Feliks Kulpa

Beşte Bir

Muğlak bir rüzgara kapıldı gönül iklimim,
Ne desem tesiri yok aşktan yana.
Korkuyorum, dünyam başıma yıkılacak gibi
Altında kalacağım son sözlerinin.
Korkuyorum, soğutma yüreğini.

Ufkun sonsuza değdiği yerde,
Bilinmeze kafa tutan, asi bir nokta.
Sevdim mi yumuşak başlı, utangaç bir kız
Kızdım mı cehennemden bir kesit, inatçı bir iz.
Korkuyorum, senden öteye gidemeyeceğim.

Sararmış yapraklar gibidir şimdi yüzüm,
İçimde senden kalan, yürek delen bir hüzün.
Andırır yaralı bir geyiği yaz akşamları,
Sevgilinin söyleyişiyle şekerrenk bir melodi.
Korkuyorum, unutamayacağım gülüşlerini.

Tan yerini ağartan Rabbe yemin eder gibi,
Daha gök aydınlanmadan seviyorum seni.
Ölüm kokulu odalardan sızan çaresiz dualarla,
Bekliyorum yollarda inşirah serinliğinde, sessiz sedasız. Korkuyorum, ahdimiz yarıda kalacak.

Akan derenin huzur veren şırıltısında,
Canımı kanatan bir aşk ve ısırgan otundan bozma acılarla,
Seni özlemek ne güzel, ne güzel hasret çekmek
Gülüşlerinin gölgesinde serinletirken yüreğimi.
Korkuyorum, bozulacak hayallerimdeki sûretin.

Faydası yok kalemimin, sana yazmadıkça
İstemem, aşkın süheyla meltemi yüreğimi yakmasın.
Yanacaksam yokluğunun soğuğunda yanmalıyım,
Öleceksem gözlerini gördüğüm anda.
Korkuyorum, sensiz iki ömre merhaba diyeceğim.

Arzı bana dar etti özlemin,
Söyle, sensiz bulmasın beni ölüm.
Karanlığı korkutacak kadar kötüyüm bugün,
Ne olur, hüznümün ateşini söndür artık.
Korkuyorum, sevdikçe kanayacak yüreğim.

Şükrümdü, gecenin karanlığına vurulan kilit
Bazen umuda dokunuş, bazen kadim bir kadeh,
Huzurun altın renkli şarabının içildiği.
Yüreğim sensizlikte yanıyor alev alev,
Korkuyorum, bu sevdanın yalnız külleri kalacak.

Ürkek bir papatyaydım, açtım gönlünün sıcak ikliminde
Bana hayat veren o yürek şimdi nerede?
Kalmadı sevdanın harı, alabildiğine çorak
Kaskatı ve yakın, kıtaların yakınlığı kadar.
Korkuyorum, sana uzak bir bakış olacağım.

Kaçamıyorum, hayalin canımı yaralıyor,
Olmadığın her an kül bulutu hüzünler yağıyor yüreğime.
O küller bir zaman güldü hemde,
Bakışın külü güle, gidişin gülü küle çevirdi.
Korkuyorum, bensiz her gülüşünde küle döneceğim.

Rayihâsı farklıymış bu özlem denen duygunun,
Biraz acı, biraz kan, çokca sen.
Bende bu kadar çok olmana rağmen,
Neden bu kadar yoksun ki sen?
Korkuyorum, yüreğim hasretinin altında ezilecek.

Üstümden bir türlü atamıyorum mutlu anıların acılarını,
Ah, gidişine yandığım! Ne güzel yakıyorsun öyle canımı. Korkma; seni bende yaşatacağım, canımda saklımsın
Seninle her acım, her gülüşüm seninle; sensiz bir şekilde. Korkuyorum, hayalin de beni terk edecek diye.

Bulutsu sesin çıkmıyor aklımın sokak aralarından,
Her köşe başında yıkılıyor yüreğim.
Bir kahkaha tufanını tarumâr ediyor gidişin,
Hüzünle karışık sitem yağıyor geceye, sensizce.
Korkuyorum, gönlümün gökyüzü siyaha boyanacak.

Uykusuz gecelerden sesleniyor yüreğim,
En güzel anılarımı çalıp nereye gidiyorsun maverâm?
Hayallerimi bari bana bırak,
Zaten senden başka her yol bana ırak.
Korkuyorum, gönül menzilime karlar yağacak.

Lale yapraklarına yazıyorum artık hikayemi,
Vazgeçtim, sensiz papatyadan da bahardan da.
Kavrulsun yüreğim kışın ortasında,
Ayrılacaksa yollarımız başka ırmaklara.
Korkuyorum, sularımız başka denizlere karışacak.

Uğrak yeri oldu yüreğim;acının, özlemin, sitemin
Her baharın başında misafirdir bana ve her kışın yazında. Kapıyı kapatıp, kabul etmeyim misafiri diyorum
Lakin adınla çalınıyor kapım, ne yapayım?
Korkuyorum seninle açılan bu kapı sensiz kapanacak.

Telâfisi olmayan bir ömrün haziranında,
Bulduğum gün kaybettiğimin hatırasıyla,
Her gün canımı kanatarak, aşk diye diye
Yaşıyorum, elhamdülillah.
Korkmuyorum; kalbimde Allah var, Rahman yâr.