" Η Εισαγγελική Καψούρα"

" Έρχεται η Μυρταλη Junior & Έσπασαν Τα Νερά.... ΓΕΝΝΑΩ!

*Αφιερωμένο σε ένα αγαπημένο άτομο *

Η Αθηνά έχει μπει στην τελευταία εβδομάδα της εγκυμοσύνης της και από μέρα σε μέρα περιμένει να γεννήσει..
Ο Ισίδωρος τους έχει καλέσει στο σπίτι του γιατί θέλει να τους ανακοινώσει ένα ευχάριστο γεγονός η Ιουλία με τον Στάθη!

"Καλώς ήρθατε.. Περάστε!"
" Καλώς σας βρήκαμε και πάλι!" και αγκαλιάζει τον Ισίδωρο όπως μπορεί η Αθηνά γιατί η κοιλιά εμπόδιζε κάπως..
" Αθηνά μου; Μπήκες στον μήνα σου; Πότε γεννας;"
" Ναι μπήκα (τριβοντας την κοιλιά της) οι γιατροί λένε σε 2 βδομάδες περίπου αλλά ποτέ δεν ξέρεις.. Ίσως γεννήσω και νωρίτερα.. "
" Με το καλό.. Με το καλό να έρθει ο μπόμπιρας.. "
" Σε ευχαριστώ Ισίδωρε.. Μάνο ετοιμάσου να γίνεις νονός μαζί με την μικρή σου σουσουραδα! " (λέει γελώντας και πηγαίνει να κάτσει στο τραπέζι..)
" Αθηνά μου; Το εννοείς; Θες να γίνω νονός του μπόμπιρα;" (την φιλάει στο κεφάλι και σκύβει για να χαϊδέψει την κοιλιά της)" Μου επιτρέπεις; "
" Φυσικά! Ελεύθερα.. Νιώσε το βαφτιστήρι σου.. "
Και εκείνη την ώρα δίνει μια γερή κλωτσιά με την Αθηνά να διπλωνεται..
" Αχ.. Με πόνεσε ο μπαγάσας.. Θέλει να βγει να σας γνωρίσει μάλλον.. Ο Ιάκωβος.." λέει χαιδευοντας την κοιλιά την κοιλιά της και ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλο της..
Δίπλα της ήταν ο Μιχάλης.. "Μην ταραζεσαι αγάπη μου.." της λέει και της σκουπίζει το δάκρυ..
" Αθηνά... Είπες Ιάκωβος; Ιάκωβο θα βγάλεις το παιδί σου; " λέει η Ιουλία γεμάτη απορία και βάζει στο στόμα της ένα κομμάτι ψωμί μιας και η μικρή Μυρταλη το ζητούσε..
"Ναι, Ιουλία... Ιάκωβος θα βγει, τον αγάπησα το ξέρεις! Πάντα θα τον αγαπώ.." και την κοιτάζει κι εκείνη με απορία και της λέει ξανά.." Δε μου λες, τι μανία είναι αυτή με το ψωμί; Εσύ από όσο θυμάμαι δεν ήσουν πολύ φαν του ψωμιού.. Τι έγινε;"
"Ναι... Γι αυτό μαζευτήκαμε σήμερα εδώ.. Για να σας ανακοινώσω ότι εγώ και ο Στάθης περιμένουμε το μωρό μας.. Την Μυρταλη μας!"
" Αλήθεια; Τι χαρα είναι αυτή σήμερα.. Ρε Ιουλία μπράβο! " λέει ο Μάνος και σηκώνει το ποτήρι του για να ευχηθεί...
" Καλώς να έρθει και η Μυρταλη μας λοιπόν.. " λέει ο Ισίδωρος και σηκώνει και αυτός το ποτήρι του..
" Αθηνά... Θέλω μαζί με την Φιλιω να γίνετε νονες της.. Θέλετε; "
" Φυσικά Ιουλία μου.." και σηκώνεται να την αγκαλιάσει ενώ συνειδητοποιει ότι η καρέκλα της ήταν υγρή... Τότε φωνάζει....
