Yıldızların Altında | Sarp Yılmaz

37.Bölüm: Zaman ilaç mı¿

Oy verip bol yorum atarsanız çok sevinirim!

Keyifli okumalar!

Bölüm Şarkıları:
Son feci bisiklet - Uyku
Nilüfer - Son Arzum
Son feci bisiklet - Torna
Kahraman Deniz - Son durağın

Bu kitapta geçen karakterler ve yaşanan olaylar tamamen kurgudan ve diziden ibarettir.

***

Sarp'ın gözlerinin içine baktım. "Tolga ile son bir kere konuşacağız.. Beni ona götürür müsün?" Dediğimde Sarp'ın bakışları değişmişti.

"Ne demek beni ona götür? Yağmur kafayı mı yedin sen? Bu çektiğin ağrılar, hastanede yatman, ölümden dönmen kimin yüzünden?! O herif yüzünden bu haldesin!"

Bakışları sol koluma kaydı. Önce yutkundu. Sonra gözlerini kapatıp açtı.

"Kolun... onun yüzünden-" derken cümlesini tamamlamadan eliyle yüzünü kapattı.

Gözümden akan yaşı temizledim. "Getirsene devamını..." diye fısıldadım. "Kolum onun yüzünden felç kaldı haklısın. Ama konuşmamız gerekiyor" dedim. Sarp "Konuşmayacaksınız Yağmur" dedi net bir ses tonuyla

"Peki..." dedim. "Götürmeyeceksin yani"

Kafasını salladı. "Götürmeyeceğim" dediğinde ayağa kalktım. Omzumu silktim. "İyi.. sen götürmeyeceksen ben kendim giderim o zaman" diyerek hızlı adımlarla kapıya ilerledim. Çantamı koluma alıp tam çıkacaktım ki Sarp kolumdan tutup ona dönmemi sağladı.

"Yağmur hiçbir yere gitmiyorsun" dediğinde gözlerimi elinde ki koluma çevirdim. "Bırakır mısın kolumu?" Dediğimde "Bırakmıyorum çünkü gitmeyeceksin"

"Sarp..." dedim fısıldar bir ses tonu ile. "Kolumu zaten hissetmiyorum. Hissetsem kendim geriye doğru çekip kurtarırdım senden ama lütfen.. Kolumu bırak" dediğimde Sarp ne yaptığını şimdi fark etmiş gibi kolumu hızla bıraktı. Yutkunarak "Özür dilerim" dedi.

"Şimdi..." dedim. "Ben Tolga'ya gidiyorum" dedikten sonra Sarp "Tamam..." dedi. "Tamam götüreceğim ama o seni eğer üzerse onu kendi ellerimle öldürürüm"

"Hayır Sarp hiçbirşey yapmayacaksın. Konuşmamızı bekleyeceksin o kadar... Tamam mı? Beni seviyorsan lütfen" dedim. Gözlerime baktı. "Peki... Sen nasıl istiyorsan öyle olsun. Ama bu seferlik senin için susuyorum" dedikten sonra kafamı salladım. "Güzel çıkalım o zaman"

Sarp ceketini üzerine geçirdi ve kapıyı açarak geçmemi bekledi. Botlarımı ayağıma geçirdikten sonra hızlı adımlarla arabaya yürüyerek Sarp'tan önce arabaya bindim.

Sarp arabaya binerek arabayı çalıştırdı ve evin önünden ayrıldık. Kafamı cama çevirdim.

Farkındaydım Sarp beni düşünüyordu ama kararlarıma saygı duyması ve bana destek olması gereken yerde çıkışmıştı.

Kafamda ki düşüncelerden sıyrıldım. Zaten yolun geri kalanıda sessiz geçmişti.

10 dakikalık yolun sonunda Tolga'nın evinin önündeydik.

Yapabilecek miydim?

Derin nefes alarak arabadan aşağı indim. Ardımdan Sarp indi ve benimle birlikte ilerlemeye başladı. Sarp'a baktım. "Onunla yalnız konuşsak daha iyi olur"