Son Şans/ENDGAME

1

Demir adam sağ elini havaya kaldırmıştı. Yerine oturan taşlarla beraber vücudu dayanılmaz bir acıyla çalkalandı. Gücü ilk defa bu kadar derinden ve sert bir şekilde iliklerine kadar hissediyordu.

Kendisine bakmakta olan ve olmayanlara aldırmayarak birleştirdi parmaklarını. O tarih yazan kelimeleri söyledi,

"And I'm Iron Man"

Parmaklarını şıklatırken kafasından geçen onca ihtimale kanmamaya çalıştı. Güç herşeyi vadediyordu. Tek umudu thanosu yenmekti ama kaybedilen hayatlar zaferi gölgelerdi.

Ve en sonunda parmaklarını şıklattı ve bembeyaz bir ışık yayıldı savaş alanına. Demir adam kendisini zar zor yanı başında ki kayaya yaslarken , thanosun ordusu bir bir toza dönüşmeye başlamıştı. Bu herkesin ona dönmesine yetmişti.

İlk önce arkadaşı sonra evlat yerine koyduğu çocuğu ve en sonda hayatını adadığı eşi geldi. O dakikalarda sarfedilen cümleler anlamsızdı.

Thanos tüm bunlara karşı bir kayanın üstüne oturdu. Yavaş yavaş toz olurken , kayaya yaslanmış kahramanda hayattan silinmeye başlamıştı. Rektörün ışığı gittikçe azaldı ve en sonunda söndü.

Bu bir devrin sonuydu.

Savaş alanındaki tüm savaşçılar, kahramanın başına toplanırken onun önünde diz çöktüler.

Ve işte o an olan oldu .

Friday'ın mucize sesi tüm başları kendine çevirdi.

"Efendim uyumak için yatağınızda var"

Herkes anlamayarak birbirine bakarken Peper çöktüğü yerden kalktı ve savaşın tüm izlerini barındıran yüzlere tek tek baktı.

Göz yaşlarını elinin tersiyle silerek konuştu.

"O yaşıyor"

İşte bu da başka bir devrin başlangıcıydı.

Selam. Böyle Bi kurguyla geldim . Bu kurgudan beklentim diğerlerinin hayata dönmesidir.

Son zamanlarda sınav yüzünden diğer kurgularımda aktif olamadım. Arada bulduğum fırsatlardan bunu yazdım.

Diğer bölüm akşama gelir.

Onun dışında her gün 1 de yeni bölüm sizlerle olacaktır.

Görüşürüzzz.

(-)_(-)