" Έσπασαν τα νερά..... ΓΕΝΝΑΩ! "
~ • ~
Ο Μιχάλης αγχωμένος έτρεχε μέσα στο σπίτι του Ισίδωρου για να δει τι θα κάνει..
" Κάτσε ρε άνθρωπε φρόνιμα.. Όλα θα πάνε καλα! " λέει ο " ψύχραιμος" Στάθης..
" Τι φρόνιμα να κάτσω μου λες ρε; Γενναει η γυναίκα μου.. Εσύ θα ήσουν ψύχραιμος; "
" ΓΕΝΝΑΩ..... Λέμε! Τώρα θα τσακωθείτε;" λέει η Αθηνά και προσπαθεί να παίρνει ανάσες με την βοήθεια της Μαρίνας και της Ιουλίας..
" Πατέρα κάλεσε ασθενοφόρο.." λέει ο Μάνος και δίνει το τηλέφωνο στον Ισίδωρο..
Τοτε έρχεται η Νταρνα και ρωτάει..
" What happened? I see an uproar! Who suffered what? "
" Τίποτα Νταρνα μου.. Η Αθηνά γεννάει κι εμείς πρέπει να φύγουμε! Θα κάτσεις εδώ με τα μικρά; "
" Yes Sir! Miss Athena, Good freedom.. All good!"
" Σε ευχαριστώ πολύ Νταρνα μου.." και της πιάνει το χέρι ενώ εκείνη την ώρα έρχεται η Φιλιώ και λέει..
" Θα έρθω μαζί σας.. Θέλω να δω τον αδερφούλη μου! "
Την παίρνει η Ιουλία και της λέει
" Φιλιω μου, θα μείνεις εδώ δεν μπορείς να έρθεις στο νοσοκομείο.. Βλέπεις ο μπαμπάς δεν είναι σε θέση να σε πάρει μαζί του.. Εχει αγχωθεί ο καημένος.."
" Ιουλία.. Πρέπει να πάει κάποιος στο σπίτι να πάρει την βαλίτσα του μαιευτηριου.." της λέει η Φιλιώ και τρέχει στο μπαμπά της λέγοντας ξανά " Μπαμπά, θες να έρθω μαζί σου; "
" Όχι, αγάπη μου! Θα πάω με τον Στάθη! Εσύ μείνε εδώ και θα έρθω αύριο να σε πάρω.. " της λέει χαιδευοντας την στο κεφάλι
" Εντάξει μπαμπά μου.. Όλα καλά θα πάνε!"
Και φεύγει ξανά στο δωμάτιο της Αγγελικής.. Γυρίζει πίσω και πηγαίνει στην Αθηνά.. Την αγκαλιάζει και της λέει..
" Να θυμάσαι ότι σε αγαπάω πολύ! Ο αδερφούλης μου δεν θα σε ταλαιπωρήσει άλλο.." και κλείνοντας τα μάτια της της δίνει ένα γλυκό φιλί στο μάγουλο..
" Κι εγώ ψυχή μου σε αγαπάω.." και την κλείνει στην αγκαλιά της..
Χτυπάει το κουδούνι..
" Εδώ είναι η εγκυμονουσα " λέει ο Ισίδωρος και δείχνει την Αθηνά που κάθεται στον καναπέ με ανοιχτά τα πόδια..
" Ωραία, μισό να φέρουμε την καρέκλα και ποιος θα την συνοδεύσει.. "
" Εγώ.. " λέει η Μαρίνα και προσπαθεί να την βοηθήσει να σηκωθεί..
" Μην την ταλαιπωρειτε.. Αφήστε την! Ήρθε έτσι και αλλιώς η καρέκλα.."
Την βάζουν στην καρέκλα και την μεταφέρουν στο ασθενοφόρο.. Από πίσω ακολουθεί ο Μιχάλης με τον Στάθη και η Ιουλία με τον Μάνο και τον Ισίδωρο..
