Annesiz, babasız ve yetimhanede büyüyen Yağmur bir gün Ataman Koleji'ne kayıt olur. Okula adım atmasıyla tahmin edemeyeceği olaylar onun peşinden gelir. Tüm hikayesi kolejde başlar...
-Kardeşlerim
Kapıda Tolga duruyordu. Beni gördüğünde önce süzdü sonra "Vay çok güzel olmuşsun" dedi. Bende "Teşekkür ederim yaptım birşeyler" dedim.
O da eliyle arabayı işaret ederek "O zaman kadınlar önden şöyle geçebilirsiniz" dedi. Bende gülümseyerek "Çok naziksiniz" diyerek önden geçtim.
Arabanın kapısını açarak oturdum. Tolga'da gelmişti. "Yalnız sende çok iyi olmuşsun" diyince "Sağol sende" dedi gülümseyip.
Tolga'nın Kombin:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Arabayı çalıştırdı ve okula doğru ilerlemeye başladık. "Aslında" diyerek kestim. Tolga "Ne aslında?" Diye sorunca "Aslında bu elbiseyi bana Sarp hediye etti" dedim.
Tolga "Ee güzel tamam" diyince "Not olarak beni affettiğin gün bu elbiseyi giy yazmıştı" dedim. Tolga anlık şokla "Yani affettin" dedi. Bense "Yani hayır şu şekilde eğer mantıklı bir açıklaması varsa bu elbiseyi giyerek bir adım atmış olacağım. Senin dediğin gibi. Ama aynı şeyi yaparsa onun aldıği bu elbise ile ona on adım geri gideceğim" dedim net bir şekilde.
Tolga "Umarım mantıklı açıklaması vardır yani yoksa fena halde yandık çünkü birbirinize aşıks-" derken sözünü kestim. "Ay Tolga tamam aynı şeyi söylemeyin" dedim.
Tolga ise küçük bir isyanla "Ee napayım yalan mı işte herkes gördü yani birbirinize nasıl baktığınızı" dedi. Bende oflayarak kafamı cama yasladım.
Birkaç saniyelik sessizlikten sonra Tolga "Pişt kızdın mı?" Diye sorunca bende "Hayır" dedim. O da "Emin misin?" Diye sordu. Doğrularak ona baktım.
O da birkaç saniye bana bakıp kafasını tekrar yola çevirdi. "Ya ben sana hiç kızar mıyım?" Diyerek omzuna kafamı koydum.
Sol eliyle saçımı karıştırıp "Kızma tabi hem kıyamazsın bana sen" dedi kısık kahkahası ile. Bende "Tolga" dedim. O ise "Efendim" diye cevapladı.
Sıcak bir ses tonu ile "Biliyor musun ben kimseye bu şekilde hissetmedim" diyince "Nasıl?" Diye sordu. Bense "Ya ne bileyim senin yanında kendimi güvende hissediyorum. Sanki olmayan kardeşim senmişsin gibi hissediyorum" dedim. O ise derin bir iç çekti.
"Biliyor musun sanki bende öyle hissettim. İlk geldiğin günden beri Asiye ile Aybike'ye bile senin kadar bağlanmamıştım. Sanki senin ile aramızda farklı bir bağ var gibi. Leyla yerine koyuyorum seni" diyince gözümden akan bir damla yaşı elimle hızla sildim.
"Bak ağlatma şimdi makyajım bozulacak" dedim ufak bir isyanla. Bu isyanıma oda gülmüştü.
Sonra "Seni çok seviyorum" diyip eğilerek kollarımı ona doladım. O da sol koluyla beni sardı.
