LEAP OF FAITH "My BFF"

Chapter 12 : Chris and Gab

"Anak, eto. I cooked his favorite. Laing tsaka nag luto na din ako ng adobo. Alam ko busy na yun sa duties niya so alam ko wala na din time mag luto yung batang yun. So ang goal, mag usap kayo ha?"

Alala ko habang sinisipa yung mga bato na makaksalubong ko. Nandito lang naman ako palakad na papunta sa bahay nila Andrei. Nalaman ko din na lumipat sila 2 blocks away since pinarenovate yung bahay nila nung nasa US ako.

I kept on thinking I should not fight him, instead listen to him. Anong klaseng piga kaya gagawin ko sa lalaking yun?

Anyway. I looked up and see that I am infront of their house. Match naman yung house number na binigay ni Tita. 2762... It is a duplex house which made it cute. I like the color of the house and the way things are. May magkaibang gate siguro may nakatira din dun kasi ang ganda ng pag kakaalaga, from the plants around at walang bahid ng alikabok yung mga bintana. I looked at Andrei's house... it is the same. Akala mo hindi busy yung isang to. Ang ganda pa ng mga bulaklak sa front yard niya.

I hit the doorbell but I did not hear anything. I pressed it again pero wala. Don't tell me di to gumagana?

Kumatok ako sa gate pero nagulat ako na gumalaw iyon.

"Andrei?" tawag ko. the front door was not fully shut too. Didiretso ba ako? Tong lalaking to, pano kung manakawan siya? Bakit niya di nilolock yung gate nya?

Papasok na lang ako para malagay ko tong pag kain sa fridge para pag uwi niya may makain siya. Abnormal talaga akala ko nasa bahay siya e!

Pumasok na ako ng walang katok katok kasi hello, wala sasakyan niya. Nakabukas din front door.

I was going in the kitchen as this spacious living room welcomed me. Sinusundan ko lang kung saan yung kitchen, bago pa ako makapag turn I heard a voice.

"Kim. Please." Teka... si Andrei yun ah? and did he say Kim? Unti unti akong lumakad at sinilip yung ktichen, akala ko nasa phone lang siya, mali pala ako... kasi shocked ako na makita din si Kim dito. Naguusap sila dito sa kitchen.

Mas nagulat ako ng makitang nakayakap pala sa kanya siya kay Kim. "I need you." sabi nito at medyo parang naiiyak pa siya. Samantalang si Kim... it shows that she is hesitating on hugging him but still end up hugging him.

Grabe parang naheartbroken ako ng sobra. Mas malala pa yata to sa pag ka heart broken ko kay Chris non. Talagang parang sinasakal yung puso ko! Gusto ko silang itulak pero napako lang paa ko dito... instead na awayin ko sila parehas at ibato tong hawak kong pag kain. I decided na umatras na lang and tried not to make a sound. Muntik ko pang madala yung pag kain pero nilapag ko na lang yun sa table at umalis.

BAHALA KAYO DYAN!! ARGH!! gusto ko silang awayin!!!

As soon as makalabas ako I ran as fast as possible hanggang di na ako makahinga. I was holding my knees, I don't even know where I am at. Bahala na I will turn on my location later. 

I dialed Brent's number but he did not answer, baka tulog pa or busy. I left a message instead. "I FREAKING HATE ANDREI! I SHOULDN'T COME BACK!!"I screamed to my heart's content and realized I am crying. I sobbed. "I saw him hugging Kim, and he said he needed her... he told me they are not dating and then this is what I am gonna see? I hate him. I shouldn't bothered coming back. I should have just kept eveyrthing that is bugging me and just let it go." I cried and sobbed. Di ko na alam kung gano to katagal.. gano katagal na tong recording na to. 

Ang sakit lang na makita silang ganun. Sa totoo lang I shouldn't be hurt naman talaga e! Pero naman kasi. Umuwi ako kasi I kept on seeing memories of me and Andrei, memories or dream I don't know anymore.

Kaya nga ako umuwi to clarify it! Di ko naman alam na heartbreak lang mapapala ko.

I ended the recording message at umupo sa side walk at dumukdok lang sa knees ko.