İlk çocuklar,ailenin ilk göz ağrısı olduğundan sevilirdi, elleri sıcak sudan soğuk suya sokulmazdı.En küçük çocuk ise son çocuk olduğundan mı bilinmez en az, en büyük çocuk kadar sevilirdi, pamuklara sarılırlardı.
Peki ortanca çocuklar?
Ahh onlar mı, en az sevgiyi alan ne yaparsa yapsınlar anne babalarının gözlerine giremez anca gözden düşerlerdi ve en sonunda bu durumdan sıkılır evin en aykırısı olurlardı.
He işte onlardan biride bendim, BENDİNİZ ŞİRİN ALAY...
Yine her zamanki gibi valenin arabamı getirmesini bekliyordum, şaka şaka ne valesi zengin miyim birde vale peh! Dakikalardır gelmeyen otobüs ile içimden sövmeye devam ettim, bir yandan da güneşten korunmak adına durağa doğru ilerleyerek boş banka oturdum.Telefonun ekranını açıp olmayan bildirimleri kontrol ederken hiçbir şeyin olmaması ile içimden söylendim, hiç mi olay yoktu yahu?
Can sıkıntısından ofkarken aklıma gelen saçma sapan olmasını umursamadığım fikirle bir telefon numarası salladım, mesaj atmak yerine aramak daha mantıklıydı ama böyle kocaman bir sorun vardı; Ben karşı tarafla konuşurken ciddi kalamaz, hönkürürdüm bakın gülmek değil, hönkürmek!
Salladığım numarayı Kurban1diye kaydetmiş hızla wattsapa girip adını aratmıştım.Profil fotoğrafında, siyah sadece silüeti belli olan yapılı biri vardı. Yapılı olması azda olsa görünen geniş göğsünden oldukça belliydi. Açıklamasını okurken söylenmeden edemedim; "Meşgulmüş çokta fifi!"
Yüzümde ki aptal sırıtışla klavyeden, parmaklarımı oynatım.
Siz: Selam
Siz: Merhaba
Siz: Güle Güle
Siz: Arnav Singh Raizada'm olmaya hazır mısın?
Geçen saniyelerde ekranı kapalı telefonumdan yükselen bildirimle hızla şifresiz telefonumu açmış direkt sohbete girmiştim.
Kurban1: Elerimde son nefesini vermeye hazır mısın?
Yazdığı şey ürpermemi sağlamıştı ama ben arsız olduğumdan alayla yazmaya devam ettim.
Siz: Senin ellerinde mi!
Siz: Bu bir davetse EVET EVET EVET
Dakikalar sonra gelen mesajı, zaten sohbette olduğumdan saniyesinde görmüştüm ama görmemeyi dilerdim...
Kurban1: Otobüs beklemeye devam et sakın ayrılma oradan ;)
Hızla ayaklanıp duraktan uzaklaşırken bir yandanda klavyede parmaklarımı gezdiriyordum.
Siz: HASSİKTİR
Kurban1: Neden beklemedin?
Kurban1: Merak etme uzak olsa da evinede gelirim.
Siz:Evimin konumunu nasıl biliyorsun?
Stresle tırnağımı kemirirken yükselen bildirim sesi ile uygulamaya girdim.
Kurban1: Troll yapayım derken faka bastın.
Siz: Ruh hastası mısın sen be!
Siz: Evimi araştıracak kadar aşık olman gözlerimi yaşarttı...
Kurban1: Acaba karşı karşıya gelince de böyle cibiliyetsiz kalabilecek misin?
