Kirpiklerindeki bahar kalıntıları,
Yüreğimde onulmaz yaralar bıraktı.
Beni beklemeden açmışsın,
Yalancı bir bahara aldanmışsın.
Ömrümün hercaisi, gençliğimin kederi
Ahdimiz vardı, birlikte açacaktık hani?
Kirpiklerinde bahar kırıntıları,
Roma'yı gözyaşlarım yaktı,
Yüreğim Olympos'un zirvelerine çıktı,
Sensiz her yaptığım, işte böyle yıkıktı.
Bekle, açma demedim mi?
Bahara aldanma demedim mi?
Demedim mi senin baharın benim?
Haziranda yüreğimi üşütenim.
Ben seni kışın sevecektim,
Üzerine titreyecektim.
Sen beni terk ettin,
Yüreğimi büküp gittin.
Bense seni şiir ettim,
Yüreğime mühürledim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Feliks Kulpa
Poetryzamanında sevdiğim, zamansızca sevdiğim ve her zaman seveceğim adama.. adına mesut cinayet dedim. yani bir nevi aşk. ilk gibi, tek gibi, ömür gibi bir aşk. öyle ki yokluğu şiir, varlığı masal. ruhu ruhuma değmiş, gölgesi gölgeme karışmış ben nasıl...
