" Η Εισαγγελική Καψούρα"

"Μου χρωστάς μια Εξομολόγηση"

Η Αθηνά με την Φιλιώ και τον Ιάκωβο γυρνούν από το θέατρο όταν της Αθηνάς της έρχεται μια ιδέα...
" Τι θα λέγατε αύριο το πρωί να πάμε Σούνιο;"
" Το εννοείς αυτό;" λένε ενθουσιασμένοι ο Ιάκωβος και η Φιλιώ..
" Ναι... Το εννοώ.. Μου ήρθε τώρα και είπα να το πετάξω! Θέλετε; Θα κάνουμε έκπληξη και στη μάνα μου.."
" Φυσικά και θέλουμε..." λένε και οι δύο ταυτόχρονα και αρχίζουν να γελάνε..
" Δε μου λέτε... Από πότε εσείς οι δύο σκέφτεστε και λέτε τα ίδια πράγματα;"
Κοιταζονται γελάνε και λένε πάλι
" Από σήμερα....."
" Δε παίζεστε ρε...." και έγειρε το κεφάλι της πάνω στη ζώνη ενώ χαμογέλασε..
Έφτασαν στο σπίτι της Αθηνάς.. Ο Ιάκωβος βγήκε και άνοιξε την πόρτα στην Αθηνά..
“ Ωω.. Τι τζεντλεμαν.. Ευχαριστώ!”  και του δίνει το χέρι για να βγει..
Η Φιλιώ έχει ήδη προχωρήσει στο κατώφλι της πόρτας και περιμένει την Αθηνά..
“ Μαμά... Πρέπει να ετοιμαστούμε, όχι πολλά πολλά.. Αντε! "
" Αα Φιλιώ, θα σε μαλώσω.. Δε φτάνει που έφυγες χωρίς αγκαλιά και φιλί, απαιτείς να έρθει η μαμά; " λέει γελώντας ο Ιάκωβος..
" Τι λες; " του λέει η Αθηνά ενώ τον σκουντάει..
" Την αλήθεια, δε φτάνει που δεν με αγκαλιασε, θέλει να πας εκεί.. "
" Έρχομαι παραπονιαρη μπαμπά... " και τρέχει στην αγκαλιά του..
Την αγκαλιάζει και της χαϊδεύει τα μαλλιά..
" Τι θα κάνω με εσένα μου λες; Είσαι ίδια αυτή εδώ... Δεν μπορώ να σας έχω δύο! "
" Να με αγαπάς όπως αγαπάς και την μαμά... Μπαμπά μου αν θες να τα πάμε καλά! " και τον αγκαλιασε σφιχτά..
" Κοριτσάκι μου... Αυτό το" μου " έγραψε στην καρδιά μου να ξέρεις... Θα είμαι πάντα εδώ για εσάς! "
" Ιάκωβε; Θες να σταματήσεις γιατί θα με πάρουν τα ζουμιά; "
" Τι λες Φιλιω; Να σταματήσω; "
" Εμμ.. Ναι, γιατί αυτά τα μάτια δεν πρέπει να κλαίνε βρε μπαμπά.. " του λέει γελώντας και παίρνει τα κλειδιά από την Αθηνά για να μπει στο σπίτι να τους αφήσει λίγο μόνους... Ή Φιλιώ έχει μπει μέσα στο σπίτι ενώ έχει αφήσει τα κλειδιά απ' έξω για την Αθηνά..
" Έχει δίκιο... Αυτά τα μάτια δεν πρέπει να κλαίνε! " και την πλησιάζει για να της σκουπίσει τα δάκρυα που ήδη φαινοντουσαν στα μάτια της..
" Σταμάτα σε παρακαλώ..."
" Γιατί; Δεν είπα κάτι! Βλέπεις είμαι κύριος.." και την αγκαλιάζει.. Ενώ την κοιτάει στα μάτια της λέει ξανά.." Αφού θα πάμε Σούνιο να μου κάνεις κι εκείνη την εξομολόγηση..."
