"ဟိုင်း"
မက်သရူးကျောင်းဆင်းတော့ ရှေ့ပေါက်ဝမှာ စောင့်နေတဲ့ ရစ်ခီ့ကို တွေ့လိုက်ရတယ် အကုန်လုံးက ဝိုးကနဲဝါးကနဲ... ကျောင်းသူတချို့ထံမှလည်း
"ဒါ မက်သရူးအကိုလားမသိဘူး အရမ်းချောတာပဲ"
"ကောကောရဲ့ ဆံပင်ဝါလေးတွေက နေမင်းကြီးဆိုရင်တောင် ကိစ္စမရှိဘူး အနီးကပ် ကိုင်ကြည့်ဖူးချင်တယ်" (ဒါအာသာပြောတာ)
မက်သရူးလည်း ကျောင်းသူတချို့ရဲ့စကားများကို လစ်လျူရှုလိုက်ပြီး သူ့ကိုနှုတဆက်လိုက်တဲ့ ရစ်ခီ့နားသွားပီး
"တော်တယ် ငါကစောင့်ရရင် မကြိုက်တတ်ဘူး"
မျက်မှန်အမဲတပ်ထားတဲ့ကြားမှ ရစ်ခီ့မျက်ခုံးတွေ အပေါ်တက်သွားတာကို မက်သရူးမြင်ဖြစ်အောင် မြင်လိုက်ပါသေးသည် သို့သော် ရစ်ခီက ဘာစကားမှပြန်ဆိုခြင်းမရှိဘဲ မက်သရူးကို ကားတံခါးဖွင့်ပေးလိုက်သည် မက်သရူးလည်း အထွန့်တက်မနေတော့ဘဲ ဝင်ထိုက်လိုက်သည် ထို့နောက်ရစ်ခီက ကားပေါ်တက်ပီး နာမည်ကြီးစားသောက်ဆိုင်တစ်ခုဆီကို မောင်းသွားလိုက်သည်
———
"ဟန်ဘင်း မက်သရူးကို မခေါ်တော့ဘူးလား"
"အင်း သူဒီနေ့ သွားစရာရှိလို့တဲ့"
ဟန်ဘင်း Keita ကိုပြန်ဖြေရင်း car parking ဆီကို ဦးတည်သွားလိုက်သည် ထို့နောက် Keita ကိုနှုတ်ဆက်ပြီး ကားစက်နှိုးကာ ထွက်လာလိုက်သည် ကျောင်းရှေ့မှာ လူတစ်ရုံးရုံးဖြစ်နေတာမို့ကြည့်လိုက်တော့ မက်သရူးနဲ့ ဆံပင်အဝါရောင်ကောင်လေးတစ်ယောက်.. ထိုကောင်လေးကြည့်ရတာ ဟန်ဘင်းထက်ငယ်ပုံရသည်
'မက်သရူးသွားဒိတ်မှာ သူနဲ့လား'
မက်သရူး ဟိုတစ်ယောက်ကားပေါ်တက်တဲ့အထိ ဟန်ဘင်း ကားရပ်ကာ ကျောင်းထဲကသေချာကြည့်နေမိသည် မက်သရူးကတော့ သူ့ကိုမြင်ပုံမပေါ်...
—————
မက်သရူး ရစ်ခီခေါ်လာတဲ့ စားသောက်ဆိုင်ရောက်တော့ ခုံမှာထိုင်ပြီး သေချာလှည့်ပတ်ကြည့်နေမိသည်
VOCÊ ESTÁ LENDO
Once We Get Married (mattbin/ binthew)
Fanficငယ်ငယ်လေးကတည်းက ခင်လာကြတဲ့ သူနှစ်ယောက်.. ကံကြမ္မာက လက်ထပ်ဖို့ဖန်လာတဲ့အခါ အချစ်ဆိုတဲ့အရာတစ်ခု သူတို့နှစ်ယောက်ကြား ပေါက်ဖွားလာနိုင်မလား Mattbin/ binthew
