Bangchan erkenden kalkıp kahvaltı hazırlamaya koyulmuştu. Herkes uyuyordu. Bangchan, dünü düşünüyordu. Jisung'un dün neden öyle olduğunu anlamamıştı. Jisung, o gün hep neşeliydi. Bangchan düşünmekten yumurtayı unutmuştu.
Jisung yanık kokusuna uyanmıştı ve koşarak mutfağa gitmişti. "Bangchan!" diye bağırdı. Bangchan bağırmasıyla o dalgınlıktan kurtulmuştu. Yumurtayı yanmaktan kurtarıp masayı hazırladılar.
Bangchan: Dün neden öyleydin?
Jisung şaşırmıştı.
Jisung:Sadece... Öyle mutlu bir günde ailemin eşyalarını görüp üzülmek istemedim.
Bangchan: Oh iyi o zaman. Kötü bir şey oldu sandım.O sırada Jeongin kalkmış ve masaya oturmuştu. "Yemek nerde?" diye bağırdı. Bu bağırışla Jisung yerdinden zıpladı. Jeongin ve Bangchan gülmeye başladı. Jisung kalbini tuttu ve o da gülmeye başladı.
Jeongin: Neden yaşlı dedeler gibi duruyorsun?
Jisung: Asıl Bangchan öyle duruyor, baksana şuna!Bangchan elini sandalyenin kenarına koymuş ve belini tutmuştu. Tam bir dede duruşuydu.
Seungmin: AYLARDIR BANGCHAN'IN YAŞLI OLDUĞUNU SÖYLÜYORDUM!!! HAKLIYDIM!
Jisung: SEN NERDEN ÇIKTIN BE?!
Seungmin: Yataktan ;)
Bangchan: 1.si ben yaşlı değilim! 2.si onu mu dedi bu manyak?!
Seungmin: 1.si evet yaşlısın 2.si şaka yapıyorum.
Bangchan: He anladım.
Seungmin: Aferim.İçeriden yine birisinin ayak sesi geldi. Arkadan esneyerek gelen bir Hyunjin çıktı.
Jisung: Aaa boz ayı.
Bangchan: AĞZINA SİNEK GİRCEK AÇMIŞSIN 90 KARIŞ!
Hyunjin: He tamam he.
Jeongin: Sus be.
Hyunjin: Sen neye ayarlanıyon acaba?
Jeongin: Sana ne?" Uf uf ne dedi." diye bağırdı içeriden Minho.
Seungmin: Sen ne ara kalktın lan?
Minho: 3 saat falan oldu.Jisung su içiyordu ve Hyunjin'e dönüktü. " 3 saat"i duyunca ağzındaki suyu Hyunjin'in üstüne fışkırttı ve " Çüş!" diye bağırdı.
Hyunjin, Jisung'u dövücek gibi bakıyordu. Bangchan gülmekten ağlıyordu. Felix de kalktı. " Arhğ" diye bir esneme sesi duyuldu.
Hyunjin: O neydi lan?
Felix: Esnedim!
Jisung: Oha! (güler)Herkes mutfakta toplandı. Masaya oturdular. Bangchan, ortaya yumurtayı koydu. Jeongin hemen yemeye başladı.
(...)
Herkes kahvaltıyı yapmıştı. Jisung ve Seungmin markete gideceklerdi. hava güneşli olduğu için herkes dondurma istemişti.
Seungmin: Hepsini not ettin mi?
Jisung: Evet. Minho, Bangchan, Jeongin ve sana çikolatalı; Ben, Changbin, Felix ve Hyunjin'e yaban mersinli.Seungmin başıyla onayladı ve "Çıkalım" dedi.
Yoldayken marketin yolunu bulmak için 40 kişiye sormuşlardı. İkisi de kendi evinden gitmeyi öğrenmişti. Artık ayakları bile onlara sövüyordu. Jisung derin bir iç çekti.
Seungmin: Ay yeteeer çok yorulduuum.
Jisung: Ben farklı mıyım sence Seung?
Seungmin: Aaaaa şurdaaaaaa
Jisung: Hani?!
Seungmin: BaaaakJisung, onu görünce koşarak kapıdan içeri girdi. Seungmin koşamadı. Arkasından öylece baka kaldı.
Jisung hemen dondurma reyonuna gitti. 3 yaban mersinli 4 çikolatalı kalmıştı. Jisung " Neyse ben yemem" diyerek hepsini aldı. Kasaya gittiğinde dondurmaların hepsinin tam 90 Won tuttuğunu gördü ve yanlarında da 90 Won almışlardı.
Marketten çıktığında Seungmin poşete baktı. Gözüyle tek tek saydı. Bir şey demeden yürümeye başladı.
Seungmin: Burada 7 tane var?
Jisung: Evet. Sadece 1 yaban mersinli yoktu, ben de yemem diye almadım kendime.
Seungmin: Hadi y...
Jisung: Boş ver.Jisung erimesinler diye hızlandı. Seungmin'e gel işareti yaptı. Seungmin de istemeyerekten yanına gitti.
(...)
Eve geldiklerinde kapıyı Bangchan açtı. Hemen dondurmaları aldı ve herkese dağıttı. Jisung yukarıda olduğu için ona sonra veririm diye düşünmüştü ama ona kalmadığını gördü.
Bangchan: Birine fazladan mı verdim?
Jeongin: Hayır hepimizde bir tane var.Tam o sırada Jisung aşağı indi. Su aldı ve odasına geri çıkmak için yukarı yöneldi. Bangchan onu kolundan tuttu.
Jisung: Efendim?
Bangchan: Senin dondurman yok.
Jisung: Evet ben yemeyeceğim.
Minho: Nedenmiş o?
Jisung: İstemiyorum.
Hyunjin: Hayır istiyordun.
Jisung: Şu an istemiyo...
Felix: Şşt bahane istemiyorum al benimkini.
Jisung: Yok siz yiyin.dedi ve odasına çıktı. Herkes ona öylece bakıyordu. Bangchan çok garipsemişti. Genelde Jisung,yemekleri reddetmezdi.
Minho: Genelde reddetmezdi.
Bangchan: Seungmin yolda bir şey mi oldu?
Seungmin: Bildiğim kadarıyla olmadı.
Bangchan: Ben dayanamıyorum yukarı, ona bakmaya çıkıcam...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Korkuyorum~' -Minsung-
FanficHan henüz 15 yaşındayken ailesini kaybetmişti.Her şey onun üzerine gelirken okulunu değiştirmek de onu kötü etkileyecekti.Fakat Lee Minho, hayatını etkileyecekti.