" Η Εισαγγελική Καψούρα"

Ένα Ταξίδι στην Επίδαυρο & η Αποδοχή της Φιλιως!

Είναι καλοκαίρι οι παραστάσεις στην Επίδαυρο έχουν ξεκινήσει..
Ο Ιάκωβος κρυφά από την Αθηνά του κλείνει 3 εισιτήρια για την “Ηλέκτρα” θέλει να πάει το κορίτσι του στην Επίδαυρο όπως της είχε υποσχεθεί πριν φύγει για Ισπανία....
Η Αθηνά δεν γνωρίζει ότι θέλει να γνωρίσει καλύτερα την Φιλιω και να δει γιατί αντιδράει έτσι..
Είναι το πρωινό της ημέρας που θα πήγαιναν στο θέατρο ο Ιάκωβος δεν την παίρνει τηλέφωνο αλλά προτιμάει να πάει από το σπίτι της....
*Χτυπάει το κουδούνι *
" Μαμάκα ανοίγω εγώ... Εσύ έτσι κι αλλιώς ταΐζεις τον Ιάκωβο.."
" Σε ευχαριστώ πολύ Φιλιώ μου.." λέει η Αθηνά από την κουζίνα..
Η Φιλιώ φτάνει στην πόρτα και την ανοίγει.. Βλέπει τον Ιάκωβο και του λέει..
" Καλησπέρα.. Περάστε! Μαμά εγώ πάω πάνω δεν μπορώ να κάτσω εδώ.. Πνίγομαι! "
" Φιλιώ μου κάτσε λίγο θέλω να συζητήσουμε κάτι.. Έχω κάτι για εσάς.."
"Προτιμώ κύριε Ιάκωβε να πάω πάνω δεν είμαι σίγουρη ότι μπορώ να κάτσω εδώ.."
Ακούγεται η Αθηνά από μέσα..
" Ποιος είναι κοριτσάκι μου; "
Και βγαίνει από την κουζίνα αγκαλιά με τον Ιάκωβο να δει..
" Ιάκωβε τι θες εσύ εδώ; Γιατί ήρθες; "
" Ήρθα για να σας πω ότι θέλω εσάς τις δύο, (δείχνοντας την Φιλιώ και την Αθηνά) ναι Φιλιώ εσένα λέω, να πάμε Επίδαυρο! Έχω κλείσει μια εξαιρετική παράσταση και αν αρνειθειτε θα απογοητευτώ.."
" Εγώ μαμά, δεν θέλω να έρθω.. "
" Γιατί ρε αγάπη μου αντιδράς έτσι; Ο Ιάκωβος μάλλον έχει καταλάβει ότι σου αρέσουν οι παραστάσεις στην Επίδαυρο όπως μου αρέσουν κι εμένα και θέλει να έρθεις κι εσύ... Γιατί θες να του το χαλάσεις; "
" Αχ μαμά μου.. Μου είναι δύσκολο να αποδεχτώ ότι πλέον θα έχω για μπ..... μου αυτόν τον κύριο.. "
Τότε ο Ιάκωβος πετάγεται και λέει..
" Πες την λέξη Φιλιώ μου, μην ντρέπεσαι.. Και όχι δεν θα πάρω ποτέ την θέση του πατέρα σου.. Όταν νιώσεις έτοιμη να με φωνάξεις μπαμπά εγώ θα είμαι εκεί... Και ξέρω πως είσαι ίδια η Αθηνά μου.. "
" Κάποιο λάθος κάνετε εγώ δεν είμαι ίδια η Αθηνά.."
Και εκείνη την ώρα κάνανε μια χαρακτηριστική κίνηση με τα μάτια τους...
" Πρώτον κόψε τον πληθυντικό, οικογένεια είμαστε.. Και δεύτερον το βλέπω.. Είστε ίδιες! Μόνο αυτός εδώ ο μπαγάσας ξέφυγε και μοιάζει στον Μιχάλη.. " Τότε ο μικρός έκανε κίνηση να πάει στον Ιάκωβο και φώναζε
" Λιλη.. Λιλη... Λαλια!"
" Τι είπε τώρα; Μου είπε κάτι κακό; "
Η Φιλιώ με την Αθηνά γελώντας του εξήγησαν γελώντας ότι εννοούσε" Άγιε Βασίλη, θελω αγκαλιά... "
Ο Ιάκωβος γέλασε και τον πήρε στην αγκαλιά του..
" Τον αγαπάς πολύ τον αδερφούλη μου ε;"
" Ναι, κοριτσάκι μου... Πολύ, είναι η συνέχεια της μαμάς σου και τον αγαπάω, όπως αγαπώ κι εσένα.."
" Ιάκωβε.. Μπορώ να σε κάνω μια αγκαλιά; "
" Φυσικά.... Μισό να δώσουμε τον μικρό στην μαμά και έλα..."
Ο Ιάκωβος ανοίγει τα χέρια του και η Φιλιώ κουρνιαζει στην αγκαλιά του..
" Τι γλυκός άνθρωπος είσαι.. "
" Αλήθεια το λες; Δηλαδή αυτό το παίρνουμε ως αποδοχή; "
Κατεβαζει το βλέμμα της κάτω και λέει" Χμμμ... Ίσως! Μπορεί... Ε... Ναι! "
" Θέλω να ξέρεις ότι θα κάνω τα πάντα για να σας προστατέψω τώρα που δεν είναι εδώ ο μπαμπάς σας!! Σας αγαπώ Φιλιώ.. Και έχω καταλάβει πολλά.. "
" Τι εννοείς; " του λέει με απορία ή μικρή..
" Δεν θα τα πούμε εδώ... Το βράδυ στην Επίδαυρο! " τους κλείνει το μάτι...
" Εσύ μικρή βάλε ότι θες... Εσύ μεγάλη έλα εδώ... " και καλεί την Αθηνά..
" Διαταγή ή Παράκληση; " του λέει ενώ κατεβάζει το βλέμμα της..
" Πρόσκληση... Ελα.. Θέλω να βάλεις γαλάζια σαν τα ματια σου! "
" Βρε μανία που την έχεις... Υπάρχουν τόσα άλλα χρώματα! "
" Γαλάζιο... Δε σηκώνω κουβέντα "
" Καλά.. Καλά! Γαλάζιο... Δεν μπορώ να σου αρνηθώ... " και είναι έτοιμη να τον φιλήσει στο στόμα αλλά ντρέπεται τα παιδιά της..
Την χαϊδεύει στο μάγουλο και της λέει..
" Ντρέπεσαι ε; Μισό..... Παιδάκια κλείστε λίγο τα μάτια σας... "
Και τα μικρά κλείνουν τα μάτια τους αλλά όχι ακριβώς...
Του δίνει ένα φιλί γεμάτο πάθος και του λέει " Σε αγαπάω...."
" Κι εγώ αγάπη μου.." και της πιάνει το χέρι..
Τα μικρά και κυρίως ο Ιάκωβος χειροκροτουσαν μετά το φιλί με ζωγραφισμένο ένα χαμόγελο στα χείλη τους..
" Το είδαν το φιλί... Είμαι σίγουρη!"
" Δεν νομίζω... Αφού έκλεισαν τα μάτια τους... "
" Θα μάθουμε τώρα.. Ένα λεπτό! Φιλιώ το είδατε το φιλί;"
" Εμ.... Ναι! Ανοίξαμε λίγο τα δάχτυλα μας.. Πειράζει;"
" Τι σου είπα; Εσείς Φιλιώ μου πάρε το μικρό και πηγαίνετε πάνω να ετοιμαστείτε.. Θα έρθω κι εγώ σε λίγο.. "
" Εντάξει μαμα.. Πάμε Ιάκωβε!" λέει στον μικρό και δίνει το χέρι της..
" Σε εμένα το είπες Φιλιώ μου; "
" Όχι Ιάκωβε... Στον αδερφούλη μου, με εσένα θα τα πούμε το βράδυ... "
" Τι καλό παιδί που είσαι.. Το ήξερα, ότι θα με αποδεχτείς τόσο γρήγορα... Είσαι ίδια η μητέρα σου.. "
" Για να το λες..." και στέλνοντας του ένα φιλί έφυγαν πάνω..
....... Έμειναν για λίγο οι δύο τους.....
" Και τώρα οι δύο μας... Πάρε με μια αγκαλιά!"
Την αγκαλιάζει και της λέει..
" Μου έλειψες Αθηνά μου.. "
" Κι εμένα Ιάκωβε..... "
" Πρέπει όμως να ετοιμαστώ για το βράδυ... Αντε πήγαινε!"
" Ένα φιλί τώρα που δεν είναι εδώ τα μικρά μπορώ να έχω; Και μετά θα φύγω... Να σε αφήσω να ετοιμαστείς.. "
" Ένα φιλί.... Μόνο!" κλείνει τα μάτια της τον πλησιάζει και προσπαθεί να του δώσει ένα πεταχτό γλυκό φιλί..
" Όχι αγάπη μου.. Δε θα γλιτώσεις έτσι.. " και την πιάνει από την μέση και ενώνει τα χείλη του με τα δικά της... Έψαχνε να βρει την γλώσσα της... Μόλις την βρήκε ένα ερωτικό φιλί γεμάτο πάθος ξεκίνησε...
" Ιάκωβε.... Σταμάτα...."
" Σουςςςςςς.... Απόλαυσε το τώρα που μπορείς.. "
" Πρέπει να ετοιμαστώ... Φύγε..."
" Σταμάτα.. Επιτέλους!" και συνέχισε να την φιλάει με πάθος.....
Τον σπρώχνει και του λέει..
