miyim ben" derken gülmeye başladım. "Ne gülüyorsun tehlikeliyim diyorum kızım."
"Buse nolur korkutma bu kızı sonra içinden keko birisi çıkıyo"
Buse: "Tamam sustum"
Aleyna: "Ha şöyle yola gel "
Buse bana bakıp göz kırpıp: "Sizde duydunuz mu sesi?" Bana baktı.
"Evet duydum" dedim.
Aleyna: "Ne sesi?" dedikten sonra arkama geçerek saklanmaya çalıştı
Buse gülerek: "Ha şöyle yola gel"
Aleyna arkamdan çıkıp: "Seni şakacı seni ama bir daha böyle şakalar yapma çünki komik değil."
"Yoo bence çok komik ben beğendim şahsen." Dedim.
Aleyna: "Demek ki mizah anlayışınız kö- " cümlesini tamamlayamadan etrafa baktı. "Duydunuz mu?" dedi.
Buse: "Canım benim o bir kez olur." dedikten sonra bir ses geldi.
Bu kez bende duydum sesi yalan söylemiyor."
Buse: "Bende duydum."
"Sakin olalım. Belkide kedi yada köpektir."
Aleyna:  " Kedidir dimi ? Korkuyorum ben."
"Korkma, biz burdayız."
Buse: "Arkadaşlar gölge var orda."
"Bize doğru geliyor." Buse yerden ağır bir taş aldı eline.
Gölge bizim olduğumuz yere girince Buse bağırarak taşı gölgenin olduğu yere attı.
"Ahh imdat ölüyorum sanırım. "
Diye bir ses duyduk.
Aleyna: "Bence yaklaşmayalım. Kendiliğinden ölsün."
"Ölse bizim üstümüze kalır. Ben gidip bakıyorum." Diye yaklaştığımda kızlar arkamdan "Dur ne yapıyorsun, geri gel, yaklaşma." gibi şeyler söylüyordu. Onları dinlemedim.
Gördüğüm manzaraya şaşırmıştım.
"Arkadaşlar bizim gölge Emir çıktı." dediğimde şaşırmışlardı. Korkarak bana doğru geldiler.
"Acaba durup bakacak mısınız böyle. Yardım etsenize, gözlerim karardı göremiyorum.
Elimi uzatmak istediğimde Aleyna "Dur" diye bağırdı. Yerden bir dal aldı ve Emire doğru uzatarak dalı tutmasını söyledi. Buse de ben de şaşkındım.
Aleyna: "Ne bakıyorsunuz öyle, belkide Emir o zombilerdendir." Aldırmayıp Emiri ayağa kaldırdım. Ama ayağa kalkar kalkmaz dengesini kaybetti. Buse ve ben Emiri tutup duvara yaslayarak oturttuk. Çantamdan bir su çıkartıp birazını yüzüne serptim, geri kalanını da içmesi için verdim. Neredeyse kendine gelmesi 5 dakika kadar sürdü.
Kendine geldikten sonra "Siz burada ne arıyorsunuz?" diye sordu
"Esas sen burada ne arıyorsun?"
Emir: "İlk önce ben sordum."
Aleyna: "Arkadaşlar siz yine tartışmadan ben araya giriyim dedim. İlk olarak biz buraya hep geliriz."
Emir: "Saatten haberiniz var mı ? Alarmı duymadınız mı?"
"Biz duyduk ve bilerek geldik. Senin burada ne işin var?"
Emir: "Canım sıkıldı öylesine geziyim dedim."
"Saat 8 olduktan sonra ?"
Emir: "Evet saat 8 olduktan sonra. Bir sakıncası mı var?"
"Garip geldi sadece." sert bir şekilde "Gelmesin!" dedi.
Buse: "Bu arada özür dilerim. Sen olduğunu bilemedim, taşı senin kafana attım."
Emir: "Sorun değil."
Aleyna: "Arkadaşlar bence başımıza başka bir olay gelmeden eve gidelim."
"Katılıyorum." dedim.
