7.Bolum

91 17 19
                                    

Hepinize teşekkürler. Normalde hikayede de söylediğim gibi bu fice alisamamistim ve silmek istiyordum.

Fakat hem emeklerime hem sizlere bakıp silmemeye karar verdim.

ilk önce AyaKranolu olmak üzere sizler sayesinde bu karara vardım.

•|•Tesekkurler <3
AyaKranolu
Ve bir cok kişi

'|•|'

Dolaşmak için çıkmıştım. Evime yakın bir park vardı ve oraya gidiyordum.

Aslında hergün oraya gidiyordum. Orada egzersiz yapar, kitap okur, arkadaşlarla buluşur ve bazı farklı aktiviteler yapardım. Hem büyük, hem de yeşillik bir alan olmasına rağmen böcek oranı çok azdı. Tabi olanlarda çok büyüktü.

Daha geçen kafam kadar bir böcek görmüştüm.

Ben yolumu o tarafa, benim çalışma alanıma, çevirip yürürken aklıma uraraka'nın araması takıldı. Durup dururken sabahın köründe beni aramazdı. Önemli bir şey olmadığı sürece veya ekstra olaylar olmadığı sürece.

Şimdi neden aramıştı?
Acil bir durum mu vardı?
Ya başına bir şey geldiyse?
Peki sadece oylesineyse?
Ya iş ile ilgiliyse ya da bir şey unuttuysam?
Belki de dedikodu gibi bir şeydendir?
.
.

Ve merakima yenik düşmüştüm. Evet bir şeyi çok düşününce galiba merakima hep yenik düşüyordum...

Telefonumu açtım. Arama yerinden son'a tikaldım ve Uravit 💮 yazan numaraya tıkladım.

Uravit 💮 *** ***** ** Ara

Uravit 💮 ›/Ara/

Uravit 💮 Aranıyor. . .

Uravit 💮 Aranıyor. . . . .

(Bip-bip-bip)

Uravit 💮 kişine ulaşılamıyor lütfen dah-

Ah kulağım! Bio sesi pek de iyi gelmedi...

Peki şimdi ne olmuştu. Ne yapacaktım.

Daha da merak etmiştim. Belki de bir şey yoktu. Evet evet yoktu. Yoksa mesaj atardı. Kendime biraz daha böyle şeyler söyleyerek içimi rahatlattım.

Bunları düşünürken gelmiştim...

Parkta benim her zamanki gittiğim yere gelmiştim.

Ah, aslında yanımda sadece telefonum olması kötüydü. Ne su ne de herhangi bir bez vardı. Fakat yapmak isteyen yapardı değil mi?

Egzersizime başlamadan telefona,saate ve mesajlara, son bir kere baktım. Ve cebime koyup fermuarını kapattım.

.
.
.

Son bir tür koşu kalmıştı fakat benim de hiç enerjim kalmamıştı...

Yine de tempoyu bozamazdim. Devam etmeliydim!

Kalktım ve koşu alanına doğru gittim.

Ve ne göreyim önümde ki kişi bana bakmış hem şaşırmış hem de garip bir sırıtış ile bakıyordu.

🥦- oh Anne! Şansa bak!

💚- oh tatlım. Burda ne işin var?

🥦- dolaşmaya ve egzersiz yaomaya başladım. Ondan dolayı. Sen anne?

💚-oh bende şu aralar biraz yürüyüş yapmaya başladım. Yarın boş musun bari?

🥦-ev/ hayır... Hayır değilim.

💚- neden ilk evet dedin? Bır şey mi var?

🥦- aslında yarın boştum fakat bana bugün yarın işin var unutma dediler.

💚- Ah, peki ne işi ?

🥦-sorun şu ki bende bilmiyorum..

💚-soylemediler mi?

🥦-hayıırr... A bir dakika söylediler galiba..

💚-ah ahh..

Annemle konuşmayı bıraktım ve fermuari açıp telefonu aldım.

π________
|
|🐸-Mesajlara bakmadın demi?
|
| MESAJLAR!

Telefonun kilidini açıp wp girdim.

Ve en baştan bütün hepsini okumaya bütün 56 mesajı okumaya başladım..

.
.
.

Massage Of Music ( BkDk& TgUr)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin