Yıldızların Altında | Sarp Yılmaz

7. Bölüm: Sessiz

"Yanan insan değişir,içindeki çocuğu büyütür ve dik durmasını öğrenir.."

🌧️

Ses gelen yöne doğru arkama döndüm ve yüzüme sahte bir gülümseme yerleştirdim. Sinan "Aa ne tesadüf canım nasılsın" dedi.

Canım derken?

Sahte gülümsememle "Hım ne tesadüf ne tesadüf" dedim. Sonra bir anda bana sarıldı. Ben ona kollarımı sarmamıştım ama o sıkıca sarılıyordu.

Bende ondan kurtulmaya çalışarak "Tamam Sinan bırak" dedim. Bıraktıktan sonra "Niye bırakayım rahatsız mı oldun yoksa?" Diye sordu. Pis bir sırıtma ile. Bende "Evet Sinan rahatsız oldum.

Ne tepki vermemi bekliyordun lisede bana takıntılı olan biriyle karşılaştığımda?" Dedim. Oda kolumu sertçe tutmuştu. "Ne takıntılısı ben sana aşıktım kızım aşık hâlâ da öyleyim" dedi.

Bende kolumu çekmeye çalışarak "Ne aşkı be manyak mısın sen yürü git bırak şu kolumu ya" dedim.

Oda daha çok sıktı kolumu. "Hayır bırakmıyorum benimle geleceksin" dedi. Bende bağırarak "Bak gelmeyeceğim diyorum bırak şu kolumu!" Dedim.

Sonrasında Doruk'un arabasının geldiğini gördüm. Bu beni rahatlatmaya yetmişti.

Doruk olanları görünce arabadan hızlıca indi. "Hop hop noluyor lan" diyerek geldi. Bir Sinan'a baktı sonra ise tuttuğu koluma.

Kolumu sıkmaktan kolum kızarmıştı. Bakıldığı zaman belli oluyordu. Doruk ise Sinan'ın kolunu tutup sertçe çekti.

Ve sonrasında yakasına yapıştı. "Sen kimsin lan dikkat et şu eline koluna bak!" Dedi. Sonrasında araya girdim "Doruk tamam bırak boşver" dedim.

Doruk yakalarını bıraktı sonrasında Sinan yürek yemiş gibi "Naparsın lan elime koluma dikkat etmezsem naparsın çakma Brad Pitt seni" dedi.

Allah rahmet eylesin rahmetliyi şerefsiz bilirdik

Doruk ise baştan aşağıya kadar süzüp "Ne mi yaparım" dedi ve yumruğunu suratına geçirdi. Sinan yumruğun şiddeti ile yere devrildi. Dudağı patlamıştı sanırım.

Canıma değsin

"Bunu yaparım! Nasılmış yumruğumun tadı he" dedi.

Bende "Doruk tamam sakin ol başına iş alma" diyerek onu tutmaya çalıştım. Sinan ise ayağa kalkıp "Bekle lan ben sana göstereceğim bekle" diyerek uzaklaştı.

"Adamsan göster" dedi dağılan saçını düzelterek. Sonrasında ise bana dönerek koluma baktı. "İyi misin sen? Birşey yaptı mı o şerefsiz sana?" Diye sordu.

Bende "Yok birşey yapmadı tutup götürmeye çalıştı sadece" dedim kolumu tutup. Doruk'ta koluma bakıp "Çok acıdı mı?" Dedi. Bende "Yok boşver sen" dedim.

Sonra "Tanıyor musun onu?" Diye sordu. Bende "Maalesef tanıyorum. 10. Sınıftayken takıntılıydı bana okulda bile benim peşimi bırakmıyordu. Nereden bulmuşsa burayı bir anda geldi." Dedim.

"Sen neden geri döndün?" Diye sordum. Doruk ise cebinden küpemi çıkarmıştı. Onu göstererek "Arabada düşürmüşsün küpenin tekini bende getireyim dedim" dedi.

Bende elimi kulağıma götürüp "Aa doğru teşekkür ederim" dedim ve küpemi aldım. Sonrasında "Düşürmem iyi oldu sanki" dedim. Oda "Anlamadım" dedi.

Bende "Sen gelmesen beni götürüyordu. Yani teşekkür ederim sen olmasan-" diyecekken "Ben olmasam hiçbirşey yapamazdı yine biz onu bulur mahvederdik" dedi.