Emir: "Sizi eve bırakiyim. Tek başınıza gitmeyin." dediğinde garip şekilde baktım ona. "Ne bakıyorsun öyle. Tek başınıza gitmenize gönlüm el vermez, vicdanım sızlar sonra."
Buse: "Bence de Emir bıraksın, başka bir olay daha kaldıramam."
Aleyna: "Kardeşim , eğer kaldıramazsan neden hadi gelin saat 8 olunca buluşalım dedin?"
Buse: "Orasını karıştırma."
Emir: "Hadi gidelim çabuk."
Birşey demeden çantalarımızı alıp Emirin peşinden gittik. Yolda giderken Aleyna ve Buse kendi aralarında yine birşey hakkında tartışıyorlardı.
Aleyna: "Bak kardeşim, menemen soğanlı olur diyorum sana ne inkar ediyorsun."
Buse: "Soğanlı menemen mi olur."
"Bence çok abarttınız soğanlı soğansız farketmez sonuçta menemen yine menemendir." Bu dediğime Emir gülerek: "Sende haklısın menemen sevmediğin için bu tartışmada tarafsızsın." dedi.
"Sen nereden biliyorsun menemen sevmediğimi?"
Emir: "Siz merdivenlerde konuşurken duymuştum."
Aleyna: "Bizi niye dinliyorsun. Ayıp denilen birşey var."
Emir : "Sizi dinlemiyordum. Bir arkadaşımın gelmesini bekliyordum. O sırada duydum."
"Hatırladım, hatta o bir arkadaşın geldikten sonra birden öpüşmeye başladınız."
Buse: "Bende hatırladım. Hatta Leyla sizi öyle görünce- "
"Tamam sus gerisini anlatma."
Emir: "Niye anlatmasın? Anlat dinliyorum."
Buse: "Anlatayım mı?"
"Anlatma."
Emir: "Anlat."
Buse: "Susma hakkımı kullanıyorum."
Aleyna: "Ay ne abarttınız. Leyla sizi öyle görünce - günde bir kızla birlikte, çok ukala kendini bilmezin teki - demişti."
Emir birşey demedi.
Aleynanın yaşadığı binanın önündeydik. Aleynayı evine yolladıktan sonra yolumuza devam ettik.
Buse: "Annem mesaj atmış neredesin diye."
Emir: "Bir kaç dakikaya evdeyim de yada cevap verme."
Buse: "Cevap vermeme hakkımı kullanıyorum. Lütfen hızlı gidelim."
Sessizce yolumuza devam ettik.
Bir kaç dakika sonra varmıştık. Buse binanın kapısından içeri girdikten 10-20 saniye sonra yürümeye başladık.
"Bu sene lisede son senen. Aklında bir meslek var mı?"
Emir: "Daha bir meslek yok aklımda."
"Nasıl yok ? İlerde bir hayalin yok mu?"
Emir: "Hiç bir hayalim yok. Ya senin?"
"Açıkcası benim pek hayalim yok. Sadece  dileğim var."
Emir: "Ne dileği?"
"Buse, Aleyna ve Ben ölene kadar arkadaş kalalım."
Emir: "Aslında benimde bir dileğim var."
"Neymiş?"
Emir: "Özgür olmak."
Evimin önüne varmıştık.
"Bizi eve bıraktığın için teşekkür ederim."
Emir: "Ne çabuk vardık."
"Ben gidiyim artık. Annem merak eder."
Dedikten sonra gitmek istediğimde Emirin başını birden tutarak dengede duramadığını gördüm. Hemen Emiri tutmaya çalıştım.
"Emir, noldu? İyi misin?"
Emir: "İyiyim, sadece başım dönd- " birden bayıldı. Elimle başını tuttum.
Telefonu cebimden alıp annemi aradım.

- Alo, kızım sen neredesin? Arıyorum açmıyorsun.

- Anne şuan sırası değil. Binanın önündeyim. Acil gelip yardım etmen gerek.

- Leyla yanındaki kim?

- Anne birşey sormadan gel yardım et sonra açıklarım.

- Geliyorum hemen.