Cevahir🥀

10.Bölüm🥀 Burası Neresi?

Yıldıza dokunmayı unutmayınız lütfen♥️
İyi Okumalar..

~

Bir hafta boyunca her duyguyu iliklerime kadar tatmış, acısını sonuna kadar çekmiştim.

Önce bir mektupla başlamıştı her şey..

Yağmur'un bıraktığı vasiyeti yerine getirmek ve Deniz'e kendimi affettirmekle mi bitirecektim bu hikayeyi yoksa vasiyeti bir kenara bırakıp hayatıma kaldığım yerden devam mı edecektim, onun savaşını kendi içimde verirken Deniz'in karşıma yaralı olarak çıkması benim için en büyük yıkım olmuştu.

Ben her bitti bu son dedikçe geçmişin acı dolu hatıraları her seferinde tekrar tekrar karşıma çıkıyordu..

Ve şimdi de beni hiçbir zaman kabullenmeyen, sevdiğim adamı bırakıp gitmemi isteyen, Yağmur'la doyamadan yaşadığım ama son anılarımızla dolan, Ankara'yı bırakıp gelmeme neden olan kayınbabam
Asım Ak..

Karşımda duran ikiliyle anlamıştım.
Deniz'in yanına gitmekle hata etmiştim, özlemim ağır basmıştı.
Mantığımı kullanamamıştım.

Karşımdaki ikili bana soran gözlerle bakarken ne diyeceğimi, ne yapacağımı bilmiyor kafamda bir kaçış yolu arıyordum ama nafileydi.

Asım Bey kaşlarını hafif çatarak "Ben Asım Ak.. Deniz'in babasıyım.Oğlumun durumu iyi mi hemşire hanım?" dedi

Ben sorduğu soru karşısında şok olurken, susmakla yetindim. O bana bakıp cevap bekliyordu.
Benden bir cevap alamayınca kelimeleri tek tek ve bastıra bastıra tekrar etti.
Yanımda durduğunu yeni fark ettiğim Esra hemşire sorusuna cevap verdi. "İyiye gidiyor Asım Bey."

"Akif peki o nasıl?"

"Akif Bey'in durumu için henüz bir şey diyemeyiz.."

Derin bir nefes verdi. Yanındaki ağlayan kıza dönüp omzuna dokundu. "Üzülme Aslı'cığım. Deniz iyi olacak."
Tahminim doğruydu, bu kız nişanlısı Aslı.
Sarı saçlarını at kuyruğu yapmış, üzerindeki şık elbiseyle haberi alır almaz yola çıktığı belliydi. Gözleri ağlamaktan kan çanağı olmuş. Üzgün duruyordu. Bakımlı tırnaklarıyla önüne gelen saçlarını arkaya attı.

Asım Bey'e dönerek sinirle ve ağlamaklı sesiyle cevap verdi"Evlenme işini o kadar ertelediniz ki. Ya ona bir şey olsaydı, iki senedir Deniz'in beni sevmesini beklemekten bıktım. Zorla güzellik yapmaya çalıştınız bana da inandırdınız, hayaller kurdurdunuz! İçeride ölüm kalım mücadelesi verdi.. Belkide hala veriyor. Verdiğiniz sözleri tutmadınız."

Asım Bey'in yanındaki adam Aslı'nın önüne gelip sakinleştirmek ister gibi omuzlarından tuttu ve kendine çekip sarıldı sıkıca.

"Tamam kızım tamam geçti. Metanetli
olmak zorundayız yavrum. Yapma böyle, Asım'da çok üzgün, görmüyor musun halini? Deniz uyanacak ve sen onun eşin olacaksın merak etme güzel kızım."

"Neden sevmedi beni baba neden.. Gözlerimin içine bile bakmıyor. Nişanlısı diye tanıtıyorsunuz ama o beni hiçbir şeyi olarak görüyor."

Sinirle ayrıldı babasının kollarından
"O KIZ YÜZÜNDEN BABA! O kızdan sonra ne beni ne de bir başkasını sevdi." diye bağırdı.

Yanan gözlerimle onu izliyordum.

O kız Deniz'in kalbinde büyük bir yara açmıştı. Kapanmayan büyük bir yara.
O kız bendim.
Ve ben hemen buradan uzaklaşmalıydım..

Babası Aslı'nın sesini yükseltmesiyle daha fazla sakin kalamadı, sinirlenip kolundan tuttuğu gibi boş bir alana çekerken ben bakışlarımı Asım Bey'e çevirdim.Yanındaki askerlere bir şeyler söyledi, askerler hep beraber uzaklaşmaya başladı..