𝚋𝚞𝚝 𝚘𝚞𝚛 𝙻𝚘𝚟𝚎 𝙸𝚜 𝚆𝚛𝚘𝚗𝚐 // 𝒉.𝒋𝒌

𝑰

იმ საღამოს ჯეიკი როცა სახლში წავიდა მეც მალევე მოვიწყინე. ამიტომ მეც წავედი სახლში. ბიჭები კი იქ დავტოვე.

სახლში მისვლისთანავე ჩემი უფროსი ძმა შემეჩეხა.

-რაიყო რას იპრანჭები? ─ ვკითხე ინტერესით, რადგან წარამარა სარკეში იყურებოდა

-ჰისონ დღეს ჩემი შეყვარებული უნდა მოვიდეს ჩვენთან სავახშმოდ, თან მისი ოჯახიც. ხოდა ამიტომ ვიპრანჭები. შენც შემოგვიერთდები?

-იოცნებე ─ თვალები ავატრიალე. - ხომ იცი ეგეთებს ვერ ვიტან

-ხო ეგრე გაწელე და მერე ქორწილში გაიცნობ შენ რძალს. თუ რა თქმა უნდა, ქორწილში მაინც იკადრებ მოსვლას ─ სამზარეულოდან დედაჩემი გამოვიდა, რომელსაც ხელები ფქვილში ჰქონდა ამოსვრილი და ტიპური გამწარებული აზიელი დედის სახით მიყურებდა

-კარგი ─ ამოვიოხრე და დივანზე დავჯექი. - მაგრამ მხოლოდ ნახევარი საათი. მერე წავალ

-სად წახვალ?

-რავიცი დედა გადავხტები აივნიდან ー ვთქვი გაღიზიანებულმა ირონიით

-მეორე სართულიდან? ー მანაც არ დამაკლო

-ხოო ფეხს მაინც მოვიტეხავ და მერე იქნებ ჯეიკმა დარეკოს სასწრაფოში და მომიაროს ─ უეცრად მეც არ ვიცი რატომ მაგრამ ჯეიკი ვახსენე. რა თქმა უნდა, ეს ყველაფერი იმის ბრალია, რომ ჩემს ტვინს ენა წინ უსწრებს

-ჯეიკი ვინ არის? ─ ცალი წარბი ზემოთ ასწია და სახე უფრო დაასერიოზულა. აი აქ კი მივხვდი, რომ მაგარი დამერხა, ამიტომ ნერწყვი მძიმედ გადავყლაპე

-ოოო მე საიდან უნდა ვიცოდე დედა?! უბრალოდ ვთქვი სახელი რაც პირზე მომადგა

-გასაგებია

კარზე ზარის ხმა გაისმა. ამიტომ დედაჩემი მაშინვე კარებს მივარდა. მამაჩემიც იქვე შემოსასვლელთან დადგა. ჩემი ძმა კარების წინ. აი მე კი სამზარეულოში შევედი და მაცივრიდან ცივი წყალი გამოვიღე.