" Την θυμάσαι ακόμα; Αφού σου είχα πει τότε.. Ντρέπομαι! " και κατεβάζει το βλέμμα της.
" Δεν ντρέπεσαι.. Θα μου την κάνεις.. Πάντα την ήθελα, την περίμενα.. Τώρα θα μου την κάνεις.. Έχω κι εγώ να σου πω κάτι.. " και είναι έτοιμος να την φιλήσει..
Πλησιάζει το στόμα της στο αυτί του και του λέει " Τι; Μπορώ και εγώ να μάθω;"
" Όλα στην ώρα τους... Θα μάθεις τότε... " και της δίνει ένα φιλί στο λαιμό..
Η Αθηνά ξενερωμενη από αυτό απομακρυνεται..
" Ένα φιλί μπορώ να έχω" της λέει..
" Άσε με... Με απογοητευσες!"
" Όχι αγάπη μου.." και την πιάνει από το μπράτσο και την φέρνει κοντά του.. Ενώνει τα χείλη του με τα δικά της..
" Άσε με να φύγω.." του λέει με κομμένη την ανάσα
" Δε θα πας πουθενά.." και την φιλάει με περισσότερο πάθος στο στόμα..
" Να αυτά μου κάνεις και δε μπορώ να αντισταθώ.. Σε αγαπώ.." και ανταποκρίνεται στο φιλί του με περισσότερο πάθος..
Την απομακρύνει αφού της δίνει ένα φιλί στο λαιμό και της λέει..
" Πρέπει να ετοιμαστούμε... Έχεις να πάρεις και τον Άγγελο από τον Μάνο... Έχουμε ταξίδι αύριο... "
" Έχεις δίκιο.. Αλλά σε θέλω! "
" Στο Σούνιο...." και της ξαναδινει ένα φιλί στο στόμα..
" Ιάκωβε...... Σε αγαπάω!" και απομακρυνεται για να μπει στο σπίτι..
....................................................
Την επόμενη μέρα το πρωί αφού έφαγαν πρωινό τα κορίτσια και τάισαν τον Ιάκωβο, περίμεναν τον Ιάκωβο για να φύγουν..
Μετά από λίγο χτυπάει το κουδούνι..
" Φιλιώ μου, ανοίγεις; Ο Ιάκωβος είναι..."
" Ναι, μαμά μου.... Ανοίγω"
Και κατευθύνεται προς την πόρτα...
" Καλημέρα κοριτσάκι μου.. Είστε έτοιμοι; Φεύγουμε;" της λέει ο Ιάκωβος και της δίνει ένα γλυκό φιλί στο κεφάλι..
" Καλημέρα μπαμπά μου.. Ναι, είμαστε έτοιμοι... Και ο Ιάκωβος είναι έτοιμος.. "
" Εγώ είμαι έτοιμος εδώ και ώρες... Ήρθα να σας πάρω για να φύγουμε.. "
" Ποτέ δεν θα συνηθίσω να τον λέω Άγγελο μπροστά σου.. Ιάκωβο τον έμαθα χάρη στη μαμα.." του είπε χαριτολογώντας..
Βγαίνει η Αθηνά αγκαλιά με τον μικρό Ιάκωβο...
" Είμαστε έτοιμοι... Ξεκινάμε; "
" Ναι... Βάζω τις βαλίτσες στο αμάξι και φεύγουμε... "
" Αναστασία..... Εμείς φεύγουμε Σούνιο.. Μπορείς να μου φέρεις το καθισματακι του Ιάκωβου; "
" Καλημέρα κυρά μου... Που το έχεις;"
" Στο δωμάτιο μου, ξέχασα να το πάρω... "
" Τρέχω να το φέρω.. " και πράγματι η Αναστασία έτρεξε να το φέρει...
" Ορίστε.. Καλά να περάσετε και τα φιλιά μου στην κυρά Μαρία... "
" Θα της τα δώσουμε μην ανησυχείς...." της λέει η Αθηνά και την φιλάει στο μάγουλο..
.......................................
Είμαστε στο Σούνιο..
