Korkuyorum~' -Minsung-

~'İyiyim'~

Jisung, Minho gelene kadar kendine sorular sorup durdu. "Daha ilk günden ne aşkı bu Jisung? Delirdin mi sen? Her sevgilin seni aldatmadı mı? Nasıl güvenebilirsin yine? Sadece aynı olduğunuz için mi yani? Deli misin? Çocuk zaten sana bakmaz neyin kafası bu!? "

Aklını toparlaması lazımdı ama işte, bu imkansızdı şu anda. Çünkü bir yandan ailesinin katilini arıyor, bir yandan aşkıyla uğraşıyor, bir yandan kendisine bakıyor, bir yandan da köpeğine bakmak zorundaydı. Bu halde kim kafasını toparlayabilirdi ki?

Jisung:Ah Bbama, keşke veteriner kontrolümüz daha geç olsaydı. En azından ailemi korurdum...

Minho kapıdan ona bakıyordu. Jisung farkında değildi. Kurduğu cümleden sonra yine ağlamaya başladı. Minho hemen yanına koştu.

Minho:Şşt ağlama küçük sincap, ağlama...
Jisung:S-sincap?
Minho:Önce ağlamayı bırak min... Sincap
Jisung:Nasıl bırakayım? Annem bana "Az sonra gitsen olmaz mı? " demişti ve ben dinlemeden gitmiştim... Nasıl ağlamayayım..? Hepsi benim yüzümden oldu...
Minho:Sen nereden bilebilirdin ki? Hem neden çıkmıştın ki?
Jisung:Köpeğim Bbama için, veterinere götürdüm...
Minho:Bak senin suçun değil. Sen köpeğin için gitmişsin.
Jisung:Ama...
Minho:Şşt şşt şşt.Sus bakalım. Aması maması yok. Senin suçun değildi. Bu kadar.

Jisung derin bir iç çekip sustu. Minho yanına oturdu ve elini elinin üstüne koydu. Jisung bunu beklemediği için afalladı.

Minho:Seni anlayabiliyorum. Kendi suçun olduğunu düşünüyorsun ama değil. Sen sadece köpeğinin iyiliğini istemişsin. Sorun yok yan...

Tam konuşurken zil çaldı. Herkes dışarı çıktı. Jeongin revir katında olduğu için hemen içeri girdi.

Jeongin:İyi misin Sung?
Jisung:İyiyim Jeong, iyiyim.
Felix:Ama Jeongin çok şanslı!

Jeongin, bunu beklemediği için yerinde sıçradı ve yere yapışacakken Changbin onu tuttu.

Changbin:Dikkat et küçük.
Jeongin:S-Sağol Changbin.
Felix:Uuu yeni aşk kuşları
Changbin:Kapa çeneni Felix!
Jisung:Ama Changbin(Changbin'in elini göstererek) onu hâlâ belinden tutuyorsun!
Jeongin:Ah!
Changbin:Jeong ya! Neden yere attın kendini?
Jeong:Bilmem? Acaba utandığımdan olabilir mi?!
Minho:Felix ve Jisung bir aşkın başlamasına mı yoksa açıklanmasına mı neden oldu dersiniz?
Changbin:Ah-Ne?! Saçmalama!
Jeongin:Ama Cha...
Changbin:(fısıldayarak) Kapa çeneni küçük.
Felix:Tamam bunlar sevgili!
Changbin:Ya ama şimdi yani şöyl...
Jeongin:Tamam anladılar zorlama.
Changbin:Hayır değiliz ki?
Jeongin:Ama şey, hoşlandığımızı anlamadılar mı?
Changbin:Benden mi hoşlanıyorsun?

Jisung'un gülmekten gözünden yaş gelmişti. Minho da gülüyordu. Böyle bir olayda ilk defa gülüyordu.

Changbin:Of gerçekten belli oluyor muydu?
Jisung:Hm hm, çok fazla.
Minho:Ay yeter gözüm ağrıdı!
Jisung:Gözün mü ağrıdı? (güler)
Minho:Ay ağzım dicektim!

Zil çaldı ve Jisung ayağa kalkmaya çalıştı.

Minho:Hop hop hop hop nereye?
Jisung:Derseee!
Minho:Tch! Olmaz!
Jisung:Ama niye ya!?
Minho:Çünkü hastasın.
Jisung:Tamam ya! Son ders zaten.

Jisung'un gözleri kapanıyordu. Minho gözlerinin üstüne elini koydu.

Jisung:Telefon...
Minho:Hm?
Jisung:Telefonuma gelen mesaj.. "Sıra sende" yazıyordu. Korkuyorum Minho...
Minho:Ben burdayım Sung, burdayım.
Jisung:Bana bir daha "Minik" demesen olur mu?
Minho:Neden?
Jisung:Annem ve babam... Bana minik derlerdi de...

Minho eliyle ağzına fermuar çeker gibi yaptı.

Minho:Hangi kelimeydi o?
Jisung:Ya! (güler)

(...)

Jisung'un gözleri kapanmış ve uyumuştu. Minho ona bakıyordu.

Minho:Çok tatlı uyuyor... Neyse artık çıkması lazım. Ama uyandırmak istemiyorum.

Jisung gözlerini açtı. Gözlerini oluşturdu.

Jisung:Ne zaman çıkacağız?
Minho:Şimdi.Hadi kalk bakalım.

Jisung ayağa kalkamadı. Başı dönüyordu. Sanki zehir içmişti. Minho koluna girdi ve yürümesine yardım etti.

Minho:Çantan da burada. Bize gelmelisin. Tek kalamazsın. İtiraz yok.

Jisung sadece kafasını salladı.

(...)

Felix, Hyunjinlere gitmişti. Hyunjin, garip hissediyordu.

Felix:Hyun? İyi misin?
Hyunjin:Bilmem iyi miyim?
Felix:Bence bu seni iyi hissettirecek.

Dedi ve dudağına öpücük kondurdu.

Hyunjin:Beni çok iyi tanıyorsun sevgilim...