𝚋𝚞𝚝 𝚘𝚞𝚛 𝙻𝚘𝚟𝚎 𝙸𝚜 𝚆𝚛𝚘𝚗𝚐 // 𝒉.𝒋𝒌

𝒚𝒐𝒖

ამის გაგებაზე გავშეშდი

-ჯანდაბა, სერიოზულად? მე რა დედმამიშვილებს ვჟიმავ?

-მთლად ეგრე ნამდვილი დაც არაა, უბრალოდ ჩემი ბიძაშვილია მაგრამ მაინც გაბრაზებული ვარ შენზე და ვერ გიტან

-კაი რა ჯეიკ საიდან უნდა მცოდნოდა რომ უნივერსიტეტში ყველაზე ლამაზი გოგო შენი ბიძაშვილი იყო?

-საიდან და სახით უნდა მიმხვდარიყავი. ორივე ლამაზები ვართ. არა ნუ მე რომ უფრო ლამაზი ვარ ეგ ფაქტია

თმები თავმომწონედ გადაიწია

-და რაც ვთქვი ჰელენზე მაგის გამო არ მიბრაზდები?

-საერთოდ არა, რადგან იმსახურებს ეგეთ მოპყრობას. მთელი ბავშობა გამიმწარა და ეხლა ღირსია რომ შეყვარებული ესე ლანძღავს და ჩემთან ღალატობს.

-ეგეთი რა გაგიკეთა? ─ ვკითხე ინტერესით და შარვალი ამოვიცვი. ის კი ჩემს პრესებს ყველანაირად არიდებდა თვალს

-რა და შენი აზრით აქამდე ურთიერთობაში რატომ არ ვყოფილვარ? როცა ვინმე მომწონდა სულ მიდიოდა იმასთან და ჩემზე ცუდ რაღაცეებს ეუბნებოდა. თითქოს ხუმრობით მაგრამ მერე ისინი იჯერებდნენ და არ უნდოდათ ჩემნაირი შეყვარებული ─ დამწუხრებული სახე გაუხდა. ჯანდაბა ჰელენი ესეთი საერთოდ არ მეგონა

-და მაშინ თუ ვერ იტან აქ რატომ ხარ? ანუ მის წვეულებაზე რატომ წამოხვედი?

-არც შენ გიყვარს ჰელენი, მაგრამ მაშინ მასთან რატომ წვები?

-ღმერთო როდის გადაეჩვევი კითხვაზე კითხვით პასუხს ─ თვალები ავატრიალე და ტელეფონს დავხედე, უამრავი გამოტოვებული ზარი იყო ჰელენისგან, მაგრამ ტელეფონი გადავდე და ჯეიკს შევხდე. მისგან პასუხს ველოდი

-არასოდეს ─ გაიკრიჭა, შემდეგ კი ადგა და სააბაზანოში შევიდა რომლის შესასვლელიც პირდაპირ ჩვენი ოთახიდან იყო, ამიტომ გარეთ გასვლა არ სჭირდებოდა. - ჰისონ მე აქედან მინიმუმ 2 საათი გამომსვლელი არ ვარ და შენ შეგიძლია ჰელენთან ერთად მიიღო შხაპი ─ გამომძახა. ვგრძნობდი, რომ იღიმოდა...მეც გამეღიმა