" Αγάπη μου... Πρέπει να ετοιμαστώ.. Πρέπει να γίνω μια θεά για το βράδυ.. Έχω να πάω και τον Ιάκωβο στον Μάνο... "
" Ο Ιάκωβος εδώ είναι... Μπροστά σου.. "
" Σταμάτα να με δουλεύεις με αυτό το θέμα.. Τον Άγγελο έστω!"
" Μου αρέσει όταν τσιμπάς... Γίνεσαι πιο χαριτωμένη! "
" Σε ευχαριστώ... Έλα πήγαινε!! Τα λέμε σε λίγες ώρες... "
Και τον ξεπροβοδισε ενώ εκείνη με ένα χαμόγελο στα χείλη της πήγε πάνω στο δωμάτιο της να δει τι" Γαλάζιο " θα βάλει...
....................................
Έχει φτάσει απόγευμα τα κορίτσια του Ιάκωβου είναι έτοιμα και αφού έχουν πάει τον μικρό στο Μάνο πηγαίνουν χέρι χερι στο σπίτι του Ιάκωβου για να φύγουν με το δικό του αυτοκίνητο..
" Πωπω.. Τι κορίτσια θα κυκλοφορησω!"
"Σταμάτα.. Κοκκινιζουμε! " λένε και οι δύο ταυτόχρονα ενώ μαζεύτηκαν..
" Κοκκινιζετε τόσο χαριτωμένα που σας κάνει τόσο γλυκές.. Πάμε;"
"Ναι, Αμέ.. Είμαστε έτοιμες.." λέει η Αθηνά..
" Να τολμησω να ρωτήσω ποια παράσταση θα δούμε; " ρωτάει όλο νάζι τον Ιάκωβο η Φιλιώ..
" Έλεγα να μην σας πω αλλά αφού το ζητάς έτσι θα σας πω.. Την Ηλέκτρα.. Σας αρέσει; "
" Ααα... Είχα πει στην μαμά ότι ήθελα να την δω αυτή την παράσταση αλλά δεν έβρισκε εισιτήρια.... "
" Τα έκλεισα εγώ για εσάς... Ήθελα να σας κάνω έκπληξη!"
Η Φιλιώ τελείως αυθόρμητα γέρνει το κεφάλι της μπροστά στο κάθισμα του Ιάκωβου και του δίνει ένα φιλί στο μάγουλο και του λέει..
" Σε ευχαριστώ πολύ μπαμπά μου.... "
Ο Ιάκωβος χαμογέλασε και κοίταξε την Αθηνά συγκινημένος...
" Πως τον είπες αγάπη μου;" λέει συγκινημένη και η Αθηνά..
" Μπαμπά... Δεν έπρεπε;"
" Όχι γλυκιά μου... Καλά έκανες.." της λέει ο Ιάκωβος και την χαιδεψε στο μάγουλο..
Έχουν φτάσει έξω από το θέατρο της Επιδαύρου..
Ο Ιάκωβος βγαίνει από το αυτοκίνητο και πηγαινει και ανοίγει την πόρτα της Αθηνάς..
Βγαίνει η Αθηνά έξω και περιμένει να την πιάσει από το χέρι για να μπουν στο θέατρο..
" Πάμε μικρή μου;" λέει στην Φιλιώ και της δίνει το χέρι..
" Ναι.. Μπαμπά!" και του δίνει κι εκείνη το χέρι...
" Εγώ;" λέει όλο παράπονο η Αθηνά..
" Έλα εδώ παραπονιαρα μου.." της λέει ο Ιάκωβος και την παίρνει αγκαλιά από την άλλη πλευρά...
Λίγο πριν μπουν μέσα και λίγο πριν αρχίσει η παράσταση η Φιλιώ κάνει μια κίνηση που συγκίνησε και τους 2...
" Είσαι ο καλύτερος μπαμπάς του κόσμου... Σε ευχαριστώ! " και κλείνοντας τα ματάκια της τον αγκαλιάζει σφιχτά...
" Αγάπη μου..." λέει ο Ιάκωβος και την χαϊδεύει στα μαλλιά..
" Σας αγαπώ..."
" Κι εμείς σε αγαπάμε μικρή μου.. Κι εμείς!" λέει συγκινημένη η Αθηνά που προσπαθεί να χωθεί κι αυτή στην αγκαλιά του Ιάκωβου..
" Φιλιώ... Να αγκαλιασουμε και την μαμά;"
" Ναι... " και την πήραν και εκείνη αγκαλιά..
Μπήκαν μέσα στο θέατρο και είδαν την παράσταση που ήθελαν και οι τρεις αγκαλιά και συγκινημένοι...
Τελειώνοντας μετά από ώρα βγήκαν αγκαλιασμενοι πάλι και έλεγαν τις απόψεις τους.. Έφυγαν για το σπίτι τους όλοι χαρούμενοι... Μα κυρίως συγκινημένοι από την “Αποδοχή” της Φιλιως...
............................................................