Sen geliyorsun aklıma,
Ardından bin bir eyvah.
Ne gönlüm söylüyor ne kalemim yazıyor,
Gözlerinin içinde ruhum dua ediyor.
Duadan geriye bir aminim kalıyor,
Gecenin rahmetine bin rahmet yağıyor.
Kalbimde hüzünler,
Gözlerimde yabancı bir siluet.
Raks eder gibi tene sitem dokuyor,
Ne canım yanıyor, ne yürek dağlanıyor.
Bir sükût lehçesinde,
Yüreğe şerha şerha aşk,
Kağıda bin bir şiir
Kaderimeyse bir şükür düşüyor.
Aşk meclisinde mürekkep kokusu olmaz imiş,
Gönlüm aşkı kendi canıyla yazıyor.
Halim bitap, faniliğim müşkülpesent
Ne desem de sökülse canımdan şu kement?
Bağlamışım matemi yüreğime görünmez bir urganla,
Kördüğüm misali, çözülmüyor; kaynaşıyor canımla.
Ahvâlimi anlatmaya söz yetmez amma,
Kalpten taşan kağıda düşer zamanla.
Dudaklarımda çöl uykusu,
Yarılmış vâhayı göremeden.
Visale erişemeden.
Ve sen geliyorsun aklıma,
Ardından bin bir eyvah.
Vuslatımın adresi alem-i berzah.
Şimdi ne sitem var ne figan,
Gönlüm yalnızca Allah'a dayan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Feliks Kulpa
Poetryzamanında sevdiğim, zamansızca sevdiğim ve her zaman seveceğim adama.. adına mesut cinayet dedim. yani bir nevi aşk. ilk gibi, tek gibi, ömür gibi bir aşk. öyle ki yokluğu şiir, varlığı masal. ruhu ruhuma değmiş, gölgesi gölgeme karışmış ben nasıl...