Η Μαρίνα με την Αθηνά έχουν μπει στο ασθενοφόρο..
Το ασθενοφόρο ξεκινάει και από πίσω με το αυτοκίνητο ξεκινούν ο Μάνος, η Ιουλία και ο Ισίδωρος..
Ο " ψύχραιμος" Στάθης παίρνει τον Μιχάλη και πάνε στο σπίτι για να πάρουν τα πράγματα..
" Ξερεις που είναι ρε;"
" Ναι! Μου έχει δείξει η Αθηνά.. Δεν θα αργήσουμε.."
Φτάνουν στο σπίτι.. Ανοίγει την πόρτα και τρέχει στο δωμάτιο τους.. Παίρνει την βαλίτσα και πάει στο αυτοκίνητο..
" Πωπω, αδερφάκι μου! Λούης έγινες...." του λέει γελώντας ο Στάθης..
" Να δω και εσένα... Εσύ θα είσαι χειρότερος από εμένα.. " του λέει και ρίχνει ένα σατανικό γελάκι..
" Δε νομίζω.. Δε νομίζω!" του λέει και μέσα του ξέρει ότι ο Μιχάλης έχει δίκιο..
Φτάνουν στο νοσοκομείο και πάνε εκεί που είναι και οι υπόλοιποι..
" Τι έγινε; Γεννησαμε; Ήρθε ο παίδαρος; " και πηγαίνει πάνω κάτω..
" Όχι ακόμα.. Την έβαλαν μέσα και περιμένουμε.. " του λέει ο Μάνος και τον βάζει να κάτσει στην καρέκλα..
" Προβλέπεται δύσκολο βράδυ, θέλετε καφέ;" λέει ο Στάθης σε όλους..
"Ναι.." λένε όλοι..
Ο Στάθης κλείνει το μάτι στην Ιουλία και φεύγει.. Η Ιουλία τον ακολουθεί και σκέφτεται να του κάνει χουνέρι για να δει πως θα αντιδράσει..
" Στάθη... Στάθη! Περίμενε.. Το μωρό.. Το μωρό μας! "
" Τι έγινε αγάπη μου; Ένα γιατρό ρε παιδιά.. Το Κορίτσι μου πονάει" και τρέχει να την βοηθήσει ενώ παράλληλα ψάχνει για γιατρό..
Η Ιουλία γελώντας του κάνει..
" Είμαι καλά ρε.. Δεν έχω κάτι! Ήθελα να δω πως θα αντιδράσεις.. Βλακα! "
" Βλακας.. Έλα εδώ ρε.. " και την κολλάει πάνω του και προσπαθεί να την φιλήσει.. Ενώ συμπληρώνει "Μην το ξανακάνεις αυτό.."
"Γιατί; Τι θα γίνει;" και του δίνει ένα φιλί στο στόμα γεμάτο πάθος..
" Με έκανες να χάσω την ψυχραιμία μου.. Και όχι τίποτα άλλο μετά θα είχε δίκιο ο Μιχαλάκης.." είπε γελώντας και την έπιασε από το χέρι για να πάνε να πάρουν καφέ..
* Πίσω στην αίθουσα αναμονής για την αναγγελία της γέννησης *
" Ο κύριος Οικονομέας; Ο πατέρας; "
" Ναι... Ο ίδιος! Εγώ είμαι αυτός.. Τι έγινε; "
" Γέννησε.. Αγόρι είναι.. Σας φέρνουν να το δείτε.. Να σας ζήσει!"
" Γεννησαμε" λέει και αρχίζει να τους αγκαλιάζει όλους..
Φερνουν το μωρό..
" Ο Ιάκωβος.. Να μας ζήσει! " λέει ο Μιχάλης και λιποθυμάει.. Ενώ ο Μάνος γελάει και τον πιάνει..
" Σήκω ρε πάνω.. Ο γιόκας σου ρε! "
Ο ψύχραιμος Ισίδωρος και η Μαρίνα ρωτούν αν μπορούν να δουν την Αθηνά..
