Korkuyorum~' -Minsung-

|-Güven-|

Onlar hızlandıkça Jisung da hızlanıyordu. Minho bunu fırsat bilip gittikçe hızlanıyordu.

Bangchan: Napıyorsun sen? Çocuk hızlanıp duruyor! O hızlandıkça daha çabuk varacak, umarım ki bunun farkındasın.

Minho: Susun ve sadece izleyin.

Minho daha da ve daha da hızlandı. En sonunda Jisung yavaşladı. Derin derin nefesler aldı ve daha sonra durdu, dizlerinin üstüne düştü. Ağladığını gizlemeye çalışıyordu. Minho o an arabayı durdurdu ve arabadan indi. İndiği gibi Jisung'un yanına koştu.

Minho: Neden böyle yaptın, benden seni unutmamı ist... Sen ağlıyor musun? Yapma ama nolursun! Ağlayan gözlerine kurban olurum senin çocuk. Ağlama! Sen gidersen nasıl mükemmel olabilirim ki? Lütfen böyle düşünme! Beni mükemmel yapan kişi sensin! Beni mutlu eden de sendin! Benim her şeyimsin, tüm dünyamsın lan sen!

Jisung: Bırak beni Minho! Gideyim! Başınıza dert açmaktan ben yoruldum siz benim dertlerimden yorulmadınız! Bırakın beni! Sizi üzmekten başka hiç bir işe yaramıyorum. Size yaptığım hiç bir fayda yok! Sizin başınıza sürekli dert açtım! Üzgünüm, her şey için! Lütfen bırakın beni! Gerçekten! Kendimden nefret ediyor...

Bangchan: Hayır etmiyorsun, biliyorum. Sadece üzgün olduğun için bunu söylüyorsun. Bak bana, biz senden hiç bıkmayacağız anladın mı? Minho da seni hiç unutmayacak. Biz hep yanı başında olacağız. Her zaman yardımına koşacağız. Seni hiç bırakmayacağım, hep ağabeyin olacağım. Sen hala bebeksin! Sen ağladığında kim yanına gelecek? Kim benimle uğraşacak ya da kim yolda giderken koluma girip heveslice bir şeyler anlatacak? Kim beni hareketleri, düşmeleriyle gülme krizine sokacak?

Seungmin: Çocuk sen olmadan benim şakamın neşesi kalmaz, biz sen gülünce gülüyoruz. Sen bizi hiç üzmedin ki! Sen gidersen daha çok üzülürüz! Biz seni dertlerden kurtarmaya bayılıyoruz! Ayrıca sen gidersen kim benim şakalarımı eleştirecek, kim gelip kafama vuracak? Kim tüm neşesiyle herkesi güldürecek? Ya da ben sıkılınca kimi gıdıklatacağım?

Felix: Evet. Ayrıca sen brownielerimi yiyince gözlerindeki parıltı dünyalara bedel. Sen gidersen ben o parıltıyı kimde göreceğim? Kimin uykusunda brownielerimi yediğini gördüğünü duyacağım? Kim gelip bana " Oyun oynayalım mı?" diye soracak? Kim gelip browniemin çikolatasının artıklarını yiyecek? Söyler misin, kim gelip kafamı okşayarak beni uyutacak?

Changbin: Bana bak seni afacan, seni yaşadığım sürece hep koruyacağım, anladın mı? Benden öğrenmiş olabilirsin ama benim hobim seni korumak. Senle rap yapmayı,  yaparken de gülmekten ağlamayı nasıl unutayım? Kim korkunca benim arkama saklanacak? Ya da kimin arkasından gelip ona sarılacağım? Kiminle kitap okuyacağım?

Hyunjin: Manyak şey! Seni öylece bırakamam. Felix'le ayrıldığımızda kiminle dertleşeceğim, canım sıkıldıkça kimin popişine dokunacağım? Kim gülerken ağzına vuracağım? Kim ben dans ederken odayı basacak ve ben de onu döveceğim? Kiminle birbirimizin üzerinden atlayacağız? Ya da sıkıldıkça kimin yatağına gelip yanına yatıp onu döveceğim? Söyle bakalım.

Jeongin: Hyung, bunu gerçekten düşünmedin değil mi? Gitmeyi yani. Sen gidersen ben kime saniye "İyi misin?" diye soracağım? Ya da kime salak saçma lakaplar takacağım? Kim gelip beni gıdıklayacak? Kim ben lavaboya gidince beni göremeyip ağlayacak? Grubun neşesi kim olacak peki? Lütfen gitme. Seni bırakamayız. Sen bizim için çok değerlisin. Lütfen... Gitme hyung...

Jisung bu sözlerden sonra çocuklara bakmıştı. Hayatlarında gerçekten bu kadar önemi var mıydı? Ve yine klasiğini yaparak ağlamaya başladı. Herkes koşarak ona sarıldı.

Jisung: İyi ki varsınız çocuklar. Siz olmasaydınız ben ne yapacakt... LAN DURUN GIDIK- PUHAHAHAHHAH!

Bangchan: Bizi bırakacağın için ceza! 

Minho: Bu da benden seni unutmamı istediğin için ceza!

dedi ve yanaklarını sıktı.

Jisung: Bu biraz ödül oldu sanki!

Jeongin: Üşüdüm ben, eve gidelim!

Bu sözden sonra herkes arabaya bindi ve sohbet edip gülüşerek eve doğru gittiler. Jisung çok daha rahattı artık. Çünkü sevdiklerinin yanında, güvendeydi. Onları üzmediğini, aksine mutlu ettiğini de biliyordu artık. Çok mutluydu onların yanında, güvendeydi. Evindeydi...