Beklemek en dipsiz hali yalnızlığın,
Meçhule adamak kendini,
Bilinmeze teslim olmak bir nevi.
En çetin imtihanlardan,
En dipsiz uçurumlardan,
Yalnızca bir ismi düşünerek geçmek
Ve geleceğine kara bir çizgi çekmek.
Beklemek, beklemek, beklemek...
İçinde yaşatmak ölmüş şeyleri,
Bir türlü kabullenememek gerçekleri.
Alabildiğine karanlık bir yolda,
Yüreğini derinden yakanın hatırasıyla,
Yürümek ömrün boyunca.
Yürümek, yürümek, yürümek...
Yolun ona ulaşacak diye yorulmayı unutmak,
Dur durak bilmeden hayaline dokunmak.
Gitse de bitmiyor sevgi,
Yanan ateşin illaki kalıyor külleri.
Yaraya kül basıp giden sevgili,
Gitmekle bitmiyor sevgi,
Yürek her daim istiyor seni.
İstemek, istemek, istemek...
Oruçlunun suya kanması, hastanın ölümü umması
Mecnun'un ateşlerde yanması, İbrahim'in Rabbini bulması.
Öyle güçlü, öyle candan
Giden öyle kolay kopmuyor candan.
Lakin ferahlık veriyor yüreğe yüce Yaradan.
Korkma uçurum çiçeğiyim diye
Hala sevebiliyorum seni, uçurumun dibinde bile.
Senin gamsız yüreğin silse de,
Kalıyor hatıralar gönlümün en mahrem köşesinde.
Derin, dipsiz, uçsuz bucaksız...
Öyle derin ki ulaşmak zor
Uçurumdan dipsiz, ateşten kor.
Ne söylersem söyleyim, olmuyor
Yüreğim seni çok seviyor.
Bulutsuz bir gecede aya bakarak,
Ve bir yudum çayın tadına vararak
Fark ediyorum ki eski zaman aşığıyım.
Silik bir hayalindir tüm azığım.
Hala yazıyorum adını şiirlere,
Şiirden de vazgeçtim, gelmenden de.
Ben yazarsam silinir, Rabbim yazsın,
Bizi birbirimize kördüğüm yapsın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Feliks Kulpa
Şiirzamanında sevdiğim, zamansızca sevdiğim ve her zaman seveceğim adama.. adına mesut cinayet dedim. yani bir nevi aşk. ilk gibi, tek gibi, ömür gibi bir aşk. öyle ki yokluğu şiir, varlığı masal. ruhu ruhuma değmiş, gölgesi gölgeme karışmış ben nasıl...