Η Αθηνά τρέχει στην αγκαλιά της μαμάς της αγκαλιά με τον μικρό Ιάκωβο..
" Κορίτσι μου... Τι έκπληξη είναι αυτή; Για να σε δω.. "
" Τι έχω βρε μαμά μου; Ίδια είμαι..."
" Τι λες... Έχεις αλλάξει, έχεις γίνει πιο χαρούμενη, πιο γλυκιά... Ξέρει η μανούλα.. Βλέπει.. Και γι αυτό ευθύνεται ο κύριος που είναι πίσω σου!"
" Έλα βρε Μαρία μου... Εγώ δεν έκανα τίποτα.. Η Αθηνά πάντα ήταν τόσο όμορφη.. " λέει γελώντας..
" Να σας θυμίσω ότι είμαι εδώ... Και αν συνεχίσετε θα με πάρουν τα ζουμιά.... "
" Όχι πάλι μαμά μου.. " λέει η Φιλιώ και παίρνει τον μικρό Ιάκωβο στην αγκαλιά της..
Πανε προς τα μέσα και αφού τακτοποιουν τα πράγματα τους κάθονται στο σαλόνι και παίζουν με τον μικρό...
Κάποια στιγμή η Αθηνά με ένα βλέμμα πολύ γλυκό λέει στην μαμά της..
" Μαμά μου... Να σου ζητήσω μια χάρη;"
" Ναι, Αθηνά μου... Πες μου"
" Μπορείς να μείνεις λίγο με την Φιλιώ και τον μικρο για να πάω μια βόλτα με τον Ιάκωβο;"
" Σήμερα; ακόμα δεν ήρθατε;"
" Έλα βρε μαμά μου... Σε παρακαλώ! Έχω λόγο που το λέω.."
" Καλά... Καλά... Θα μείνω! "
" Εξάλλου δε θέλουν πολλά πράγματα... Ξέρει και η Φιλιώ, θα σε βοηθήσει! "
" Εντάξει είπαμε... Θα μείνω... "
" Σε ευχαριστώ πολύ μαμά μου, σε αγαπώ... " και χωνεται στην αγκαλιά της
" Κι εγώ σε αγαπώ ρε μαϊμουδίτσα... "και την κλείνει στην αγκαλιά της..
Τότε ο μικρός ακούει την λέξη και πετάει...
" Μουμου... Λιλια.... "
" Τι είπε τώρα; Μας απείλησε; " λέει γελώντας η Μαρία..
" Όχι ρε μαμά... Ζήτησε αγκαλίτσα ο μαιμουδιτσος..."
" Ισος, Ισος... " λέει και κάνει τα χεράκια του για να τον πάρει αγκαλιά η Αθηνά..
" Τον μπαγάσα.... Τα λέει τόσο χαριτωμένα.. " λέει η Μαρία και του πιάνει τα χέρια για να τον πάρει από την Αθηνά..
" Πάω να ετοιμαστώ για να φύγουμε... "
" Εντάξει Αθηνά.. Πήγαινε! "
Η Αθηνά ανέβηκε στο δωμάτιο της για να ετοιμαστεί.. Αφού ετοιμάστηκε κατέβηκε κάτω...
" Είσαι πανέμορφη... Μαμά! " της λέει η Φιλιώ
" Ευχαριστώ πολύ αλλά νομίζω ότι υπερβάλεις..."
" Όχι... Καθόλου! "
" Ιάκωβε... Πάμε; Γιατί αν μείνουμε άλλο εδώ θα με κάνουν να συγκινηθω πάλι..." και σκουπίζει το μάτι της που ήταν υγρό...
" Πάμε αγάπη μου.... " και της πιάνει το χέρι...
" Να προσέχετε... Καλά να περάσετε και φρόνιμα Ιάκωβε... " λέει η Μαρία και του κλείνει το μάτι...
" Θα σου την προσέχω σαν τα ματια μου.... " της λέει και την παίρνει αγκαλιά για να φύγουν...
.....................................................
Είμαστε κάτω από τον ναό....