" Σε 20 λεπτά θα πάει στο δωμάτιο.. Τότε θα μπορέσετε να πάτε να την δείτε.."
" Σας ευχαριστούμε!" λένε και πηγαίνουν στο σαλονάκι.. " Την Μαργαρίτα και την μαμά της τις ενημέρωσε κανείς ή όχι;"
" Όχι κανένας.. Έγιναν όλα τόσο γρήγορα που δεν τις ενημερώσαμε.. " λέει ο Μιχάλης που είχε συνέλθει..
" Θα τηλεφωνήσω εγώ στην Μαργαρίτα.. Για να πάρει και την Μαρία.." λέει ο Μάνος και χτυπώντας τον Μιχάλη στον ώμο βγάζει το τηλέφωνο του για να την πάρει τηλέφωνο..
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Έχουν επιστρέψει και ο Στάθης με την Ιουλία..
" Πάμε να την δούμε; " λέει η Ιουλία στην Μαρίνα.. Και της δίνει το χέρι..
" Ναι.. Πάμε εμείς πρώτα και μετά να έρθουν και οι υπόλοιποι.."
" Κορίτσια, μήπως να μπει ο Μιχάλης πρώτα και μετά να μπούμε εμείς;" λέει ο Ισίδωρος..
" Έχεις δίκιο Ισίδωρε.. Μιχάλη πήγαινε να δεις τη γυναίκα σου και θα έρθουμε σε λίγο.." λέει η Ιουλία και χτυπώντας τον στην πλάτη τον παροτρύνει να πάει στο δωμάτιο..
Μπαίνει μέσα στο δωμάτιο ο Μιχάλης και βλέπει την Αθηνά του να κοιμάται.. Πηγαίνει στο προσκέφαλο την χαϊδεύει και της δίνει ένα φιλί στο μέτωπο.. Εκείνη την ώρα μπαίνουν σιγά σιγά και η Ιουλία με την Μαρίνα και τους υπόλοιπους..
Η Αθηνά συνέρχεται και τους βλέπει όλους μαζεμενους..
" Να μας ζήσει Αθηνά!" της λένε..
"Να μας ζήσει.." λέει και συμπληρώνει " Που είναι ο Μιχάλης;"
" Εδώ είμαι αγάπη μου.." της πιάνει το χέρι και την χαϊδεύει στο κεφάλι.. " Να μας ζήσει! Σε ευχαριστώ.."
"Να σας αφήσουμε μόνους.. Θα τα πούμε μετά!! Πάμε να δούμε τον μπόμπιρα, δεν τον χαρήκαμε.. "λένε όλοι και χαιρετώντας την Αθηνά και τον Μιχάλη βγαίνουν από το δωμάτιο..
" Να πάτε.. Σας ευχαριστώ όλους!" λέει η Αθηνά και τους στέλνει ένα φιλί..
Μέσα στο δωμάτιο έχουν μείνει τα δύο τους..
" Σε ευχαριστώ πολύ για αυτό το δώρο.. " της λέει και της φιλάει το χέρι..
" Εγώ σε ευχαριστώ που με έκανες να είμαι μανούλα.. Όχι μόνο μανούλα καρδιάς μιας και έχουμε την Φιλιώ μας αλλά και βιολογική πλέον.. Με έναν καρπό που μας δένει.. Σε αγαπώ!" λέει και παίρνει το χέρι του και το φέρνει στο στόμα της και το φιλάει..
" Αθηνά.... Θέλω να σου αποκαλύψω κάτι.. Αλλά θέλω να φανείς ψύχραιμη.. "
" Τι έγινε Μιχάλη; Με τρομάζεις.. Βλέπω στο βλέμμα σου ότι αυτό που θες να μου πεις δεν είναι καλό! "
" Μωρέ καλό είναι αλλά δε ξέρω πως να σου το πω.. Ο.... Ο...... Ο.... Ιάκωβος.. "
" Τι ο Ιάκωβος; "
" Ο Ιάκωβος ζει.. Είναι στην Ισπανία και σκέφτεται να έρθει Ελλάδα να σε ξαναδιεκδικησει.. "
" Μιχάλη τι λες; Δεν είναι αλήθεια.. " και ξεσπάει σε κλάματα..
