1. Bölüm: Ataman Koleji

2.7K 63 76
                                    

Başladığınız tarihi buraya bırakır mısınız?

GİRİŞ

***

"Yapma Müdire Anne!" dedi ağlayarak. "Yalvarırım yapma canım çok yanıyor!" minik ellerini yüzüne bastırarak gözyaşlarını temizlemeye çalışsada durmadan akıyordu..

Hıçkırıkları odada yankılandığında ağlamaktan başka çaresi kalmamıştı minik Yağmur'un...

Onun çocukluğu o gün ölmüştü...

***

Saat sabah 08:00'i gösteriyordu. Camımdan içeriye sızan güneş ışığı beni uyandırmaya yetmişti.

Yatağımdan doğruldum ve yüzümü yıkamak için banyoya ilerledim.

Öncelikle size kendimi tanıtayım. Ben Yağmur Yıldız 17 yaşındayım ve tek başıma yaşıyorum.

Size kısaca hayatımı anlatmak istiyorum.

Ben çift yumurta ikizim ile dünyaya gelmişim. İkizim ise erkekmiş. İkizin nerede diye soracak olursanız hemen yanıtlayayım. Benim annem ben doğar doğmaz beni yetimhaneye bırakmış. Erkek kardeşimi ise yanına almış.

Nedenini bende bilmiyorum... Ona daha doğmadan önce ne yapmışım ki bırakmıştı beni. Adımı bile yetimhanede ki Hediye teyzem yani büyüyene kadar göz kulak olan o kadın bırakmış. Kimlikte onun çocuğu olarak göründüğüm için onun soyadını aldım. Yani Hediye teyzem benim bu hayatta ki tek tanıdığım.

Ondan başka hiç kimsem yok.

17 yaşına kadar yetimhanede büyüdüm.. Orada 1 tane bile arkadaşım olmadı. Çünkü hep sessizdim ve yatağıma oturur kitaplarıma gömülür kimse ile konuşmazdım. O yüzden beni hiç aralarına almazlardı. Hayatta sadece Hediye teyzeme sahibim. Ondan başka kimseden sevgi görmedim.

Babamın ve annemin ise kim olduğunu dahi bilmiyorum. Görünürlerde yok.

Yani onlar beni sevseydi bulmak için uğraşırdı değil mi? Tabi hayattalarsa...

Bu sene içinde ise Hediye teyze bana onun olan evi verdi. Onun 2 tane evi varmış ve kendi yaşadığı evi harici güzel müstakil tek katlı 2+1 evde oturuyorum. Bana yetiyor. Eğer o olmasaydı hala yetimhanede kalacaktım. Ama şimdi bir evim var ve halimden gayet memnunum.

Ayrıca astımım ve panik atağım var. Yani yanımda nefes ilacı ve astım ilacı taşıyordum. Yıllardır bu hastalıklarla uğraşıyordum.

Yüzümü yıkadıktan sonra mutfağa giderek kendime hafif bir kahvaltı hazırladım. Hava sıcak olduğundan dolayı bir bardağa soğuk kahve yaptım.

Kendimi çok aç hissetmediğim için bir kaseye süt ve mısır gevreyi koyarak masaya ilerledim. Bir yandan kahvaltımı ediyor diğer yandan ise telefonumla ilgileniyordum. Telefonumu masaya bıraktıktan 10 saniye sonra telefonumun çaldığını duydum. Hediye teyze arıyordu.

"Efendim Hediye Teyzem" diye açtım. Hediye teyze "Nasılsın kızım napıyorsun uyuyor muydun? Umarım rahatsız etmedim seni" dedi. "Yok Hedoşum kahvaltı yapıyordum öyle iyiyim sen nasılsın" dedim sıcak bir ses tonuyla. Ardından "Tamam yavrum bende sana birşey diyecektim" dedi.

Yıldızların Altında | Sarp Yılmaz Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin