Ay dolanmış yine yüzüne,
Gözlerin evreni ışıtıyor Mevâ.
Gök toplanmış işte pencerene,
İçimde akan nehirlerin yolu senden geçiyor.
Sana varıyor cümle ırmaklar,
Kelimelerden köprüler kuruluyor yoluna.
Uzatıyorum cümleleri, yorgun bakışlarım.
Affet Meva!
Kalkamasam da altından kelimelerin,
Sana sevdam hep yedi renk.
Geceye sığınır gibi sığınıyorum gözyaşlarına,
Efsununa kapılmış uslanmaz gönlüm.
Işığımsın Meva,
Çevirme yüzünü gözlerimden
Yıkılmasın içimde yaşattığım şehir,
Gök bahçemden eksilmesin yıldızlar.
Gitme benden Mevâ,
Tutuşmasın kâinat.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Feliks Kulpa
Poetryzamanında sevdiğim, zamansızca sevdiğim ve her zaman seveceğim adama.. adına mesut cinayet dedim. yani bir nevi aşk. ilk gibi, tek gibi, ömür gibi bir aşk. öyle ki yokluğu şiir, varlığı masal. ruhu ruhuma değmiş, gölgesi gölgeme karışmış ben nasıl...