" Αλήθεια είναι αγάπη μου.. Έφυγε Ισπανία γιατί ήταν άρρωστος.. Ήθελε να το περάσει μόνος του.." της σκουπίζει τα δάκρυα ενώ προσπαθεί να την καθησυχάσει..
" Δε σε πιστεύω.. Δε μπορεί να είναι αλήθεια όλο αυτό! Όχι.. "
" Είναι αλήθεια Αθηνά.. Το ήξερα εγώ και ο Λυκούργος! Μας είπε να μην σας πούμε τίποτα.. "
" Σταμάτα... Δεν είναι αλήθεια! Ο Ιάκωβος είναι νεκρός!"
" Όχι.. Ζει! Έρχεται Ελλάδα.. Δεν έχω λόγο να σου πω ψέματα.. Και ξέρω ότι τον θες! "
" Μιχάλη, σε αγαπώ... Δεν ξέρω αν θα γυρίσω πίσω στον Ιάκωβο μετά από όλη αυτή την κοροϊδία! "
" Έχεις δίκιο.. Αλλά αν σου εξηγήσει, σίγουρα θα τον δεχτείς.. Γιατί και οι δύο ξέρουμε ότι τον αγάπησες και τον αγαπάς ακόμα πολύ.. "
" Γιατί μου το είπες αυτό; Γιατί τώρα; "
" Θέλω να έχεις κάποιον να σε προστατεύει, γιατί εγώ θα φύγω Ισλανδία! "
" Να κάνεις τι; "
" Μου πρότειναν δουλειά εκεί με καλύτερα χρήματα και καλύτερη ζωή.. Δεν θελω να φύγω από εδώ γιατί έχω εσάς αλλά τώρα που θα γυρίσει ο Ιάκωβος νομίζω πρέπει να δεχτώ.. "
" Μιχάλη.. Κάποτε μου είχες δώσει την καρδιά σου.. Θυμάσαι; Δεν μπορείς τώρα να την πάρεις πίσω... "
Χτυπάει η πόρτα του δωματίου..
" Φέραμε το μωρό σας.. "λέει η μαία και αφήνει το κουνάκι δίπλα τους..
" Σας ευχαριστούμε.. "λέει η Αθηνά και προσπαθεί να το πάρει αγκαλιά..
" Να σας βοηθήσω.. " και της το αφήνει προσεκτικά πάνω της για να το θηλάσει..
" Έλα μικρε μου.." και κατεβάζει το νυχτικο της για να βοηθήσει τον μπέμπη να θηλάσει..
" Συγγνώμη για την ενόχληση.. Ότι βοήθεια θέλετε είμαστε στην διάθεσή σας!"
" Σας ευχαριστώ Γειά σας.. " και φεύγει η κοπέλα από το δωμάτιο..
Καθώς τον θηλάζει, ο Μιχάλης χαιδευε το κεφάλι του και είπε στην Αθηνά.." Είναι πανέμορφος.."
"Ναι και σου μοιάζει.. Αλλά αφήσαμε μια συζήτηση στη μέση! "
" Το ξέρω.. Θα την τελειώσουμε.. Θα τα εξηγήσουμε όλα! Σας αφήνω.. Θα έρθω σε λίγο.. "
Και αφού την φιλάει στο κεφάλι και φιλάει και το μικρό στο κεφαλάκι φεύγει από το δωμάτιο.. Η Αθηνά έμεινε μόνη της με τον μικρό της μπόμπιρα να τον θηλάζει..
...................................................
