Baharıma karlar yağdıran,
Gece gözlerinden öpüyorum.
Hüznün hicaz makamında,
Ve bir serçenin gözyaşlarında görüyorum.
'Aşkın kelime anlamıdır adının.'
Adın ki zehri şerbete çeviren,
Ferhat'a nice dağlar deldiren.
Adın ki Mirza'yı Kerem eyleyen,
Mecnun'u çöllerde üşüten.
Sensizliğin ilk alfabesi,
Kelimelerimin gülüşüdür adın.
Bir şiir gibi,
Gecenin en köyü deminde karnımı ağrıtan.
Ve seni hiç bırakmayacak olan.
Yazamadığın en güzel şiir,
Sahip olamayacağın kadar güzel.
Bir masal gibi,
Zihnimin koridorlarında çınlayan sesin.
Şaire ruhumun intiharıdır kimsesizliğin.
Bakışlarındaki meçhul hayat gibi,
Ömrüne sinmiş acımasız bir telaş.
Yuvan olmak istemem bundan,
Bundan, bırakıp da gidemeyişlerim.
Ve sensin, gidemediğim tek yerim.
İşte şimdi kelimelerimi de bırakıyorum yetim:
"Benimle olamadığın kadar mutlu ol sevdiğim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Feliks Kulpa
Poetryzamanında sevdiğim, zamansızca sevdiğim ve her zaman seveceğim adama.. adına mesut cinayet dedim. yani bir nevi aşk. ilk gibi, tek gibi, ömür gibi bir aşk. öyle ki yokluğu şiir, varlığı masal. ruhu ruhuma değmiş, gölgesi gölgeme karışmış ben nasıl...
