Buluşacağımız yere ulaştığımda Yuu orda bekliyordu. Yanına koştum ve sarıldım ona. "Nasılsın Mika?" diye sordu bana neşeli bir şekilde. "İyiyim peki sen?" dedim. "Belli olmuyor mu?" diyip yanağıma bir öpücük kondurdu. "Senin yanında olduğum sürece ben hep neşeli olurum." dedi ve yanaklarımı sıkmaya başladı. "Hadi gidelim!" dedi ve elimi tuttu. O önde ben arkada yürümeye başladık.
Okulun önüne geldiğimizde birileri bizi görüp Guren'e yetiştirmesin diye ellerimizi ayırdık. Sakince okuldan içeri girdiğimizde koridorda kavga olduğunu gördük. Kimizuki ile başka bir çocuk saç baş girmişti. Yuu koşup onları ayırmaya çalıştı. Fakat bunu yaparken kendiside tanımadığım çocuk tarafından bir yumruk yemişti. Endişelenip yanına gittim. "İyi misin Yuu-chan?!" dedim. O da bana eliyle 👍işareti yaptı. Ah.. Diğerleri hala kavga etmeye devam ediyordu. "YETER ARTIK KORİDORDA NE KAVGASI BU!" bağırışım herkesin yüzünü bana çevirmesine neden olmuştu. Bana farklı bir varlıkmışım gibi bakıyorlardı. Yuu ise ayağa kalkıp beni kaldırdı ve elimi tuttu. Beni temizlik malzemelerinin olduğu odaya götürdü ve kapıyı kapattı. Karşımda öylece duruyordu. "Ayyy sesin çok şeker çıktı." Ona anlamsızca bakıyordum. Ha... Ne demeye çalışıyor.
"Tatlı değilim bir kere." dedim. Yuu-chan bana doğru yaklaşmaya başladı. Beni öpmeye başladı bende ona karşılık verdim. Çantalarımızı bir kenara attık. Yuu beni nefessiz kalana kadar öpmeye devam etti. Ayrıldığımızda benim gözlerime bakıyordu. "Ne demeye çalışıyorsun bu bakışla? Eğer düşündüğümse şuan olmaz." dedim. Bana bakmaya devam ediyordu. "Neden? Çok çok tatlısın ama bu haksızlık." elimi yanağına koydum. Derin nefes aldım. "Pekala, seninim. Ama şuan burda değil."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mikayuu
FanfictionBu kitaba 2022 Ağustos ayında başlanmıştır. Bu yüzden ilk bölümleri hayatınızda görebileceğiniz en cringe bölümler. Yani okursanız lütfen ilk bölümler yüzünden beni zorbalamayın. 🙏🤧