Ο Μιχάλης πηγαίνει στο αυτοκίνητο για να πάει πάρει κάτι για την γυναίκα του.. Κάτι που θα ήθελε να μην τον ξεχάσει.. Αφού ήξερε ότι θα έφευγε.. Έτσι φεύγει από το νοσοκομείο και πηγαίνει σε ένα κοσμηματοπωλειο.. Παίρνει κάτι ιδιαίτερο και πηγαίνει ξανά στο αυτοκίνητο.. Παίρνει την κάρτα που ήθελε να της πει ότι έχει πάρει την απόφαση του και ότι θέλει αυτό να το φοράει για να ξέρει ότι είναι η πιο όμορφη μανούλα που έχει δει στην ζωή του.. 💙 Και τελειώνει με την φράση..
" Γαλάζιο..... Σαν τα ματια σας! 🩵"
Επιστρέφει στο νοσοκομείο.. Εκεί βλέπει κάτι που ναι, μεν τον σοκάρει αλλά από την άλλη τον κάνει να χαίρεται.. Βγαίνει από το αυτοκίνητο του και πηγαίνει προς τον άντρα που συνοδευόταν..
" Ιάκωβε; Ηρθες.."
" Εσύ είσαι ο Μιχάλης, να φανταστώ.. Την Μαρία την γνωρίζεις, δε χρειάζεται να σου την γνωρίσω.."
" Ναι, εγώ είμαι ο Μιχάλης.. Ο περιβόητος εισαγγελέας" λέει και ρίχνει ένα γελάκι.. " Την ξέρω την Μαρία.. Καλό θα είναι να μπει μόνη της μέσα.. Δε νομίζω να είναι έτοιμη να σε αντικρίσει.. " συμπληρώνει και προσπαθεί να πιάσει αγκαζέ την μαμά Μαρία..
" Θα συμφωνήσω με τον Μιχάλη.. Ιάκωβε.. Όση αδυναμία και να σου έχω.. Καλό θα είναι να μην την αναστατώσεις, όπως αναστατωσες κι εμένα μπαγάσα.. "του λέει και τον χτυπάει στο στέρνο..
* Φλασμπακ *
Κατεβαίνει ένας κύριος από το ταξί και κατευθεινεται προς το εσωτερικό του νοσοκομείου..
Η Μαρία τον βλέπει και καταλαβαίνει ότι είναι ο Ιάκωβος.. Τον πλησιάζει!
" Ώστε ζεις; Το ήξερα.. Γιατί θες να την αναστατώσεις; Μην το κάνεις! Αν την αγαπάς ακόμα.. " και τον αγκαλιάζει..
" Μαρία.... Τι έκπληξη είναι αυτή; Ναι, ζω και βασιλευω όπως βλέπεις.. Την αγαπώ για αυτό ήρθα να της εξηγήσω.." και την πιάνει αγκαζέ για να πάνε μαζί πάνω..
** Τέλος φλασμπακ **
" Εσύ πως το έμαθες; " ρωτάει ο Μιχάλης..
" Μου το είπε ο Λυκούργος και ήρθα αμέσως.. "
" Ναι, αλλά δεν πρέπει να την δεις τώρα.. Άσε να περάσει λίγος καιρός.. Της το είπα και της ήρθε απότομα.." του λέει ο Μιχάλης..
" Οκ.. Όταν νιώσει έτοιμη, πείτε της να έρθει να με βρει.. Δώστε της αυτό το μπλε τριαντάφυλλο και αυτό εδώ και πείτε της ότι την αγαπάω πολύ! " και φεύγει..
...................................................
Ανεβαίνουν πάνω στο δωμάτιο και βλέπουν την Αθηνά να έχει αγκαλιά τον μπέμπη, να τραγουδάει και να κλαίει..
" Αθηνά μου, γιατί κλαις; "λέει η Μαρία και την φιλάει στο κεφάλι..
" Μαμά μου.. Ηρθες! Τίποτα όλα καλά.. Και προσπαθεί να σκουπίσει τα μάτια της.. Θυμήθηκα ένα τραγούδι και άρχισα να κλαίω.. "
" Κάτι άλλο συμβαίνει αλλά δε θες να το πεις.." λέει ο Μιχάλης και της δίνει πρώτα το δώρο του.. " Αυτό είναι για εσένα " και την φιλάει στα χείλη..
" Τι είναι αυτό; "λέει και αφήνοντας τον μπέμπη στο κουνακι του ανοίγει το κουτάκι..
Διαβάζει τα λόγια και συγκινείται..
" Σε αγαπάω Μιχάλη.. " και του χαϊδεύει το μάγουλο.. Συμπληρώνει " Μαμά.. Θα μου το φορέσεις; "
" Ναι, κορίτσι μου.." και το παίρνει για να το βάλει στο λαιμό της..
" Σου πάει πολύ.. Και ταιριάζει με τα μάτια σου.." της λένε..
Το μάτι της Αθηνάς όμως έπεσε στην μπλε σακούλα που κρατούσε η Μαρία.. Και γεμάτη απορία ρώτησε..
" Μαμά.. Τι είναι αυτή η σακούλα; Γιατί την κρατάς;"
"Τίποτα κορίτσι μου.. Δικιά μου είναι.."
" Μα γράφει για την Αθηνά.. "
" Ναι, το γράφει αλλά δεν είναι για εσένα.."
"Μαμά τι μου κρύβεις..;"
" Τίποτα κοριτσάκι μου.. Τίποτα!"
Και εκείνη την ώρα ξυπνάει ο μπέμπης..
" Εχε χάρη που ξύπνησε ο μπέμπης πάλι αλλά δεν τελειώσαμε.. Θα μάθω τι μου κρύβεις.. "
" Είσαι εσύ μια Πονηρή μαϊμού... "
" Σου έμοιασα φαίνεται.. " και κατεβάζει το νυχτικο της για να θηλάσει το μπέμπη ενώ του χαϊδεύει το μαγουλάκι για να βρει το στήθος της πιο εύκολα και γρήγορα..
" Μιχάλη, ας την αφήσουμε να θηλάσει και πάμε έξω να σου πω.. "
" Ναι, Μαρία.. Πάμε! "
" Δε θέλω να της το δώσω.. Θέλω να το δώσω στην Μαργαρίτα ή να το κρύψεις εσύ κάπου στο σπίτι σας για να της το δώσουμε όταν σαραντισει να πάει να τον βρει..."
"Θα συμφωνήσω.. Θα το πάρω στο σπίτι και θα το δώσω στη Φιλιώ.. "
" Να μου το φιλήσεις το κορίτσι μας.... Μου έλειψε! Θα έρθω να το δω και θα το κρύψουμε μαζί.. "
" Εντάξει.. Θα σε περιμένουμε.. "
Και μπαίνουν πάλι μέσα στο δωμάτιο γελώντας..
" Τι έγινε; Τι συζητουσατε; "
" Κάτι που δεν σε αφορά προς το παρόν.. "
"Τι μου κρύβετε επιτέλους; Μιχάλη αφορά τον Ιάκωβο; "
" Όχι αγάπη μου.. " και πηγαίνει κάθεται στο κρεβάτι την κλείνει στην αγκαλιά του και προσπαθεί να την καθησυχάσει..
" Αφορά τον Ιάκωβο.. Είμαι σίγουρη.. "
" Σου είπαμε όχι Αθηνά μου! " της λέει και η μαμά Μαρία και πηγαίνει δίπλα της και της φιλάει το χέρι..
Η Αθηνά δεν τους πίστεψε ήξερε ότι όλα αυτά που συζητούσαν πίσω από την πλάτη της αφορούσαν τον Ιάκωβο αλλά ήθελε να δείχνει ψύχραιμη για να μην καταλάβουν ότι τα συναισθήματα της αναβαν ξανά για εκείνον..
......................................................
Τέλος..
Θα θελήσει η Αθηνά να δει τον Ιάκωβο ύστερα από όλη αυτή την κοροϊδία; Τα συναισθήματα της θα ήταν ίδια;
Θα ήθελα την άποψη σας και πως θα θέλατε να εξελιχθεί..